Hebræos 12
1 Ideoque et nos tantam habentes impositam nubem testium, deponentes omne pondus, et circumstans nos peccatum, per patientiam curramus ad propositum nobis certamen:
Pakhwa tuchunguti liwe nilivengo elivaha lya vasaidi lulage khila khinu eikhituhili khila khui mbivi n'chi, n'chin'chii khutu chungutila khimbivi. tunyilage uluvilo khunjila ya masindano agali khuvulongolo khulufye.
2 aspicientes in Auctorem fidei, et consummatorem Iesum, qui proposito sibi gaudio sustinuit crucem, confusione contempta, atque in dextera sedis Dei sedet.
Tulolage amiho getu khwa Yesu, uvi atalile nukhu mali hecha uluidikho letu, uvi khunjila ya lugano iya vikhiwe khuvolongolo khu mwene aeidikhe ekhidamin'gani akha beda isoni, pasi pa khivokho ekyandune na pakhigoda kya Nguluve.
3 Recogitate enim eum, qui talem sustinuit a peccatoribus adversum semetipsum contradictionem: ut ne fatigemini, animis vestris deficientes.
Puyinoguoa ukhusagila ula uvia esikhe amamenyu ga vikalale ukhuma khuva tula nongwa, pa mbombo ya mwene pange tusite ukhugatala ukhuchimila inumbula n'chelo.
4 Nondum enim usque ad sanguinem restitistis, adversus peccatum repugnantes:
Samvu tabikhe nukhutesekha ukhusindana nvvutula nongwa mpakha ukhu sila ugisa.
5 et obliti estis consolationis, quae vobis tamquam filiis loquitur, dicens: Fili mi, noli negligere disciplinam Domini: neque fatigeris dum ab eo argueris.
Apange msamilwe ukhu gingn'chiwa ukhu khuvalanga kama vana avagosi: “Manango usite ukhu gatolela khi webepe amamenyu ga Daada nange usite ukhu kalala viikhukhu vula umwene.
6 Quem enim diligit Dominus, castigat: flagellat autem omnem filium, quem recipit.
Hange daada ikhu gana vivoni uvia ganile, itova khu mwana uvisikhu mpokela.
7 In disciplina perseverate. Tamquam filiis vobis offert se Deus: quis enim filius, quem non corripit pater?
Umelila etabu ndukhuganiwa nu Nguluve. Uvi uhanga yikha nu mwene, nduvuihanga yikha na vana, mwana veni uvi udadaye si ulesya ukhugana?
8 Quod si extra disciplinam estis, cuius participes facti sunt omnes: ergo adulteri, et non filii estis.
Eingave khusikhuli ukhudigiwa ukhu twi voni tuli paninwe, puyiva umwe muliva vivi hange samli vana va mwene.
9 Deinde patres quidem carnis nostrae, eruditores habuimus, et reverebamur eos. non multo magis obtemperabimus Patri spirituum, et vivemus?
Paninwe na ga tukhale nava baba ava khimbili nukhu vungiwa pani nwe nago, tulikhuva choada. Ye satunoguoa ukhuvadwada ava Baba va kheiroho tutamage?
10 Et illi quidem in tempore paucorum dierum, secundum voluntatem suam erudiebant nos: hic autem ad id, quod utile est in recipiendo sanctificationem eius.
Pakhuva ava baba veto valikhutu vunga ei miakha midebe nduvu yevomkhe sawa khuvene, pakhuva uuNguluve ikhitukemela nei faida yeto tuhange uvuvalan'che wa mwene.
11 Omnis autem disciplina in praesenti quidem videtur non esse gaudii, sed moeroris: postea autem fructum pacatissimum exercitatis per eam, reddet iustitiae.
Yesikhuli eingomo ei yeyihovosya khusikhi ugwa. Gwiva nuluvavo paninwe nilyo, yehola isekhe n'cha lunon'chehencho lwa vuvalan'che ava fundisiwe nalo.
12 Propter quod remissas manus, et soluta genua, erigite,
Haya lenu eimikha amavokho agalegehile nukhu fugama na malunde genyo amabofu gakave amagha khavili;
13 et gressus rectos facite pedibus vestris: ut non claudicans quis erret, magis autem sanetur.
Golosya einjila n'cha nyayo n'chinyo umvnu uviaven'chaga unde male, alongon'chiwe khuvuyagi pa khuva yinogiwa ukhupona.
14 Pacem sequimini cum omnibus, et sanctimoniam, sine qua nemo videbit Deum:
Londaga ulu noon'che hencho na vanu voni na vavala n'che pakhuwa bila huo asipali avyakhwa ukhumbona uNguluve.
15 contemplantes nequis desit gratiae Dei: nequa radix amaritudinis sursum germinans impediat, et per illam inquinentur multi.
Mve miho asite ukhuvapo na yumo uvakhwva patali ne khisa kya Nguluve, nukhu humila undela gwa lioyo ugugwimela nu khugega ei tabu nu khugweisya vingi.
16 Ne quis fornicator, aut profanus ut Esau: qui propter unam escam vendidit primitiva sua:
Mulolage pakhuva yesipali ei nongwa au umunu uve sagolome ndwu Esau, uviagun'chinche uvaholiwa kwa luta n'chi akhakosya ei hakhi.
17 scitote enim quoniam et postea cupiens hereditare benedictionem, reprobatus est: non enim invenit poenitentiae locum, quamquam cum lacrymis inquisisset eam.
Nayumwe mulumanyile ukhuta avele inogwa ulusayo akhabeliwa pakhuwa saa pele paninwue nu baba va mwene, paninuue nukhulonda sana ninyi hon'chi.
18 Non enim accessistis ad tractabilem montem, et accessibilem ignem, et turbinem, et caliginem, et procellam,
Pakhuwa samwa n'che pakyamba ei khikhiwesya ukhugusuwa, ei kyamba eikhikhi khawakha umwoto ei hisi, ei yikatesya eitamaa ne tabu.
19 et tubae sonum, et vocem verborum, quam qui audierunt, excusaverunt se, ne eis fieret verbum.
Sanwa in'che ne savuti n'cha tarumbeta na mamenyu ne savuti n'chi sababesya avipolikha vasite ukhu dova ei limenyu lyolyoni khuvene.
20 Non enim portabant quod dicebatur: Et si bestia tetigerit montem, lapidabitur.
Pakhwa sava khavuesye ukhuikasya pakfula ei khilamuliwa, yekha va hata ifikanu ifigusya eikyamba fito viwe na mawe.
21 Et ita terribile erat quod videbatur. Moyses dixit: Exterritus sum, et tremebundus.
N'cha khudwa n'cha sana n'cha lolile uu Musa akha chova, nedwadile sana nukhutetema.”
22 Sed accessistis ad Sion montem, et civitatem Dei viventis, Ierusalem caelestem, et multorum millium Angelorum frequentiam,
Badala ya yene mwin'chele khukhamba kya Sayuni ne khulunga kya Nguluve aliye hai, ei Yelusalem ya khukyanya, na vasun'gwa elfu khin'chigo, avihekhela.
23 et Ecclesiam primitivorum, qui conscripti sunt in caelis, et iudicem omnium Deum, et spiritum iustorum perfectorum,
Mwin'chile paluhenda mano lwa vaholiwa va khwanja ava va simbiue khukyanya khwa Nguluve undamu n'chi va voni ni numbula n'cha vavalan'che avavidikhiwe.
24 et testamenti novi mediatorem Iesum, et sanguinis aspersionem melius loquentem quam Abel.
Mwin'chile khwa Yesu upatanisi va ligano ei lipya khu kisa uguguchedeliue gwiichova ei nonu khulekho ukisa gwa Habili.
25 Videte ne recusetis loquentem. Si enim illi non effugerunt, recusantes eum, qui super terram loquebatur: multo magis nos, qui de caelis loquentem nobis avertimus.
Ulolage usite ukhube la yumo uvi inchova ukhuta eingave savakhepukhe upu vakha mbelile yumo uvi akha vakemeli mukhilunga, pakhuva satuwesya ukhulepa ei ngave, tugevakha patanli, khwa ula uvi atu vulele ukhuma khukyanya.
26 cuius vox movit terram tunc: nunc autem repromittit, dicens: Adhuc semel: et ego movebo non solum terram, sed et caelum.
Khusikhi ugwa ei savuti ya mwene yelikhisinche eikhilunga. Hata leno yevikhile eili Agano nukhuchova badu khavile tena yitikhisya ikhilunga na khukhu kyanya.
27 Quod autem, Adhuc semel, dicit: declarat mobilium translationem tamquam factorum, ut maneant ea, quae sunt immobilia.
Amamenyu afa, “Mara khamo tena,” yivonesya ukhuhega khwa vinu, ifitetemesya ifi vinu vila ifi vumbiale, pkfuwa ifi me ni sfitetema fisigale.
28 Itaque regnum immobile suscipientes, habemus gratiam: per quam serviamus placentes Deo, cum metu et reverentia.
Po yinofiwa tupokhele uludeva ulusatu tetemesiwa, tuhovokhe tuhovokhe mu hali yakhu ginwa uNguluve nukhuidikha paninwe nukhunyenyekhela katika kicho.
29 Etenim Deus noster ignis consumens est.
Pakhuva uNguluve vito mwoto ugwilya.
