Exodus 4

1 Respondens Moyses, ait: Non credent mihi, neque audient vocem meam, sed dicent: Non apparuit tibi Dominus.

Pea naʻe leaange ʻa Mōsese ʻo pehē, “Kae vakai, ʻe ʻikai te nau tui kiate au, pe tokanga ki hoku leʻo: he te nau pehē, naʻe ʻikai hā mai ʻa Sihova kiate koe.”

2 Dixit ergo ad eum: Quid est quod tenes in manu tua? Respondit: Virga.

Pea pehēange ʻe Sihova kiate ia, “Ko e hā ʻena ʻi ho nima? Pea naʻa ne pehē, Ko e tokotoko.”

3 Dixitque Dominus: Proiice eam in terram. Proiecit, et versa est in colubrum, ita ut fugeret Moyses.

Pea pehē ʻe ia, “Si ia ki he kelekele. Pea ne si ia ki he kelekele, pea hoko leva ia ko e ngata; pea hola ʻa Mōsese mei hono ʻao.”

4 Dixitque Dominus: Extende manum tuam, et apprehende caudam eius. Extendit, et tenuit, reversaque est in virgam.

Pea pehē ʻe Sihova kia Mōsese, “Mafao atu ho nima ʻo puke ia ʻi hono iku.” Pea mafao atu ʻe ia hono nima, ʻo ne puke ia, pea liliu ia ko e tokotoko ʻi hono nima.

5 Ut credant, inquit, quod apparuerit tibi Dominus Deus patrum suorum, Deus Abraham, Deus Isaac, et Deus Iacob.

“Koeʻuhi ke nau tui ko Sihova ko e ʻOtua ʻo ʻenau ngaahi tamai, ko e ʻOtua ʻo ʻEpalahame, ko e ʻOtua ʻo ʻAisake, mo e ʻOtua ʻo Sēkope, kuo hā mai kiate koe.”

6 Dixitque Dominus rursum: Mitte manum tuam in sinum tuum. Quam cum misisset in sinum, protulit leprosam instar nivis.

Pea toe pehēange ʻe Sihova kiate ia, “Ko eni, ai ho nima ki ho fatafata.” Pea naʻa ne ai hono nima ki hono fatafata: pea ʻi heʻene toʻo ia mei ai, vakai, kuo kilia hono nima pea hangē ko e ʻuha hinehina.

7 Retrahe, ait, manum tuam in sinum tuum. Retraxit, et protulit iterum, et erat similis carni reliquae.

Pea pehē ʻe ia, “Toe ai ho nima ki ho fatafata.” Pea ne toe ai hono nima ki hono fatafata; pea toe toʻo ia mei hono fatafata, pea vakai, kuo toe liliu ia ke hangē ko e anga ʻo hono sino.

8 Si non crediderint, inquit, tibi, neque audierint sermonem signi prioris, credent verbo signi sequentis.

Pea ʻe pehē, “Kapau ʻe ʻikai te nau tui kiate koe, pe tokanga ki he leʻo ʻoe ʻuluaki fakaʻilonga, te nau tui ki he leʻo ʻoe fakaʻilonga fakamui.

9 Quod si nec duobus quidem his signis crediderint, neque audierint vocem tuam: sume aquam fluminis, et effunde eam super aridam, et quidquid hauseris de fluvio, vertetur in sanguinem.

Pea ʻe pehē, kapau ʻe ʻikai te nau tui foki ki he fakaʻilonga ni ʻe ua, pe tokanga ki ho leʻo, pea te ke ohu ʻae vai mei he vaitafe, ʻo lilingi ia ki he kelekele: pea ko e vai ʻoku ke ohu mei he vaitafe, ʻe liliu ia ko e toto ki he kelekele mōmoa.”

10 Ait Moyses: Obsecro Domine, non sum eloquens ab heri, et nudiustertius: et ex quo locutus es ad servum tuum, impeditioris et tardioris linguae sum.

Pea pehēange ʻe Mōsese kia Sihova, “ʻE hoku ʻEiki, ʻOku ʻikai ko e leʻo afea au talu mei muʻa, pe talu hoʻo folofola ki hoʻo tamaioʻeiki: ka ko e lea tōʻohi au, mo e ʻelelo tōʻohi.”

11 Dixit Dominus ad eum: Quis fecit os hominis? aut quis fabricatus est mutum et surdum, videntem et caecum? nonne ego?

Pea pehēange ʻe Sihova kiate ia, “Ko hai naʻe ngaohi ʻae ngutu ʻoe tangata? Pea ko hai ʻoku ne ngaohi ʻae noa, pe ko e tuli, pe ko e mata ʻaa, pe ko e kui? ʻIkai ko au Sihova?

12 Perge igitur, et ego ero in ore tuo: doceboque te quid loquaris.

Pea ko eni, ke ke ʻalu, pea ko au, teu ʻi ho ngutu, ke ako kiate ko e ʻaia te ke lea ʻaki.”

13 At ille: Obsecro Domine, inquit, mitte quem missurus es.

Pea ne pehē ʻe ia, “ʻE hoku ʻEiki, ʻOku ou kole kiate koe, ke ke fekau ʻi he nima ʻo ia ʻoku ke lelei ke fekau ki ai.”

14 Iratus Dominus in Moysen, ait: Aaron frater tuus levites, scio quod eloquens sit: ecce ipse egredietur in occursum tuum, vidensque te laetabitur corde.

Pea naʻe tupu ai ʻae houhau ʻo Sihova kia Mōsese, pea ne pehē, “ʻIkai ko ho taʻokete ʻa ʻElone ʻoe faʻahinga ʻo Livai? ʻOku ou ʻilo ʻoku lea lelei ia. Pea vakai foki, ʻoku haʻu ia ke fakafetaulaki kiate koe: pea ka mamata ia kiate koe, pea ʻe fiefia ia ʻi hono loto.

15 Loquere ad eum, et pone verba mea in ore eius: et ego ero in ore tuo, et in ore illius, et ostendam vobis quid agere debeatis.

Pea te ke lea ko e kiate ia, ʻo ʻai ʻae ngaahi lea ki hono ngutu: pea te uʻi ho ngutu mo hono ngutu, ke akoʻi ʻakimoua ʻaia te mo fai.

16 ipse loquetur pro te ad populum, et erit os tuum: tu autem eris ei in his quae ad Deum pertinent.

Pea ʻe hoko ia ko hoʻo tangata lea ki he kakai: pea ʻe hoko ia, ʻio ʻe ʻiate koe ia, ko e ngutu, pea te ke ʻiate ia ko e fetongi ʻoe ʻOtua.

17 Virgam quoque hanc sume in manu tua, in qua facturus es signa.

Pea te ke ʻave ʻae tokotoko ni ʻi ho nima, ʻaia te ke fai ʻaki ʻae ngaahi fakaʻilonga.”

18 Abiit Moyses, et reversus est ad Iethro socerum suum, dixitque ei: Vadam et revertar ad fratres meos in Aegyptum, ut videam si adhuc vivant. Cui ait Iethro: Vade in pace.

Pea naʻe ʻalu ʻa Mōsese ʻo hoko atu kia Setelo ko ʻene tamai ʻi he fono, ʻo ne pehē kiate ia, “ʻOku ou kole kiate koe ke ke tuku au ke u ʻalu, ʻo foki atu ki hoku ngaahi kāinga ʻoku ʻi ʻIsipite, ʻo vakai pe ʻoku nau kei moʻui.” Pea talaange ʻe Setelo kia Mōsese, “ʻAlu ʻi he fiemālie.”

19 Dixit ergo Dominus ad Moysen in Madian: Vade, et revertere in Aegyptum: mortui sunt enim omnes qui quaerebant animam tuam.

Pea pehē ʻe Sihova kia Mōsese ʻi Mitiane, “ʻAlu, ʻo toe foki ki ʻIsipite: he kuo mate ʻae kau tangata kotoa pē naʻa nau fie tāmateʻi koe.”

20 Tulit ergo Moyses uxorem suam, et filios suos, et imposuit eos super asinum, reversusque est in Aegyptum, portans virgam Dei in manu sua.

Pea naʻe ʻave ʻe Mōsese hono uaifi mo hono ongo foha ʻo fakaheka ʻakinautolu ki he ʻasi, pea toe ʻalu ia ki he fonua ko ʻIsipite: pea naʻe toʻo ʻe Mōsese ʻae tokotoko ʻoe ʻOtua ʻi hono nima.

21 Dixitque ei Dominus revertenti in Aegyptum: Vide ut omnia ostenta quae posui in manu tua, facias coram Pharaone: ego indurabo cor eius, et non dimittet populum.

Pea naʻe folofola ʻa Sihova kia Mōsese, “ʻOka ke ka ʻalu ke toe hoko ki ʻIsipite, vakai, ke ke fai ʻae ngaahi mana ni kotoa pē ʻi he ʻao ʻo Felo, ʻaia kuo u ʻai ki ho nima: ka te u fakafefeka hono loto, pea ʻe ʻikai te ne tuku ʻae kakai ke ʻalu:”

22 Dicesque ad eum: Haec dicit Dominus: Filius meus primogenitus Israel.

Pea te ke lea kia Felo, “ʻOku pehē mai ʻe Sihova, ‘Ko hoku foha ʻa ʻIsileli, ʻio, ko hoku ʻuluaki.

23 Dixi tibi: Dimitte filium meum ut serviat mihi; et noluisti dimittere eum: ecce ego interficiam filium tuum primogenitum.

Pea ʻoku ou tala atu kiate koe, Tukuange hoku foha ke ʻalu, koeʻuhi ke ne tauhi au: pea kapau te ke taʻofi ʻo ʻikai tukuange ia, vakai, Te u tāmateʻi ho foha, ʻio, ʻa ho ʻuluaki.’”

24 Cumque esset in itinere, in diversorio occurrit ei Dominus, et volebat occidere eum.

Pea naʻe hoko ʻo pehē ʻi he hala ʻi he fale talifononga, naʻe fakafetaulaki ʻa Sihova kiate ia, ko e kumi ke tāmateʻi ia.

25 Tulit idcirco Sephora acutissimam petram, et circumcidit praeputium filii sui, tetigitque pedes eius, et ait: Sponsus sanguinum tu mihi es.

Pea naʻe toʻo ai ʻe Sipola ʻae maka māsila, ʻo ne kamuʻi ʻene tama, ʻo ne si ia ki hono vaʻe, ʻo ne pehē, “Ko e moʻoni ko e mali pani toto koe kiate au.”

26 Et dimisit eum postquam dixerat: Sponsus sanguinum tu mihi es ob circumcisionem.

Ko ia ne ne tukuange ia ke ʻalu: pea pehē ʻe ia, Ko e mali pani toto koe, ko e meʻa ʻi he kamu.

27 Dixit autem Dominus ad Aaron: Vade in occursum Moysi in desertum. Qui perrexit obviam ei in Montem Dei, et osculatus est eum.

Pea naʻe pehēange ʻe Sihova kia ʻElone, “ʻAlu atu ki he toafa ke fakafetaulaki kia Mōsese.” Pea naʻe ʻalu atu ia, ʻo fakafetaulaki kiate ia ʻi he moʻunga ʻoe ʻOtua, pea ne ʻuma kiate ia.

28 Narravitque Moyses Aaron omnia verba Domini pro quibus miserat eum, et signa quae mandaverat.

Pea naʻe tala ʻe Mōsese kia ʻElone ʻae ngaahi lea kotoa pē ʻa Sihova ʻaia naʻe fekauʻi ia, mo e ngaahi mana kotoa pē naʻa ne fekau kiate ia.

29 Veneruntque simul, et congregaverunt cunctos seniores filiorum Israel.

Pea naʻe ʻalu ʻa Mōsese mo ʻElone ʻo fakakātoa ʻae kau mātuʻa kotoa pē ʻoe fānau ʻa ʻIsileli.

30 Locutusque est Aaron omnia verba quae dixerat Dominus ad Moysen: et fecit signa coram populo,

Pea naʻe lea ʻaki ʻe ʻElone ʻae ngaahi lea kotoa pē ʻaia naʻe folofolaʻaki ʻe Sihova kia Mōsese, pea ne fai ʻae ngaahi mana ʻi he ʻao ʻoe kakai.

31 et credidit populus. Audieruntque quod visitasset Dominus filios Israel, et respexisset afflictionem illorum: et proni adoraverunt.

Pea naʻe tui ʻae kakai: pea ʻi heʻenau fanongo kuo ʻaʻahi ʻa Sihova ki he fānau ʻa ʻIsileli, pea kuo ʻafio ia ki heʻenau mamahi, naʻa nau punou hifo honau mata ʻo hū.