< Actuum Apostolorum 9 >

1 Saulus autem adhuc spirans minarum, et caedis in discipulos Domini, accessit ad principem Sacerdotum,
Савл же, еще дыхая прещением и убийством на ученики Господни, приступль ко архиерею,
2 et petiit ab eo epistolas in Damascum ad synagogas: ut si quos invenisset huius viae viros, ac mulieres, vinctos perduceret in Ierusalem.
испроси от него послания в Дамаск к соборищем, яко да аще некия обрящет того пути сущыя, мужы же и жены, связаны приведет во Иерусалим.
3 Et cum iter faceret, contigit ut appropinquaret Damasco: et subito circumfulsit eum lux de caelo.
Внегда же ити, бысть ему приближитися к Дамаску, и внезапу облиста его свет от небесе:
4 Et cadens in terram audivit vocem dicentem sibi: Saule, Saule, quid me persequeris?
и пад на землю, слыша глас глаголющь ему: Савле, Савле, что Мя гониши?
5 Qui dixit: Quis es Domine? Et ille: Ego sum Iesus, quem tu persequeris. durum est tibi contra stimulum calcitrare.
Рече же: кто еси, Господи? Господь же рече: Аз есмь Иисус, Егоже ты гониши: жестоко ти есть противу рожну прати.
6 Et tremens, ac stupens dixit: Domine, quid me vis facere? Et Dominus ad eum: Surge, et ingredere civitatem, et ibi dicetur tibi quid te oporteat facere.
Трепещя же и ужасаяся глагола: Господи, что мя хощеши творити? И Господь рече к нему: востани и вниди во град, и речется ти, что ти подобает творити.
7 Viri autem illi, qui comitabantur cum eo, stabant stupefacti, audientes quidem vocem, neminem autem videntes.
Мужие же идущии с ним стояху чудящеся, глас убо слышаще, но ни когоже видяще.
8 Surrexit autem Saulus de terra, apertisque oculis nihil videbat. Ad manus autem illum trahentes, introduxerunt Damascum.
Воста же Савл от земли и отверстыма очима своима ни единаго видяше: ведуще же его за руку, введоша в Дамаск:
9 Et erat ibi tribus diebus non videns, et non manducavit, neque bibit.
и бе дни три не видя, и ни яде, ниже пияше.
10 Erat autem quidam discipulus Damasci, nomine Ananias: et dixit ad illum in visu Dominus: Anania. At ille ait: Ecce ego, Domine.
Бе же некто ученик в Дамасце, именем Ананиа, и рече к нему Господь в видении: Анание. Он же рече: се, аз, Господи.
11 Et Dominus ad eum: Surge, et vade in vicum, qui vocatur rectus: et quaere in domo Iudae Saulum nomine Tarsensem: ecce enim orat.
Господь же к нему: востав поиди на стогну нарицаемую Правую и взыщи в дому Иудове Савла именем, Тарсянина: се бо, молитву деет
12 (Et vidit virum Ananiam nomine, introeuntem, et imponentem sibi manus ut visum recipiat.)
и виде в видении мужа, именем Ананию, вшедша и возложша нань руку, яко да прозрит.
13 Respondit autem Ananias: Domine, audivi a multis de viro hoc, quanta mala fecerit sanctis tuis in Ierusalem:
Отвеща же Ананиа: Господи, слышах от многих о мужи сем, колика зла сотвори святым Твоим во Иерусалиме:
14 et hic habet potestatem a principibus sacerdotum alligandi omnes, qui invocant nomen tuum.
и зде имать власть от архиерей связати вся нарицающыя имя Твое.
15 Dixit autem ad eum Dominus: Vade, quoniam vas electionis est mihi iste, ut portet nomen meum coram gentibus, et regibus, et filiis Israel.
Рече же к нему Господь: иди, яко сосуд избран Ми есть сей, пронести имя Мое пред языки и царьми и сынми Израилевыми:
16 Ego enim ostendam illi quanta oporteat eum pro nomine meo pati.
Аз бо скажу ему, елика подобает ему о имени Моем пострадати.
17 Et abiit Ananias, et introivit in domum: et imponens ei manus, dixit: Saule frater, Dominus misit me Iesus, qui apparuit tibi in via, qua veniebas ut videas, et implearis Spiritu sancto.
Пойде же Ананиа и вниде в храмину, и возложь нань руце, рече: Савле брате, Господь Иисус явлейтися на пути, имже шел еси, посла мя, яко да прозриши и исполнишися Духа Свята.
18 Et confestim ceciderunt ab oculis eius tamquam squamae, et visum recepit: et surgens baptizatus est.
И абие отпадоша от очию его яко чешуя: прозре же абие, и востав крестися,
19 Et cum accepisset cibum, confortatus est. Fuit autem cum discipulis, qui erant Damasci, per dies aliquot.
и приемь пищу, укрепися. Бысть же Савл с сущими в Дамасце учениками дни некия:
20 Et continuo ingressus in synagogas praedicabat Iesum, quoniam hic est Filius Dei.
и абие на сонмищих проповедаше Иисуса, яко Сей есть Сын Божий.
21 Stupebant autem omnes, qui audiebant, et dicebant: Nonne hic est, qui expugnabat in Ierusalem eos, qui invocabant nomen istud: et huc ad hoc venit ut vinctos illos duceret ad principes sacerdotum?
Дивляхуся же вси слышащии и глаголаху: не сей ли есть гонивый во Иерусалиме нарицающыя имя сие, и зде на сие прииде, да связаны тыя приведет ко архиереем?
22 Saulus autem multo magis convalescebat, et confundebat Iudaeos, qui habitabant Damasci, affirmans quoniam hic est Christus.
Савл же паче крепляшеся и смущаше Иудеи живущыя в Дамасце, препирая, яко Сей есть Христос.
23 Cum autem implerentur dies multi, consilium fecerunt in unum Iudaei ut eum interficerent.
Якоже исполнишася дние доволни, совещаша Иудее убити его,
24 Notae autem factae sunt Saulo insidiae eorum. Custodiebant autem et portas die ac nocte, ut eum interficerent.
уведан же бысть Савлу совет их: стрежаху же врат день и нощь, яко да убиют его:
25 Accipientes autem eum discipuli eius nocte, per murum dimiserunt eum, submittentes in sporta.
поемше же его ученицы нощию, свесиша по стене в кошнице.
26 Cum autem venisset in Ierusalem, tentabat se iungere discipulis, et omnes timebant eum, non credentes quod esset discipulus.
Пришед же Савл во Иерусалим, покушашеся прилеплятися учеником: и вси бояхуся его, не верующе, яко есть ученик.
27 Barnabas autem apprehensum illum duxit ad Apostolos: et narravit illis quomodo in via vidisset Dominum, et quia locutus est ei, et quomodo in Damasco fiducialiter egerit in nomine Iesu.
Варнава же приемь его, приведе ко Апостолом и поведа им, како на пути виде Господа, и яко глагола ему, и како в Дамасце дерзаше о имени Иисусове.
28 Et erat cum illis intrans, et exiens in Ierusalem, et fiducialiter agens in nomine Domini.
И бяше с ними входя и исходя во Иерусалиме и дерзая о имени Господа Иисуса.
29 Loquebatur quoque Gentibus, et disputabat cum Graecis: illi autem quaerebant occidere eum.
Глаголаше же и стязашеся с Еллины: они же искаху убити его.
30 Quod cum cognovissent fratres, deduxerunt eum Caesaream, et dimiserunt Tarsum.
Разумевше же братия, сведоша его в Кесарию и отпустиша его в Тарс.
31 Ecclesia quidem per totam Iudaeam, et Galilaeam, et Samariam habebat pacem, et aedificabatur ambulans in timore Domini, et consolatione sancti Spiritus replebatur.
Церкви же по всей Иудеи и Галилеи и Самарии имеяху мир, созидающяся и ходящя в страсе Господни, и утешением Святаго Духа умножахуся.
32 Factum est autem, ut Petrus dum pertransiret universos, deveniret ad sanctos, qui habitabant Lyddae.
И бысть Петру, посещающу всех, снити и ко святым живущым в Лидде:
33 Invenit autem ibi hominem quendam, nomine Aeneam, ab annis octo iacentem in grabato, qui erat paralyticus.
обрете же тамо человека некоего, именем Енеа, от осми лет лежаща на одре, иже бе разслаблен.
34 Et ait illi Petrus: Aenea, sanet te Dominus Iesus Christus: surge, et sterne tibi. Et continuo surrexit.
И рече ему Петр: Енее, исцеляет тя Иисус Христос: востани с постели твоея. И абие воста:
35 Et viderunt eum omnes, qui habitabant Lyddae, et Saronae: qui conversi sunt ad Dominum.
и видеша его вси живущии в Лидде и во Ассароне, иже обратишася ко Господу.
36 In Ioppe autem fuit quaedam discipula, nomine Tabitha, quae interpretata dicitur Dorcas. Haec erat plena operibus bonis, et eleemosynis, quas faciebat.
Во Июппии же бе некая ученица, именем Тавифа, яже сказаема глаголется серна: сия бяше исполнена благих дел и милостынь, яже творяше.
37 Factum est autem in diebus illis, ut infirmata moreretur. Quam cum lavissent, posuerunt eam in coenaculo.
Бысть же во дни тыя, болевшей ей умрети: омывше же ю, положиша в горнице.
38 Cum autem prope esset Lydda ad Ioppen, discipuli audientes quia Petrus esset in ea, miserunt duos viros ad eum, rogantes: Ne pigriteris venire ad nos.
Близ же сущей Лидде Июппии, ученицы слышавше, яко Петр есть в ней, послаша два мужа к нему, моляще его не обленитися приити до них.
39 Exurgens autem Petrus venit cum illis. Et cum advenisset, duxerunt illum in coenaculum: et circumsteterunt illum omnes viduae flentes, et ostendentes ei tunicas, et vestes, quas faciebat illis Dorcas.
Востав же Петр иде с нима: егоже пришедша возведоша в горницу, и предсташа ему вся вдовицы плачущя и показующя ризы и одежды, елика творяше, с ними сущи, Серна.
40 Eiectis autem omnibus foras: Petrus ponens genua oravit: et conversus ad corpus, dixit: Tabitha, surge. At illa aperuit oculos suos: et viso Petro, resedit.
Изгнав же вон вся Петр, преклонь колена помолися, и обращься к телу, рече: Тавифо, востани. Она же отверзе очи свои, и видевши Петра, седе.
41 Dans autem illi manum, erexit eam. Et cum vocasset sanctos, et viduas, assignavit eam vivam.
Подав же ей руку, воздвиже ю, и призвав святыя и вдовицы, постави ю живу.
42 Notum autem factum est per universam Ioppen: et crediderunt multi in Domino.
Уведано же бысть се по всей Июппии, и мнози вероваша в Господа.
43 Factum est autem ut dies multos moraretur in Ioppe, apud Simonem quendam coriarium.
Бысть же дни доволны пребыти ему во Июппии у некоего Симона усмаря.

< Actuum Apostolorum 9 >