< Amos Propheta 9 >

1 Vidi Dominum stantem super altare. et dixit: Percute cardinem, et commoveantur superliminaria: avaritia enim in capite omnium, et novissimum eorum in gladio interficiam: non erit fuga eis. Et qui fugerit ex eis non salvabitur.
Naʻa ku mamata kia Sihova naʻe ʻafio mei he feilaulauʻanga: pea naʻa ne pehē, “Taaʻi ʻae ʻakau fakalava ʻoe matapā, kae lulululu hono pou; pea taaʻi ʻakinautolu kotoa pē ʻi honau ʻulu; pea te u tāmateʻi ʻae tomui ʻokinautolu ʻaki ʻae heletā: ko ia ʻoku hola ʻe ʻikai te ne hao, pea ko ia ʻoku hao ʻe ʻikai fakamoʻui ia.
2 Si descenderint usque ad infernum, inde manus mea educet eos: et si ascenderint usque in caelum, inde detraham eos. (Sheol h7585)
Neongo ʻoku nau keli hifo ki heli, ʻe maʻu ʻakinautolu mei ai ʻe hoku nima; neongo ʻoku nau kaka hake ki he langi, te u ʻomi ʻakinautolu ki lalo: (Sheol h7585)
3 Et si absconditi fuerint in vertice Carmeli, inde scrutans auferam eos: et si celaverint se ab oculis meis in profundo maris, ibi mandabo serpenti, et mordebit eos.
Neongo ʻoku nau fufū ʻakinautolu ʻi he funga ʻo Kameli, te u kumi pea ʻave ʻakinautolu mei ai; pea neongo ʻoku nau fufū mei hoku ʻao ʻi he kilisi tahi, te u fekau mei ai ʻae ngata, pea te ne ʻuusi ʻakinautolu:
4 Et si abierint in captivitatem coram inimicis suis, ibi mandabo gladio, et occidet eos: et ponam oculos meos super eos in malum, et non in bonum.
Pea neongo ʻoku nau ʻalu pōpula ʻi he ʻao ʻo honau ngaahi fili, te u fekau mei ai ʻae heletā, pea te ne tāmateʻi ʻakinautolu: pea te u hanga hoku fofonga kiate kinautolu ke kovi, pea ʻikai ke lelei.”
5 Et Dominus Deus exercituum, qui tangit terram, et tabescet: et lugebunt omnes habitantes in ea: et ascendet sicut rivus omnis, et defluet sicut fluvius Aegypti.
Pea ko e ʻEiki, ko e ʻOtua ʻoe ngaahi kautau, ko ia ia ʻoku ala ki he fonua, pea ʻe vai ia, pea ko kinautolu ʻoku nofo ai te nau tangi; pea ʻe tupu ia hangē ha lōmaki: pea ʻe melemo hifo, hangē ko e malofa ʻi ʻIsipite.
6 Qui aedificat in caelo ascensionem suam, et fasciculum suum super terram fundavit: qui vocat aquas maris, et effundit eas super faciem terrae, Dominus nomen eius.
Ko ia ia ʻoku langa hono ngaahi fale fata ʻi he langi, pea kuo tānaki ʻene kautau ʻi māmani; ʻaia ʻoku ne ui ʻae ngaahi vai ʻoe tahi, pea ne huaʻi ia ʻi he funga ʻoe fonua: ko Sihova hono huafa.
7 Numquid non ut filii Aethiopum vos estis mihi, filii Israel, ait Dominus? numquid non Israel ascendere feci de Terra Aegypti: et Palaesthinos de Cappadocia, et Syros de Cyrene?
‌ʻOku pehē ʻe Sihova, “ʻIkai ʻoku mou hangē ko e fānau ʻae kakai ʻItiopea kiate au, ʻE fānau ʻa ʻIsileli? ʻIkai naʻaku ʻomi ʻa ʻIsileli mei he fonua ko ʻIsipite? Pea mo e Filisitia mei Kafitoli, pea mo e kau Silia mei Kili?
8 Ecce oculi Domini Dei super regnum peccans, et conteram illud a facie terrae: verumtamen conterens non conteram domum Iacob, dicit Dominus.
Vakai, ko e fofonga ʻoe ʻEiki ko e ʻOtua, ʻoku ʻi he puleʻanga angahala, pea te u fakaʻauha ia mei he funga fonua; ka ʻe ʻikai ʻauha ʻaupito ʻae fale ʻo Sēkope, ʻoku pehē ʻe Sihova.
9 Ecce enim mandabo ego, et concutiam in omnibus gentibus domum Israel, sicut concutitur triticum in cribro: et non cadet lapillus super terram.
Koeʻuhi, vakai, te u fakatanga ʻae fale ʻo ʻIsileli ʻi he ngaahi puleʻanga, hangē ʻoku fakatanga ʻae koane ʻi he meʻa fakatanga, ka ʻe ʻikai tō ha foʻi tenga ki he kelekele.
10 In gladio morientur omnes peccatores populi mei: qui dicunt: Non appropinquabit, et non veniet super nos malum.
‌ʻE mate ʻi he heletā ʻae kau angahala kotoa pē ʻa hoku kakai, ʻoku lea pehē, ‘ʻE ʻikai moʻua pe taʻofi ʻakitautolu ʻe he kovi.’
11 In die illa suscitabo tabernaculum David, quod cecidit: et reaedificabo aperturas murorum eius, et ea quae corruerant, instaurabo: et reaedificabo illud sicut in diebus antiquis.
‌ʻI he ʻaho ko ia te u toe langa ʻae fale fehikitaki ʻo Tevita ʻaia kuo hinga, pea tāpuni ʻae ngaahi ava ʻo ia; pea te u toe fokotuʻu ʻae ngaahi meʻa kuo holoki, pea te u langaʻi ia ʻo hangē ko e ngaahi ʻaho ʻi muʻa:
12 Ut possideant reliquias Idumaeae, et omnes nationes, eo quod invocatum sit nomen meum super eos: dicit Dominus faciens haec.
Koeʻuhi ke nau maʻu ʻae toenga ʻo ʻItomi, pea mo e hiteni kotoa pē, ʻoku ui ʻaki hoku huafa:” ʻoku pehē ʻe Sihova, ʻaia ʻoku fai eni:
13 Ecce dies veniunt, dicit Dominus: et comprehendet arator messorem, et calcator uvae mittentem semen: et stillabunt montes dulcedinem, et omnes colli culti erunt.
“Vakai,” ʻoku pehē ʻe Sihova, “ʻOku hoko ʻae ngaahi ʻaho, ʻe maʻu atu ʻe he tangata tauhi huo toho ʻae tangata tuʻusi, pea ko ia ʻoku malaki ʻae kālepi, ʻaia ʻoku tūtuuʻi ʻae tenga; pea ʻe toʻiʻi ʻae uaine melie ʻe he ngaahi moʻunga, pea ʻe vai ʻae ngaahi tafungofunga kotoa pē:
14 Et convertam captivitatem populi mei Israel: et aedificabunt civitates desertas, et inhabitabunt: et plantabunt vineas, et bibent vinum earum: et facient hortos, et comedent fructus eorum.
Pea te u toe ʻomi ʻae pōpula ʻo hoku kakai ko ʻIsileli, pea te nau toe langa ʻae kolo naʻe lala, pea nofo ai; pea te nau tō ngoue vaine, pea inu ʻae uaine ʻo ia; te nau ngoue foki, pea kai hono fua.
15 Et plantabo eos super humum suam: et non evellam eos ultra de terra sua, quam dedi eis, dicit Dominus Deus tuus.
Pea te u tō ʻakinautolu ʻi honau fonua, pea ʻe ʻikai toe taʻaki ʻakinautolu mei he fonua, ʻaia kuo u foaki kiate kinautolu,” ʻoku pehē ʻe Sihova ko ho ʻOtua.

< Amos Propheta 9 >