Exodus 8

1 Dixit quoque Dominus ad Moysen: Ingredere ad Pharaonem, et dices ad eum: Haec dicit Dominus: Dimitte populum meum, ut sacrificet mihi:

Pea naʻe folofola ʻa Sihova kia Mōsese, “ʻAlu kia Felo mo ke tala kiate ia, ʻOku pehē mai ʻe Sihova, Tukuange hoku kakai ke ʻalu, koeʻuhi ke nau tauhi au.

2 si autem nolueris dimittere, ecce ego percutiam omnes terminos tuos ranis.

Pea kapau ʻe ʻikai te ke tukuange ʻakinautolu ke ʻalu, vakai, Te u taaʻi ho ngaahi potu fonua kotoa pē ʻaki ʻae fanga poto:

3 Et ebulliet fluvius ranas: quae ascendent, et ingredientur domum tuam, et cubiculum lectuli tui, et super stratum tuum, et in domos servorum tuorum, et in populum tuum, et in furnos tuos, et in reliquias ciborum tuorum:

Pea ʻe tupu ʻi he vaitafe ʻae fanga poto ʻo lahi ʻaupito, ʻaia te nau ʻalu hake ʻo hoko ki ho fale, pea ki ho potu mohe, pea ki ho mohenga, pea ki he fale ʻo hoʻo kau tamaioʻeiki, pea ki hoʻo kakai, pea ki hoʻo ngaahi ngotoʻumu, pea ki hoʻo ngaahi natuʻanga ma:

4 et ad te, et ad populum tuum, et ad omnes servos tuos intrabunt ranae.

Pea ʻe haʻu ʻae fanga poto ʻo hoko kiate koe, pea ki ho kakai, pea ki hoʻo kau tamaioʻeiki kotoa pē.”

5 Dixitque Dominus ad Moysen: Dic ad Aaron: Extende manum tuam super fluvios ac super rivos et paludes, et educ ranas super Terram Aegypti.

Pea naʻe folofola ʻa Sihova kia Mōsese, “Tala kia ʻElone, Mafao atu ho nima, mo hoʻo tokotoko ki he ngaahi vaitafe siʻi mo e vai tafe lahi, mo e ngaahi luo vai, koeʻuhi ke haʻu ai ʻae fanga poto ki he fonua ko ʻIsipite.”

6 Et extendit Aaron manum super aquas Aegypti, et ascenderunt ranae, operueruntque Terram Aegypti.

Pea naʻe mafao atu ʻe ʻElone hono nima ki he ngaahi vai ʻo ʻIsipite; pea naʻe ʻalu hake ʻae fanga poto ʻo ʻufiʻufi ʻae fonua ko ʻIsipite,

7 Fecerunt autem et malefici per incantationes suas similiter, eduxeruntque ranas super Terram Aegypti.

Pea naʻe fai pehē ʻe he kau fie mana ʻaki ʻenau ngaahi ngāue fakalilolilo, ʻonau ʻomi ʻae fanga poto ki he fonua ko ʻIsipite.

8 Vocavit autem Pharao Moysen et Aaron, et dixit eis: Orate Dominum ut auferat ranas a me et a populo meo: et dimittam populum ut sacrificet Domino.

Pea naʻe fekau ʻe Felo ke haʻu ʻa Mōsese mo ʻElone, ʻo ne pehē, “Mo kole kia Sihova, koeʻuhi ke ne ʻave ʻiate au mo hoku kakai ʻae fanga poto: pea te u tukuange ʻae kakai ke ʻalu, koeʻuhi ke nau fai ʻae feilaulau kia Sihova.”

9 Dixitque Moyses ad Pharaonem: Constitue mihi quando deprecer pro te, et pro servis tuis, et pro populo tuo, ut abigantur ranae a te et a domo tua et a servis tuis et a populo tuo: et tantum in flumine remaneant.

Pea pehēange ʻe Mōsese kia Felo, “Ke ke fekau kiate au, pe te u fai fakakū ʻae hū, koeʻuhi ko koe, mo hoʻo kau tamaioʻeiki, pea mo ho kakai, ke fakaʻauha ʻae fanga poto meiate koe mo ho ngaahi fale koeʻuhi ke nau nofo pe ki he vaitafe?”

10 Qui respondit: Cras. At ille: Iuxta, inquit, verbum tuum faciam: ut scias quoniam non est sicut Dominus Deus noster.

Pea pehē ʻe ia, “ʻApongipongi.” Pea pehē ʻe ia, “Ke hoko ʻo hangē ko hoʻo lea: koeʻuhi ke ke ʻilo ai ʻoku ʻikai ha tokotaha ʻoku hangē ko Sihova ko homau ʻOtua.

11 Et recedent ranae a te, et a domo tua, et a servis tuis, et a populo tuo: et tantum in flumine remanebunt.

Pea ʻe ʻalu meiate koe ʻae fanga poto, pea mei ho ngaahi fale, pea mei hoʻo kau tamaioʻeiki, pea mei ho kakai: te nau nofo pe ʻi he vaitafe.”

12 Egressique sunt Moyses et Aaron a Pharaone: et clamavit Moyses ad Dominum pro sponsione ranarum quam condixerat Pharaoni.

Pea naʻe ʻalu ʻa Mōsese mo ʻElone mei he ʻao ʻo Felo: pea naʻe tangi ʻa Mōsese kia Sihova ko e meʻa ʻi he fanga poto, ʻaia naʻa ne ʻomi kia Felo.

13 Fecitque Dominus iuxta verbum Moysi: et mortuae sunt ranae de domibus, et de villis, et de agris.

Pea naʻe fai ʻe Sihova ʻo hangē ko e lea ʻa Mōsese; pea naʻe mate ai ʻae fanga poto mei he ngaahi fale, mo e ngaahi potu kakai, pea mei he ngaahi ngoue.

14 Congregaveruntque eas in immensos aggeres, et computruit terra.

Pea naʻa nau tānaki fakataha ia ki he ngaahi fokotuʻunga: pea naʻe namuhāhā ai ʻae fonua.

15 Videns autem Pharao quod data esset requies, ingravavit cor suum, et non audivit eos, sicut praeceperat Dominus.

Pea kuo mamata ʻa Felo ʻoku ai ʻae fiefiemālie, naʻa ne fakafefeka ʻa hono loto, ʻo ne taʻetokanga kiate kinaua; ʻo hangē ko e folofola ʻa Sihova.

16 Dixitque Dominus ad Moysen: Loquere ad Aaron: Extende virgam tuam, et percute pulverem terrae: et sint ciniphes in universa Terra Aegypti.

Pea naʻe folofola ʻa Sihova kia Mōsese, “Tala kia ʻElone, Mafao atu ho tokotoko, ʻo taaʻi ʻaki ia ʻae efu ʻoe fonua, koeʻuhi ke hoko ia ko e fanga kutu ʻi he fonua kotoa pē ʻo ʻIsipite.”

17 Feceruntque ita. Et extendit Aaron manum, virgam tenens: percussitque pulverem terrae, et facti sunt sciniphes in hominibus, et in iumentis: omnis pulvis terrae versus est in sciniphes per totam Terram Aegypti.

Pea naʻa na fai ia; he naʻe mafao atu ʻe ʻElone hono nima mo e tokotoko, ʻo ne taaʻi ʻae efu ʻoe kelekele, pea naʻe liliu ia ko e kutu ʻi he tangata mo e manu; ko e efu kotoa pē ʻoe fonua naʻe hoko ia ko e fanga kutu ʻi he fonua kotoa pē ʻo ʻIsipite.

18 Feceruntque similiter malefici incantationibus suis, ut educerent sciniphes, et non potuerunt: erantque sciniphes tam in hominibus quam in iumentis.

Pea naʻe fai ʻe he kau fie mana ke fakatupu ʻae kutu ʻaki ʻenau ngāue fakalilolilo ka naʻe ʻikai te nau lavaʻi: pea naʻe ai ʻae kutu ʻi he tangata mo e manu.

19 Et dixerunt malefici ad Pharaonem: Digitus Dei est hic. induratumque est cor Pharaonis, et non audivit eos sicut praeceperat Dominus.

Pea pehē ai ʻe he kau fie mana kia Felo, “Ko e louhiʻi nima eni ʻoe ʻOtua:” ka kuo fefeka ʻae loto ʻo Felo, pea naʻe ʻikai tokanga ia kiate kinaua; ʻo hangē ko e folofola ʻa Sihova.

20 Dixit quoque Dominus ad Moysen: Consurge diluculo, et sta coram Pharaone: egredietur enim ad aquas: et dices ad eum: Haec dicit Dominus: Dimitte populum meum ut sacrificet mihi.

Pea naʻe folofola ʻa Sihova kia Mōsese, “Tuʻu hengihengi hake ʻapongipongi, ʻo tuʻu ʻi he ʻao ʻo Felo; vakai, ʻoku haʻu ia ki he vai; ʻo tala kiate ia, ʻoku pehē mai ʻa Sihova, ‘Tukuange hoku kakai ke ʻalu, koeʻuhi ke nau tauhi au.

21 Quod si non dimiseris eum, ecce ego immittam in te, et in servos tuos, et in populum tuum, et in domos tuas omne genus muscarum: et implebuntur domus Aegyptiorum muscis diversi generis, et universa terra in qua fuerint.

Pea kapau ʻe ʻikai te ke tukuange hoku kakai, vakai, te u fekau ʻae ngaahi fuifui lango kehekehe kiate koe, pea ki hoʻo kau tamaioʻeiki, pea ki ho kakai, pea ki ho ngaahi fale: pea ko e ngaahi fale ʻoe kakai ʻIsipite ʻe fonu ʻi he ngaahi fuifui lango, pea mo e kelekele foki ʻoku nau tuʻu ai.

22 Faciamque mirabilem in die illa Terram Gessen, in qua populus meus est, ut non sint ibi muscae: et scias quoniam ego Dominus in medio terrae.

Pea te u vaheʻi ʻi he ʻaho ko ia ʻae fonua ko Koseni, ʻaia ʻoku nofo ai hoku kakai, ʻe ʻikai ha fuifui lango ʻi ai; koeʻuhi ke ke ʻilo ai ko au ko Sihova ʻi he lotolotonga ʻo māmani.

23 Ponamque divisionem inter populum meum, et populum tuum: cras erit signum istud.

Pea te u ʻai ʻae vahaʻa ʻi hoku kakai mo ho kakai: ʻe hoko ʻapongipongi ʻae fakaʻilonga ni.’”

24 Fecitque Dominus ita. Et venit musca gravissima in domos Pharaonis et servorum eius, et in omnem Terram Aegypti: corruptaque est terra ab huiuscemodi muscis.

Pea naʻe fai ia ʻe Sihova: pea naʻe haʻu ʻae fuifui lango fakamamahi ki he fale ʻo Felo, mo e ngaahi fale ʻo ʻene kau tamaioʻeiki, pea ki he fonua kotoa pē ʻo ʻIsipite: pea naʻe maumau ʻae fonua ko e meʻa ʻi he ngaahi fuifui lango.

25 Vocavitque Pharao Moysen et Aaron, et ait eis: Ite et sacrificate Deo vestro in terra hac.

Pea fekau ʻe Felo ke haʻu ʻa Mōsese mo ʻElone, ʻo ne pehē, “Mo ō, ʻo feilaulau ki homou ʻOtua ʻi he fonua.”

26 Et ait Moyses: Non potest ita fieri: abominationes enim Aegyptiorum immolabimus Domino Deo nostro? quod si mactaverimus ea quae colunt Aegyptii coram eis, lapidibus nos obruent.

Pea talaange ʻe Mōsese, “ʻOku ʻikai lelei ke fai pehē: he te mau feilaulau ʻaki ʻae meʻa ʻoku fakaliliʻa ai ʻae kakai ʻIsipite, kia Sihova ko homau ʻOtua: vakai, kapau te mau feilaulau ʻaki ʻae meʻa ʻoku fakaliliʻa ai ʻae kakai ʻIsipite, ʻi honau ʻao, pea ʻikai te nau tolongi ʻaki ʻakimautolu ʻae maka?

27 Viam trium dierum pergemus in solitudinem: et sacrificabimus Domino Deo nostro, sicut praecepit nobis.

Te mau ʻalu ko e fonongaʻanga ʻoe ʻaho ʻe tolu ki he toafa, ke feilaulau kia Sihova ko homau ʻOtua, ʻo hangē ko ʻene fekau kiate kimautolu.”

28 Dixitque Pharao: Ego dimittam vos ut sacrificetis Domino Deo vestro in deserto: verumtamen longius ne abeatis, rogate pro me.

Pea pehē ʻe Felo, “Te u tuku ke mou ʻalu, koeʻuhi ke mou feilaulau kia Sihova, ko homou ʻOtua ʻi he toafa: ka ʻe ʻikai te mou ʻalu mamaʻo atu: ko ia mou hūfia au.”

29 At ait Moyses: Egressus a te, orabo Dominum: et recedet musca a Pharaone, et a servis suis, et a populo eius cras: verumtamen noli ultra fallere, ut non dimittas populum sacrificare Domino.

Pea pehē ʻe Mōsese, “Vakai, ʻoku ou ʻalu meiate koe, pea te u hū kia Sihova koeʻuhi ke ʻalu ʻae ngaahi fuifui lango ia Felo, pea mei heʻene kau tamaioʻeiki, pea mei hono kakai ʻapongipongi: kaeʻoua naʻa toe fai fakakākā ʻe Felo ʻi he taʻofi ʻae kakai ke ʻoua naʻa ʻalu ke feilaulau kia Sihova.”

30 Egressusque Moyses a Pharaone, oravit Dominum.

Pea naʻe ʻalu kituʻa ʻa Mōsese meia Felo, ʻo ne hū kia Sihova.

31 Qui fecit iuxta verbum illius: et abstulit muscas a Pharaone, et a servis suis, et a populo eius: non superfuit ne una quidem.

Pea naʻe fai ʻe Sihova ʻo hangē ko e lea ʻa Mōsese: ʻo ne ʻave ʻae ngaahi fuifui lango meia Felo, pea mei heʻene kau tamaioʻeiki, pea mei hono kakai; naʻe ʻikai kei toe ha taha.

32 Et ingravatum est cor Pharaonis, ita ut nec hac quidem vice dimitteret populum.

Pea naʻe fakafefeka hono loto ʻe Felo ʻi he ʻaho ko ia foki, pea naʻe ʻikai te ne tuku ʻae kakai ke ʻalu.