< Iacobi 1 >

1 Iacobus Dei, et Domini nostri Iesu Christi servus, duodecim tribubus, quae sunt in dispersione, salutem.
神及び我主イエズス、キリストの僕ヤコボ、離散せる十二族に挨拶す。
2 Omne gaudium existimate fratres mei, cum in tentationes varias incideritis:
第一項 患難及び誘惑に於る忍耐を勧む 我兄弟等よ、汝等種々の試に陥りたる時は、之を最も喜ぶべき事と思へ。
3 scientes quod probatio fidei vestrae patientiam operatur.
其は汝等の信仰の試は、忍耐を生ずるを知ればなり。
4 Patientia autem opus perfectum habet: ut sitis perfecti et integri in nullo deficientes.
然れど汝等が完全無缺にして、何事も乏しき所なからん為に、忍耐は完全なる業を為さざるべからず。
5 Si quis autem vestrum indiget sapientia, postulet a Deo, qui dat omnibus affluenter, et non improperat: et dabitur ei.
汝等の中に知識を要する人あらば、誰をも咎めめ給はずして吝なく賜ふ神に願ひ奉るべし、然らば與へられん。
6 Postulet autem in fide nihil haesitans: qui enim haesitat, similis est fluctui maris, qui a vento movetur et circumfertur.
但疑ふ事なく信仰を以て願はざるべからず、蓋疑ふ者は風に動かされて、漂へる海の波に似たれば、
7 non ergo aestimet homo ille quod accipiat aliquid a Domino.
斯る人は主より何物をも受けんと期する事勿れ、
8 Vir duplex animo inconstans est in omnibus viis suis.
是二心ある人にして、其凡ての道に於て定まり無ければなり。
9 Glorietur autem frater humilis in exaltatione sua:
兄弟の卑き者は其高められしを大いに喜ぶべく、
10 dives autem in humilitate sua, quoniam sicut flos foeni transibit:
富める者は、己が卑きによりて喜ぶべし。是将に草の花の如くに過ぎんとすればなり。
11 exortus est enim sol cum ardore, et arefecit foenum, et flos eius decidit, et decor vultus eius deperiit: ita et dives in itineribus suis marcescet.
夫日出でて焦くれば、草は枯れて其花は落ち、其面の美しさは失せたり。富める者の其道に於て凋むべき事も亦斯の如し。
12 Beatus vir, qui suffert tentationem: quoniam cum probatus fuerit, accipiet coronam vitae, quam repromisit Deus diligentibus se.
試を忍ぶ人は福なり、其は鍛錬を経て後、神の己を愛奉る人々に約し給ひし生命の冠を得べければなり。
13 Nemo cum tentatur, dicat quoniam a Deo tentatur: Deus enim intentator malorum est: ipse autem neminem tentat.
誰も誘はるるに當りて、神より誘はると謂ふべからず。蓋神は惡に誘はれ給ふ事能はざれば、誰をも誘ひ給ふ事なし。
14 Unusquisque vero tentatur a concupiscentia sua abstractus, et illectus.
各の誘はるるは、己の慾に惹かれ惑はされてなり、
15 Deinde concupiscentia cum conceperit, parit peccatum: peccatum vero cum consummatum fuerit, generat mortem.
斯て慾の孕むや罪を産み、罪の全うせらるるや死を生ず。
16 Nolite itaque errare fratres mei dilectissimi.
然れば我至愛なる兄弟等よ、過つ事勿れ、
17 Omne datum optimum, et omne donum perfectum desursum est, descendens a Patre luminum, apud quem non est transmutatio, nec vicissitudinis obumbratio.
総て善き賜と完全なる恵とは上よりして、變更なく回転の影なき光の父より降る。
18 Voluntarie enim genuit nos verbo veritatis, ut simus initium aliquod creaturae eius.
蓋被造物の初穂の如きものたらしめん為に、御心よりして眞理の言を以て我等を生み給ひしなり。
19 Scitis fratres mei dilectissimi. Sit autem omnis homo velox ad audiendum: tardus autem ad loquendum, et tardus ad iram.
第二項 活動する信仰の必要 我至愛なる兄弟等よ、汝等は知れり、人総て聞くに疾く、語るに遅かるべし。
20 Ira enim viri, iustitiam Dei non operatur.
其は人の怒は神の義を為さざればなり。
21 Propter quod abiicientes omnem immunditiam, et abundantiam malitiae, in mansuetudine suscipite insitum verbum, quod potest salvare animas vestras.
然れば汝等一切の穢らはしき事と、夥しき惡事とを脱棄て、汝等に植ゑられて汝等の霊魂を救ふべき御言を穏に承容れよ。
22 Estote autem factores verbi, et non auditores tantum: fallentes vosmetipsos.
斯て汝等自ら欺きて聴聞者たるに止らず、言の實行者と成れ。
23 Quia si quis auditor est verbi, et non factor: hic comparabitur viro consideranti vultum nativitatis suae in speculo:
蓋人もし言の聴聞者にして實行者に非ずば、鏡に寫して生來の顔を見る人に似たるべし。
24 consideravit enim se, et abiit, et statim oblitus est qualis fuerit.
即ち己が姿を見て退くや、直に其如何に在りしかを忘る。
25 Qui autem perspexerit in lege perfectae libertatis, et permanserit in ea, non auditor obliviosus factus, sed factor operis: hic beatus in facto suo erit.
然れども自由の完全なる律法を鑑みて之に止る者は、忘れ勝ちなる聴聞者と成らずして業の實行者と成る。斯る人は、其為す所に由りて福なるべし。
26 Si quis autem putat se religiosum esse, non refrenans linguam suam, sed seducens cor suum, huius vana est religio.
人若自ら宗教家なりと思ひつつ、其舌を制せずして己が心を欺かば、其宗教は無益なり。
27 Religio munda, et immaculata apud Deum et Patrem, haec est: Visitare pupillos, et viduas in tribulatione eorum, et immaculatum se custodire ab hoc saeculo.
父にて在す神の御前に潔くして穢れなき宗教は、孤児寡婦を其困難に當りて訪問し、自ら守りて世間に穢されざる事是なり。

< Iacobi 1 >