< Actuum Apostolorum 16 >

1 Pervenit autem in Derben, et Lystram. Et ecce discipulus quidam erat ibi nomine Timotheus, filius mulieris Iudaeae fidelis, patre Gentili.
Прииде же в Дервию и Листру. И се, ученик некий бе ту, именем Тимофей, сын жены некия Иудеаныни верны, отца же Еллина:
2 Huic testimonium bonum reddebant qui in Lystris erant, et Iconio fratres.
иже свидетелствован бе от сущих в Листрех и Иконии братии.
3 Hunc voluit Paulus secum proficisci: et assumens circumcidit eum propter Iudaeos, qui erant in illis locis. Sciebant enim omnes quod pater eius erat Gentilis.
Сего восхоте Павел с собою изыти: и приемь обреза его, Иудей ради сущих на местех онех: ведяху бо вси отца его, яко Еллин бяше.
4 Cum autem pertransirent civitates, tradebant eis custodiri dogmata, quae erant decreta ab Apostolis et senioribus, qui erant Ierosolymis.
И якоже прохождаху грады, предаяше им хранити уставы сужденныя от Апостол и старец, иже во Иерусалиме.
5 Et Ecclesiae quidem confirmabantur fide, et abundabunt numero quotidie.
Церкви же утверждахуся верою и прибываху в число по вся дни.
6 Transeuntes autem Phrygiam, et Galatiae regionem, vetati sunt a Spiritu sancto loqui verbum Dei in Asia.
Прошедше же Фригию и Галатийскую страну, возбранени (быша) от Святаго Духа глаголати слово во Асии.
7 Cum venissent autem in Mysiam, tentabant ire in Bithyniam: et non permisit eos Spiritus Iesu.
Пришедше же в Мисию, покушахуся в Вифинию поити: и не остави их Дух.
8 Cum autem pertransissent Mysiam, descenderunt Troadem:
Прешедше же Мисию, снидоша в Троаду.
9 et visio per noctem Paulo ostensa est: Vir Macedo quidam erat stans, et deprecans eum, et dicens: Transiens in Macedoniam, adiuva nos.
И видение в нощи явися Павлу: муж некий бе Македонянин стоя, моля его и глаголя: пришед в Македонию, помози нам.
10 Ut autem visum vidit, statim quaesivimus proficisci in Macedoniam, certi facti quod vocasset nos Deus evangelizare eis.
И якоже видение виде, абие взыскахом изыти в Македонию, разумевше, яко призва ны Господь благовестити им.
11 Navigantes autem a Troade, recto cursu venimus Samothraciam, et sequenti die Neapolim:
Отвезшеся же от Троады, приидохом в Самофрак, воутрие же в Неаполь,
12 et inde Philippos, quae est prima partis Macedoniae civitas, colonia. Eramus autem in hac Urbe diebus aliquot, consistentes.
оттуду же в Филиппы, иже есть первый град части Македонии, колониа. Бехом же в том граде пребывающе дни некия.
13 Die autem sabbatorum egressi sumus foras portam iuxta flumen, ubi videbatur oratio esse: et sedentes loquebamur mulieribus, quae convenerant.
В день же субботный изыдохом вон из града при реце, идеже мняшеся молитвенница быти, и седше глаголахом к собравшымся женам.
14 Et quaedam mulier nomine Lydia, purpuraria civitatis Thyatirenorum, colens Deum, audivit: cuius Dominus aperuit cor intendere his, quae dicebantur a Paulo.
И некая жена, именем Лидиа, порфиропродалница от града Фиатирскаго, чтущи Бога, послушаше: ейже Господь отверзе сердце внимати глаголемым от Павла.
15 Cum autem baptizata esset, et domus eius, deprecata est dicens: Si iudicastis me fidelem Domino esse, introite in domum meam, et manete. Et coegit nos.
Якоже крестися та и дом ея, моляше ны глаголющи: аще усмотристе мя верну Господеви быти, вшедше в дом мой, пребудите. И принуди нас.
16 Factum est autem euntibus nobis ad orationem, puellam quamdam habentem spiritum pythonem obviare nobis, quae quaestum magnum praestabat dominis suis divinando.
Бысть же идущым нам на молитву, отроковица некая имущая дух пытлив срете нас, яже стяжание много даяше господем своим волхвующи.
17 Haec subsecuta Paulum, et nos, clamabat dicens: Isti homines servi Dei excelsi sunt, qui annunciant vobis viam salutis.
Та последовавши Павлу и нам, взываше глаголющи: сии человецы раби Бога Вышняго суть, иже возвещают нам путь спасения.
18 Hoc autem faciebat multis diebus. Dolens autem Paulus, et conversus, spiritui dixit: Praecipio tibi in nomine Iesu Christi exire ab ea. Et exiit eadem hora.
Се же творяше на многи дни. Стужив же си Павел и обращься, духови рече: запрещаю ти именем Иисуса Христа, изыди из нея. И изыде в том часе.
19 Videntes autem domini eius quia exivit spes quaestus eorum, apprehendentes Paulum, et Silam perduxerunt in forum ad principes:
Видевше же господие ея, яко изыде надежда стяжания их, поемше Павла и Силу, влекоша на торг ко князем,
20 et offerentes eos magistratibus, dixerunt: Hi homines conturbant civitatem nostram, cum sint Iudaei:
и приведше их к воеводам, реша: сии человецы возмущают град наш, Иудее суще,
21 et annunciant morem, quem non licet nobis suscipere, neque facere, cum simus Romani.
и завещавают обычаи, яже не достоит нам приимати ни творити, Римляном сущым.
22 Et cucurrit plebs adversus eos: et magistratus, scissis tunicis eorum, iusserunt eos virgis caedi.
И снидеся народ на них, и воеводы растерзавше има ризы, веляху палицами бити их:
23 Et cum multas plagas eis imposuissent, miserunt eos in carcerem, praecipientes custodi ut diligenter custodiret eos.
многи же давше има раны, всадиша в темницу, завещавше темничному стражу твердо стрещи их:
24 Qui cum tale praeceptum accepisset, misit eos in interiorem carcerem, et pedes eorum strinxit ligno.
иже таково завещание приемь, всади их во внутреннюю темницу и ноги их заби в кладе.
25 Media autem nocte Paulus, et Silas orantes, laudabant Deum: et audiebant eos, qui in custodia erant.
В полунощи же Павел и Сила молящася пояста Бога: послушаху же их юзницы.
26 Subito vero terraemotus factus est magnus, ita ut moverentur fundamenta carceris. Et statim aperta sunt omnia ostia: et universorum vincula soluta sunt.
Внезапу же трус бысть велий, яко поколебатися основанию темничному: отверзошася же абие двери вся, и всем юзы ослабеша.
27 Expergefactus autem custos carceris, et videns ianuas apertas carceris, evaginato gladio volebat se interficere, aestimans fugisse vinctos.
Возбуждься же темничный страж и видев отверсты двери темницы, извлек нож, хотяше себе убити, мня избегшя юзники.
28 Clamavit autem Paulus voce magna, dicens: Nihil tibi mali feceris: universi enim hic sumus.
Возгласи же гласом велиим Павел глаголя: ничтоже сотвори себе зла, вси бо есмы зде.
29 Petitoque lumine, introgressus est: et tremefactus procidit Paulo et Silae ad pedes:
Просив же свещи вскочи, и трепетен быв, припаде к Павлу и Силе,
30 et producens eos foras, ait: Domini, quid me oportet facere, ut salvus fiam?
и извед их вон, рече: господие, что ми подобает творити, да спасуся?
31 At illi dixerunt: Crede in Dominum Iesum: et salvus eris tu, et domus tua.
Она же рекоста: веруй в Господа Иисуса Христа, и спасешися ты и весь дом твой.
32 Et locuti sunt ei verbum Domini cum omnibus, qui erant in domo eius.
И глаголаста ему слово Господне, и всем, иже в дому его.
33 Et tollens eos in illa hora noctis, lavit plagas eorum: et baptizatus est ipse, et omnis domus eius continuo.
И поемь я в тойже час нощи, измы от ран и крестися сам и свои ему вси абие:
34 Cumque perduxisset eos in domum suam, apposuit eis mensam, et laetatus est cum omni domo sua credens Deo.
введ же я в дом свой, постави трапезу и возрадовася со всем домом своим, веровав Богу.
35 Et cum dies factus esset, miserunt magistratus lictores, dicentes: Dimitte homines illos.
Дню же бывшу, послаша воеводы паличники, глаголюще: отпусти человека она.
36 Nunciavit autem custos carceris verba haec Paulo: Quia miserunt magistratus ut dimittamini, nunc igitur exeuntes, ite in pace.
Сказа же темничный страж словеса сия Павлу, яко послаша воеводы, да отпущена будета: ныне убо изшедша, идита с миром.
37 Paulus autem dixit eis: Caesos nos publice, indemnatos, homines Romanos miserunt in carcerem, et nunc occulte nos eiiciunt? Non ita: sed veniant,
Павел же рече к ним: бивше наю пред людьми, неосужденна человека Римлянина суща, всадиша в темницу, и ныне отай изводят наю? Ни бо: но да пришедше сами изведут наю.
38 et ipsi nos eiiciant. Nunciaverunt autem magistratibus lictores verba haec. Timueruntque audito quod Romani essent:
Сказаша же паличницы воеводам глаголы сия: и убояшася слышавше, яко Римлянина еста.
39 et venientes deprecati sunt eos, et educentes rogabant ut egrederentur de Urbe.
И пришедше умолиша их и изведше моляху изыти из града.
40 Exeuntes autem de carcere, introierunt ad Lydiam: et visis fratribus consolati sunt eos, et profecti sunt.
Изшедша же из темницы приидоста к Лидии, и видевша братию, утешиста их и изыдоста.

< Actuum Apostolorum 16 >