< Actuum Apostolorum 19 >

1 Factum est autem, cum Apollo esset Corinthi, ut Paulus peragratis superioribus partibus veniret Ephesum, et inveniret quosdam de discipulis:
Бысть же внегда быти Аполлосу в Коринфе, Павел, прошед вышния страны, прииде во Ефес, и обрет некия ученики,
2 dixitque ad eos: Si Spiritum sanctum accepistis credentes? At illi dixerunt ad eum: Sed neque si Spiritus sanctus est, audivimus.
рече к ним: аще убо Дух Свят прияли есте веровавше? Они же реша к нему: но ниже аще Дух Святый есть, слышахом.
3 Ille vero ait: In quo ergo baptizati estis? Qui dixerunt: In Ioannis baptismate.
Рече же к ним: во что убо крестистеся? Они же рекоша: во Иоанново крещение.
4 Dixit autem Paulus: Ioannes baptizavit baptismo poenitentiae populum, dicens: In eum, qui venturus esset post ipsum, ut crederent, hoc est, in Iesum.
Рече же Павел: Иоанн убо крести крещением покаяния, людем глаголя, да во Грядущаго по нем веруют, сиречь во Христа Иисуса.
5 His auditis, baptizati sunt in nomine Domini Iesu.
Слышавше же крестишася во имя Господа Иисуса,
6 Et cum imposuisset illis manus Paulus, venit Spiritus sanctus super eos, et loquebantur linguis, et prophetabant.
и возложшу Павлу на ня руце, прииде Дух Святый на ня, глаголаху же языки и пророчествоваху.
7 Erant autem omnes viri fere duodecim.
Бяше же всех мужей яко дванадесять.
8 Introgressus autem synagogam, cum fiducia loquebatur per tres menses, disputans, et suadens de regno Dei.
Вшед же в сонмище, дерзаше, не обинуяся три месяцы беседуя и уверяя, яже о Царствии Божии.
9 Cum autem quidam indurarentur, et non crederent, maledicentes viam Domini coram multitudine, discedens ab eis, segregavit discipulos, quotidie disputans in schola tyranni cuiusdam.
И егда нецыи ожесточахуся и пряхуся, злословяще путь Господень пред народом, отступль от них отлучи ученики, по вся дни стязаяся во училищи мучителя некоего.
10 Hoc autem factum est per biennium, ita ut omnes, qui habitabant in Asia, audirent verbum Domini, Iudaei atque Gentiles.
Сие же бысть два лета, яко всем живущым во Асии слышати слово Господа Иисуса, Жидом же и Еллином.
11 Virtutesque non modicas quaslibet faciebat Deus per manum Pauli:
Силы же не просты творяше Бог рукама Павловыма,
12 ita ut etiam super languidos deferrentur a corpore eius sudaria, et semicinctia, et recedebant ab eis languores, et spiritus nequam egrediebantur.
яко и на недужныя наносити от (пота) тела его главотяжы и убрусцы, и исцелитися им от недуг, и духом лукавым исходити от них.
13 Tentaverunt autem quidam et de circumeuntibus Iudaeis exorcistis, invocare super eos, qui habebant spiritus malos, nomen Domini Iesu, dicentes: Adiuro vos per Iesum, quem Paulus praedicat.
Начаша же нецыи от скитающихся Иудей заклинателей именовати над имущими духи лукавыя имя Господа Иисуса, глаголюще: заклинаем вы Иисусом, Егоже Павел проповедует.
14 Erant autem cuiusdam Iudaei nomine Scevae principis sacerdotum septem filii, qui hoc faciebant.
Бяху же нецыи сынове Скевы Иудеанина архиереа седмь, иже сие творяху.
15 Respondens autem spiritus nequam dixit eis: Iesum novi, et Paulum scio: vos autem qui estis?
Отвещав же дух лукавый рече: Иисуса знаю и Павла свем, вы же кто есте?
16 Et insiliens in eos homo, in quo erat daemonium pessimum, et dominatus amborum, invaluit contra eos, ita ut nudi, et vulnerati effugerent de domo illa.
И скачя на них человек, в немже бе дух лукавый, и одолев им, укрепися на них, якоже нагим и ураненым избежати от храма онаго.
17 Hoc autem notum factum est omnibus Iudaeis, atque Gentilibus, qui habitabant Ephesi: et cecidit timor super omnes illos, et magnificabatur nomen Domini Iesu.
Сие же бысть разумно всем живущым во Ефесе Иудеем же и Еллином, и нападе страх на всех их, и величашеся имя Господа Иисуса:
18 Multique credentium veniebant, confitentes, et annunciantes actus suos.
мнози же от веровавших прихождаху, исповедающе и сказующе дела своя:
19 Multi autem ex eis, qui fuerant curiosa sectati, contulerunt libros, et combusserunt eos coram omnibus: et computatis pretiis illorum, invenerunt pecuniam denariorum quinquaginta millium.
доволни же от сотворших чародеяния, собравше книги своя, сожигаху пред всеми: и сложиша цены их и обретоша сребра пять тем.
20 Ita fortiter crescebat verbum Dei, et confirmabatur.
Сице крепко слово Господне растяше и крепляшеся.
21 His autem expletis, proposuit Paulus in Spiritu, transita Macedonia et Achaia ire Ierosolymam, dicens: quoniam postquam fuero ibi, oportet me et Romam videre.
И якоже скончашася сия, положи Павел в дусе, прошед Македонию и Ахаию, ити во Иерусалим, рек, яко бывшу ми тамо, подобает ми и Рим видети.
22 Mittens autem in Macedoniam duos ex ministrantibus sibi, Timotheum, et Erastum, ipse remansit ad tempus in Asia.
Послав же в Македонию два от служащих ему, Тимофеа и Ераста, сам же пребысть время во Асии.
23 Facta est autem illo tempore turbatio non minima de via Domini.
Бысть же во время оно молва не мала о пути Господни:
24 Demetrius enim quidam nomine, argentarius, faciens aedes argenteas Dianae, praestabat artificibus non modicum quaestum:
Димитрий бо некто именем, среброковачь, творяй храмы сребряны Артемиде, подаяше хитрецем делание не мало,
25 quos convocans, et eos, qui huiusmodi erant opifices, dixit: Viri, scitis quia de hoc artificio est nobis acquisitio:
ихже собрав и ины сицевых вещей делатели, рече: мужие, весте, яко от сего делания доволство житию нашему есть:
26 et videtis, et auditis quia non solum Ephesi, sed pene totius Asiae, Paulus hic suadens avertit multam turbam, dicens: Quoniam non sunt dii, qui manibus fiunt.
и видите и слышите, яко не токмо Ефес, но мало не всю Асию Павел сей препрев, обрати мног народ, глаголя, яко не суть бози, иже руками человеческими бывают:
27 Non solum autem haec periclitabitur nobis pars in redargutionem venire, sed et magnae Dianae templum in nihilum reputabitur, sed et destrui incipiet maiestas eius, quam tota Asia, et orbis colit.
не токмо же сия беду приемлет наша часть, еже бы во обличение не приити, но дабы и великия богини Артемиды храм ни во чтоже не вменился, имать же разоритися и величество ея, юже вся Асиа и вселенная почитает.
28 His auditis, repleti sunt ira, et exclamaverunt dicentes: Magna Diana Ephesiorum.
Слышавше же и бывше исполнени ярости, вопияху глаголюще: велика Артемида Ефесская.
29 Et impleta est civitas confusione, et impetum fecerunt uno animo in theatrum, rapto Gaio, et Aristarcho Macedonibus, comitibus Pauli.
И исполнися град весь мятежа: устремишася же единодушно на позорище, восхищше Гаиа и Аристарха Македоняны, други Павловы.
30 Paulo autem volente intrare in populum, non permiserunt discipuli.
Павлу же хотящу внити в народ, не оставляху его ученицы:
31 Quidam autem et de Asiae principibus, qui erant amici eius, miserunt ad eum rogantes ne se darent in theatrum:
нецыи же от Асийских началник, суще ему друзи, пославше к нему, моляху не вдати себе в позор.
32 alii autem aliud clamabant. Erat enim Ecclesia confusa: et plures nesciebant qua ex causa convenissent.
Друзии же убо ино нечто вопияху: бе бо собрание смущено, и множайшии от них не ведяху, чесо ради собрашася.
33 De turba autem detraxerunt Alexandrum, propellentibus eum Iudaeis. Alexander autem manu silentio postulato, volebat reddere rationem populo.
От народа же избраша Александра, изведшым его Иудеем. Александр же, помаав рукою, хотяше отвещати народу.
34 Quem ut cognoverunt Iudaeum esse, vox facta una est omnium, quasi per horas duas clamantium: Magna Diana Ephesiorum.
Разумевше же, яко Иудеанин есть, глас бысть един от всех, яко на два часа вопиющих: велика Артемида Ефесская.
35 Et cum sedasset scriba turbas, dixit: Viri Ephesii, quis enim est hominum, qui nesciat Ephesiorum civitatem cultricem esse magnae Dianae, Iovisque prolis?
Утишив же книжник народ, рече: мужие Ефесстии, кто бо есть человек, иже не весть, яко Ефесский град служитель есть великия богини Артемиды и Диопета?
36 Cum ergo his contradici non possit, oportet vos sedatos esse, et nihil temere agere.
Без всякаго убо прекословия сим сице сущым, потребно есть вам безмолвным быти и ничтоже безчинно творити:
37 Adduxistis enim homines istos, neque sacrilegos, neque blasphemantes deam vestram.
приведосте бо мужей сих, ни храм (Артемидин) окрадших, ниже богиню вашу хулящих:
38 Quod si Demetrius, et qui cum eo sunt artifices, habent adversus aliquem causam, conventus forenses aguntur, et proconsules sunt, accusent invicem.
аще убо Димитрий и иже с ним художницы имут к кому слово, суды суть и анфипати суть: да поемлют друг на друга:
39 Si quid autem alterius rei quaeritis: in legitima Ecclesia poterit absolvi.
аще ли же что о иных ищете, в законнем собрании разрешится:
40 Nam et periclitamur argui seditionis hodiernae: cum nullus obnoxius sit (de quo possimus reddere rationem) concursus istius.
ибо бедствуем порицаеми быти о крамоле днешней, ни единей вине сущей, о нейже возможем воздати слово стремления сего.
41 Et cum haec dixisset, dimisit Ecclesiam.
И сия рек распусти собравшийся народ.

< Actuum Apostolorum 19 >