< Actuum Apostolorum 5 >

1 Vir autem quidam nomine Ananias, cum Saphira uxore suo vendidit agrum,
Муж же некий, Ананиа именем, с Сапфирою женою своею, продаде село
2 et fraudavit de pretio agri, conscia uxore sua: et afferens partem quamdam, ad pedes Apostolorum posuit.
и утаи от цены, сведущей и жене его: и принес часть некую, пред ногами Апостол положи.
3 Dixit autem Petrus ad Ananiam: Anania, cur tentavit satanas cor tuum, mentiri te Spiritui sancto, et fraudare de pretio agri?
Рече же Петр: Анание, почто исполни сатана сердце твое солгати Духу Святому и утаити от цены села?
4 Nonne manens tibi manebat, et venundatum in tua erat potestate? Quare posuisti in corde tuo hanc rem? Non es mentitus hominibus, sed Deo.
Сущее тебе не твое ли бе, и проданое не в твоей ли власти бяше? Что яко положил еси в сердцы твоем вещь сию? Не человеком солгал еси, но Богу.
5 Audiens autem Ananias haec verba, cecidit, et expiravit. Et factus est timor magnus super omnes, qui audierunt.
Слышав же Ананиа словеса сия, пад издше: и бысть страх велик на всех слышащих сия.
6 Surgentes autem iuvenes amoverunt eum, et efferentes sepelierunt.
Вставше же юноши взяша его и изнесше погребоша.
7 Factum est autem quasi horarum trium spatium, et uxor ipsius, nesciens quod factum fuerat, introivit.
Бысть же яко трием часом минувшым, и жена его не ведущи бывшаго вниде.
8 Dixit autem ei Petrus: Dic mihi mulier, si tanti agrum vendidistis? At illa dixit: Etiam tanti.
Отвеща же ей Петр: рцы ми, аще на толице село отдаста? Она же рече: ей, на толице.
9 Petrus autem ad eam: Quid utique convenit vobis tentare Spiritum Domini? Ecce pedes eorum, qui sepelierunt virum tuum ad ostium, et efferent te.
Петр же рече к ней: что яко согласистася искусити Духа Господня? Се, ноги погребших мужа твоего при дверех, и изнесут тя.
10 Confestim cecidit ante pedes eius, et expiravit. Intrantes autem iuvenes invenerunt illam mortuam: et extulerunt, et sepelierunt ad virum suum.
Паде же абие пред ногама его и издше: вшедше же юноши обретоша ю мертву и изнесше погребоша близ мужа ея.
11 Et factus est timor magnus in universa ecclesia, et in omnes, qui audierunt haec.
И бысть страх велик на всей церкви и на всех слышаших сия.
12 Per manus autem Apostolorum fiebant signa, et prodigia multa in plebe. Et erant unanimiter omnes in porticu Salomonis.
Руками же Апостолскими быша знамения и чудеса в людех многа: и бяху единодушно вси в притворе Соломони:
13 Ceterorum autem nemo audebat se coniungere illis: sed magnificabat eos populus.
от прочих же никтоже смеяше прилеплятися им, но величаху их людие.
14 Magis autem augebatur credentium in Domino multitudo virorum, ac mulierum,
Паче же прилагахуся верующии Господви, множество мужей же и жен,
15 ita ut in plateas eiicerent infirmos, et ponerent in lectulis et grabatis, ut, veniente Petro, saltem umbra illius obumbraret quemquam illorum, et liberarentur ab infirmitatibus suis.
яко и на стогны износити недужныя и полагати на постелех и на одрех, да грядущу Петру поне сень его осенит некоего от них.
16 Concurrebat autem et multitudo vicinarum civitatum Ierusalem, afferentes aegros, et vexatos a spiritibus immundis: qui curabantur omnes.
Схождашеся же и множество от окрестных градов во Иерусалим, приносяще недужныя и страждущыя от дух нечистых, иже исцелевахуся вси.
17 Exurgens autem princeps sacerdotum, et omnes, qui cum illo erant, (quae est haeresis Sadducaeorum) repleti sunt zelo:
Востав же архиерей и вси иже с ним, сущая ересь саддукейская, исполнишася зависти,
18 et iniecerunt manus in Apostolos, et posuerunt eos in custodia publica.
и возложиша руки своя на Апостолы и послаша их в соблюдение общее.
19 Angelus autem Domini per noctem aperiens ianuas carceris, et educens eos, dixit:
Ангел же Господень нощию отверзе двери темницы, извед же их, рече:
20 Ite, et stantes loquimini in templo plebi omnia verba vitae huius.
идите и ставше глаголите в церкви людем вся глаголы жизни сея.
21 Qui cum audissent, intraverunt diluculo in templum, et docebant. Adveniens autem princeps sacerdotum, et qui cum eo erant, convocaverunt concilium, et omnes seniores filiorum Israel: et miserunt ad carcerem ut adducerentur.
Слышавше же внидоша по утренице в церковь и учаху. Пришед же архиерей и иже с ним, созваша собор и вся старцы от сынов Израилевых и послаша во узилище, привести их.
22 Cum autem venissent ministri, et aperto carcere non invenissent illos, reversi nunciaverunt,
Слуги же шедше не обретоша их в темнице, возвращшежеся возвестиша,
23 dicentes: Carcerem quidem invenimus clausum cum omni diligentia, et custodes stantes ante ianuas: aperientes autem neminem intus invenimus.
глаголюще, яко темницу убо обретохом заключену со всяким утверждением и блюстители стоящыя пред дверьми: отверзше же, внутрь ни единаго обретохом.
24 Ut autem audierunt hos sermones magistratus templi, et principes sacerdotum ambigebant de illis quidnam fieret.
Якоже слышаша словеса сия архиерей же и воевода церковный и первосвященницы, недоумевахуся о них, что убо будет сие.
25 Adveniens autem quidam nunciavit eis: Quia ecce viri, quos posuistis in carcerem, sunt in templo stantes, et docentes populum.
Пришед же некто возвести им, глаголя, яко се, мужие, ихже всадисте в темницу, суть в церкви стояще и учаще люди.
26 Tunc abiit magistratus cum ministris, et adduxit illos sine vi: timebant enim populum ne lapidarentur.
Тогда шед воевода со слугами, приведе их не с нуждею, бояхуся бо людий, да не камением побиют их:
27 Et cum adduxissent illos, statuerunt in concilio: Et interrogavit eos princeps sacerdotum,
приведше же их, поставиша на сонмищи, и вопроси их архиерей, глаголя:
28 dicens: Praecipiendo praecepimus vobis ne doceretis in nomine isto: et ecce replestis Ierusalem doctrina vestra: et vultis inducere super nos sanguinem hominis istius.
не запрещением ли запретихом вам не учити о имени сем? И се, исполнисте Иерусалим учением вашим и хощете навести на ны кровь Человека Сего.
29 Respondens autem Petrus, et Apostoli, dixerunt: Obedire oportet Deo magis, quam hominibus.
Отвещав же Петр и Апостоли реша: повиноватися подобает Богови паче, нежели человеком:
30 Deus patrum nostrorum suscitavit Iesum, quem vos interemistis, suspendentes in ligno.
Бог отец наших воздвиже Иисуса, Егоже вы убисте, повесивше на древе:
31 Hunc principem, et salvatorem Deus exaltavit dextera sua ad dandam poenitentiam Israeli, et remissionem peccatorum.
Сего Бог Началника и Спаса возвыси десницею Своею, дати покаяние Израилеви и оставление грехов:
32 et nos sumus testes horum verborum, et Spiritus sanctus, quem dedit Deus omnibus obedientibus sibi.
и мы есмы Того свидетелие глагол сих, и Дух Святый, Егоже даде Бог повинующымся Ему.
33 Haec cum audissent, dissecabantur, et cogitabant interficere illos.
Они же слышавше распыхахуся и совещаша убити их.
34 Surgens autem quidam in concilio Pharisaeus, nomine Gamaliel, legisdoctor honorabilis universae plebi, iussit foras ad breve homines fieri.
Востав же некий на сонмищи фарисей, именем Гамалиил, законоучитель честен всем людем, повеле вне мало что Апостолом уступити,
35 dixitque ad illos: Viri Israelitae attendite vobis super hominibus istis quid acturi sitis.
рече же к ним: мужие Израильтяне, внимайте себе о человецех сих, что хощете сотворити:
36 Ante hos enim dies extitit Theodas, dicens se esse aliquem, cui consensit numerus virorum circiter quadringentorum: qui occisus est: et omnes, qui credebant ei, dissipati sunt, et redacti ad nihilum.
пред сими бо деньми воста Февда, глаголя быти велика некоего себе, емуже прилепишася числом мужей яко четыреста: иже убиен бысть, и вси, елицы повинушася ему, разыдошася и быша ни во чтоже:
37 Post hunc extitit Iudas Galilaeus in diebus professionis, et avertit populum post se, et ipse periit: et omnes, quotquot consenserunt ei, dispersi sunt.
по сем воста Иуда Галилеанин во дни написания и отвлече люди доволны вслед себе: и той погибе, и вси, елицы послушаша его, разсыпашася:
38 Et nunc itaque dico vobis, discedite ab hominibus istis, et sinite illos: quoniam si est ex hominibus consilium hoc, aut opus, dissolvetur:
и ныне, глаголю вам, отступите от человек сих и оставите их: яко аще будет от человек совет сей или дело сие, разорится,
39 si vero ex Deo est, non poteritis dissolvere illud, ne forte et Deo repugnare inveniamini. Consenserunt autem illi.
аще ли же от Бога есть, не можете разорити то, да не како и богоборцы обрящетеся.
40 Et convocantes Apostolos, caesis denunciaverunt ne omnino loquerentur in nomine Iesu, et dimiserunt eos.
Послушаша же его, и призвавше Апостолы, бивше запретиша им не глаголати о имени Иисусове и отпустиша их.
41 Et illi quidem ibant gaudentes a conspectu concilii, quoniam digni habiti sunt pro nomine Iesu contumeliam pati.
Они же убо идяху радующеся от лица собора, яко за имя Господа Иисуса сподобишася безчестие прияти:
42 Omni autem die non cessabant in templo, et circa domos docentes, et evangelizantes Christum Iesum.
по вся же дни в церкви и в домех не престаяху учаще и благовествующе Иисуса Христа.

< Actuum Apostolorum 5 >