Hebræos 12
1 Ideoque et nos tantam habentes impositam nubem testium, deponentes omne pondus, et circumstans nos peccatum, per patientiam curramus ad propositum nobis certamen:
Ngarud, agsipud ta napalikmutantayo kadagiti adu a saksi, iwaksitayo amin dagiti mangpadpadagsen kadatayo ken ti basol a nalaka a mangsilsilo kadatayo. Anusantayo a tarayen ti salisal nga adda iti sangoanantayo.
2 aspicientes in Auctorem fidei, et consummatorem Iesum, qui proposito sibi gaudio sustinuit crucem, confusione contempta, atque in dextera sedis Dei sedet.
Kumitatayo laeng kenni Jesus, ti nagtaudan ken mangan-anay iti pammatitayo, a gapu ti rag-o a naisagana para kenkuana, inibturanna ti krus, saanna nga inkan-kano ti pannakaibabain, ken nagtugaw iti makannawan nga ima iti trono ti Dios.
3 Recogitate enim eum, qui talem sustinuit a peccatoribus adversum semetipsum contradictionem: ut ne fatigemini, animis vestris deficientes.
Ta ibilangyo isuna a nangibtur iti kasta a nasasakit a sasao manipud kadagiti managbasol a maibusor kenkuana tapno saankayo a mabannog wenno nalaka a masaktan.
4 Nondum enim usque ad sanguinem restitistis, adversus peccatum repugnantes:
Saankayo pay a nagkedked wenno nakigubal maibusor iti basol agingga iti pannakaibus ti dara.
5 et obliti estis consolationis, quae vobis tamquam filiis loquitur, dicens: Fili mi, noli negligere disciplinam Domini: neque fatigeris dum ab eo argueris.
Ken nalipatanyo ti pannakapabileg a mangisursuro kadakayo a kas an-annak: “Anakko, saanmo nga iyaleng-aleng ti panangdisiplina ti Apo, saankayo a maawanan iti puso no tubngarennakayo.”
6 Quem enim diligit Dominus, castigat: flagellat autem omnem filium, quem recipit.
Ta disdisiplinaan ti Apo ti siasinoman nga ay-ayatenna, ken dusdusaenna ti tunggal anak nga aw-awatenna.
7 In disciplina perseverate. Tamquam filiis vobis offert se Deus: quis enim filius, quem non corripit pater?
Ibturanyo dagiti pannubok a kas disiplina. Makitultulag ti Dios kadakayo a kas addaan ti annak, ta ania nga anak ti saan a disiplinaan ti amana?
8 Quod si extra disciplinam estis, cuius participes facti sunt omnes: ergo adulteri, et non filii estis.
Ngem no awan ti disiplinayo, nga isu ti pagbibingayantayo, maysakayo ngarud a bastardo ken saanna nga annak.
9 Deinde patres quidem carnis nostrae, eruditores habuimus, et reverebamur eos. non multo magis obtemperabimus Patri spirituum, et vivemus?
Kanayonna pay, addaantayo kadagiti naindagaan nga amma a mangdisiplina kadatayo, ken rinaemtayo ida. Saantayo met kadi nga ad-adda a pagtulnogan ti Ama dagiti espiritu ken agbiagtayonto?
10 Et illi quidem in tempore paucorum dierum, secundum voluntatem suam erudiebant nos: hic autem ad id, quod utile est in recipiendo sanctificationem eius.
Ta pudno a dinisiplinaannatayo dagiti ammatayo kadagiti sumagmamano a tawtawen a kasla usto kadakuada, ngem disdispilinaannatayo ti Dios maipaay iti pagsayaatantayo tapno mabalintayo a makabingay iti kinasantona.
11 Omnis autem disciplina in praesenti quidem videtur non esse gaudii, sed moeroris: postea autem fructum pacatissimum exercitatis per eam, reddet iustitiae.
Awan ti disiplina a kasla nakaay-ayo iti agdama ngem ketdi nasakit unay. Uray no kasta, mangitedto iti natalna a bunga ti kinalinteg maipaay kadagiti nasuroan iti daytoy.
12 Propter quod remissas manus, et soluta genua, erigite,
Ingatoyo ngarud dagiti nakababa nga imayo ken patibkerenyo manen dagiti nakapuy a tumengyo;
13 et gressus rectos facite pedibus vestris: ut non claudicans quis erret, magis autem sanetur.
agaramidkayo iti diretso a pagnaan maipaay kadagiti sakayo, tapno saan a maiyaw-awan ti siasinoman a pilay no diket mapaimbag.
14 Pacem sequimini cum omnibus, et sanctimoniam, sine qua nemo videbit Deum:
Ikagumaanyo ti makikappia kadagiti amin a tattao, ken uray ti kinasanto a no awan daytoy ket awan met ti makakita iti Apo.
15 contemplantes nequis desit gratiae Dei: nequa radix amaritudinis sursum germinans impediat, et per illam inquinentur multi.
Agannadkayo tapno awan ti mailaksid iti parabur ti Dios, ken awan ti pangrugian ti gura nga isu ti pakaigapuan ti riribuk ken mangrugit ti kaaduan.
16 Ne quis fornicator, aut profanus ut Esau: qui propter unam escam vendidit primitiva sua:
Agannadkayo ta awan koma uray ania a kinaderrep wenno saan a nadiosan a tao a kas kenni Esau, a nangilako ti bukodna a karbengan a kas inauna nga anak iti maysa a pannangan.
17 scitote enim quoniam et postea cupiens hereditare benedictionem, reprobatus est: non enim invenit poenitentiae locum, quamquam cum lacrymis inquisisset eam.
Ta ammoyo a kalpasan a tinarigagayanna a tawiden ti bendission, nailaksid isuna, gapu ta saan a nakabiruk ti gundaway ti panagbabawina iti amana, uray pay no binirukna daytoy a sipapasnek nga addaan ti lua.
18 Non enim accessistis ad tractabilem montem, et accessibilem ignem, et turbinem, et caliginem, et procellam,
Ta saankayo nga immay iti bantay a mabalin a masagid, bantay ti gumilgil-ayab nga apuy, kinasipnget, ladingit, ken bagyo.
19 et tubae sonum, et vocem verborum, quam qui audierunt, excusaverunt se, ne eis fieret verbum.
Saankayo nga immay iti makaringgor a tangguyob, wenno iti sasao manipud iti timek a nakaigapuanan dagiti mangdingdingngeg iti daytoy nga agpakaasi a saan a sabali a sao ti maisao kadakuada.
20 Non enim portabant quod dicebatur: Et si bestia tetigerit montem, lapidabitur.
Ta saanda a maibturan ti naibilin: “Uray pay no ayup ti mangsagid ti bantay, rumbeng a maubor daytoy.”
21 Et ita terribile erat quod videbatur. Moyses dixit: Exterritus sum, et tremebundus.
Nakabutbuteng unay daytoy a pasamak isu nga imbaga ni Moises, “Kasta unay ti butengko isu nga agtigtigergerak.”
22 Sed accessistis ad Sion montem, et civitatem Dei viventis, Ierusalem caelestem, et multorum millium Angelorum frequentiam,
Ngem ketdi, immaykayo iti Bantay Zion ken ti siudad ti sibibiag a Dios, ti nainlangitan a Jerusalem, ken kadagiti sangapulo a ribu nga anghel nga agramrambak.
23 et Ecclesiam primitivorum, qui conscripti sunt in caelis, et iudicem omnium Deum, et spiritum iustorum perfectorum,
Immaykayo iti pagtitiponan dagiti amin nga inauna nga anak a nailista idiay langit, iti Dios nga Ukom ti amin, ken kadagiti espiritu dagiti nalinteg a nagbalin a naan-anay.
24 et testamenti novi mediatorem Iesum, et sanguinis aspersionem melius loquentem quam Abel.
Immaykayo kenni Jesus, ti mangibabaet ti baro a tulag, ken iti naibuyat a dara a nabilbileg ngem ti dara ni Abel.
25 Videte ne recusetis loquentem. Si enim illi non effugerunt, recusantes eum, qui super terram loquebatur: multo magis nos, qui de caelis loquentem nobis avertimus.
Kitaenyo ta saanyo a pagkedkedan ti agsasao. Ta no saanda a nakalibas idi nagkedkeddanda ti nangballaag kadakuada ditoy daga, awan duadua a saantayo met a makalibas no panawantayo ti mangbalballaag manipud langit.
26 cuius vox movit terram tunc: nunc autem repromittit, dicens: Adhuc semel: et ego movebo non solum terram, sed et caelum.
Iti dayta a tiempo, ginunggon ti timekna ti daga. Ngem ita inkarina ket kinunana, “Iti maminsan pay, gunggonek saan laeng a ti daga, ngem uray dagiti langit.”
27 Quod autem, Adhuc semel, dicit: declarat mobilium translationem tamquam factorum, ut maneant ea, quae sunt immobilia.
Dagitoy a sasao, “Iti maminsan pay,” ipakpakitana ti pannakaikkat dagiti banbanag a magunggon, dayta ket, dagiti banbanag a naparsua, tapno agtalinaed dagiti banbanag a saan a magunggon.
28 Itaque regnum immobile suscipientes, habemus gratiam: per quam serviamus placentes Deo, cum metu et reverentia.
Isu a, ti panangawattayo iti pagarian a saan a magunggon, agyamantayo ken iti daytoy a wagas agrukbabtayo a makaay-ayo ti Dios nga addaan iti panagraem ken panagbuteng,
29 Etenim Deus noster ignis consumens est.
ta maysa nga apuy a makauram ti Diostayo.
