Actuum Apostolorum 15
1 Et quidam descendentes de Iudaea, docebant fratres: Quia nisi circumcidamini secundum morem Moysi, non potestis salvari.
ಯಿಹೂದಾದೇಶಾತ್ ಕಿಯನ್ತೋ ಜನಾ ಆಗತ್ಯ ಭ್ರಾತೃಗಣಮಿತ್ಥಂ ಶಿಕ್ಷಿತವನ್ತೋ ಮೂಸಾವ್ಯವಸ್ಥಯಾ ಯದಿ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ತ್ವಕ್ಛೇದೋ ನ ಭವತಿ ತರ್ಹಿ ಯೂಯಂ ಪರಿತ್ರಾಣಂ ಪ್ರಾಪ್ತುಂ ನ ಶಕ್ಷ್ಯಥ|
2 Facta ergo seditione non minima Paulo, et Barnabae adversus illos, statuerunt ut ascenderent Paulus, et Barnabas, et quidam alii ex aliis ad Apostolos, et presbyteros in Ierusalem super hac quaestione.
ಪೌಲಬರ್ಣಬ್ಬೌ ತೈಃ ಸಹ ಬಹೂನ್ ವಿಚಾರಾನ್ ವಿವಾದಾಂಶ್ಚ ಕೃತವನ್ತೌ, ತತೋ ಮಣ್ಡಲೀಯನೋಕಾ ಏತಸ್ಯಾಃ ಕಥಾಯಾಸ್ತತ್ತ್ವಂ ಜ್ಞಾತುಂ ಯಿರೂಶಾಲಮ್ನಗರಸ್ಥಾನ್ ಪ್ರೇರಿತಾನ್ ಪ್ರಾಚೀನಾಂಶ್ಚ ಪ್ರತಿ ಪೌಲಬರ್ಣಬ್ಬಾಪ್ರಭೃತೀನ್ ಕತಿಪಯಜನಾನ್ ಪ್ರೇಷಯಿತುಂ ನಿಶ್ಚಯಂ ಕೃತವನ್ತಃ|
3 Illi ergo deducti ab Ecclesia pertransibant Phoenicen, et Samariam, narrantes conversionem Gentium: et faciebant gaudium magnum omnibus fratribus.
ತೇ ಮಣ್ಡಲ್ಯಾ ಪ್ರೇರಿತಾಃ ಸನ್ತಃ ಫೈಣೀಕೀಶೋಮಿರೋನ್ದೇಶಾಭ್ಯಾಂ ಗತ್ವಾ ಭಿನ್ನದೇಶೀಯಾನಾಂ ಮನಃಪರಿವರ್ತ್ತನಸ್ಯ ವಾರ್ತ್ತಯಾ ಭ್ರಾತೃಣಾಂ ಪರಮಾಹ್ಲಾದಮ್ ಅಜನಯನ್|
4 Cum autem venissent Ierosolymam, suscepti sunt ab Ecclesia, et ab Apostolis, et senioribus annunciantes quanta Deus fecisset cum illis.
ಯಿರೂಶಾಲಮ್ಯುಪಸ್ಥಾಯ ಪ್ರೇರಿತಗಣೇನ ಲೋಕಪ್ರಾಚೀನಗಣೇನ ಸಮಾಜೇನ ಚ ಸಮುಪಗೃಹೀತಾಃ ಸನ್ತಃ ಸ್ವೈರೀಶ್ವರೋ ಯಾನಿ ಕರ್ಮ್ಮಾಣಿ ಕೃತವಾನ್ ತೇಷಾಂ ಸರ್ವ್ವವೃತ್ತಾನ್ತಾನ್ ತೇಷಾಂ ಸಮಕ್ಷಮ್ ಅಕಥಯನ್|
5 Surrexerunt autem quidam de haeresi Pharisaeorum, qui crediderunt, dicentes: Quia oportet circumcidi eos, praecipere quoque servare legem Moysi.
ಕಿನ್ತು ವಿಶ್ವಾಸಿನಃ ಕಿಯನ್ತಃ ಫಿರೂಶಿಮತಗ್ರಾಹಿಣೋ ಲೋಕಾ ಉತ್ಥಾಯ ಕಥಾಮೇತಾಂ ಕಥಿತವನ್ತೋ ಭಿನ್ನದೇಶೀಯಾನಾಂ ತ್ವಕ್ಛೇದಂ ಕರ್ತ್ತುಂ ಮೂಸಾವ್ಯವಸ್ಥಾಂ ಪಾಲಯಿತುಞ್ಚ ಸಮಾದೇಷ್ಟವ್ಯಮ್|
6 Conveneruntque Apostoli, et seniores videre de verbo hoc.
ತತಃ ಪ್ರೇರಿತಾ ಲೋಕಪ್ರಾಚೀನಾಶ್ಚ ತಸ್ಯ ವಿವೇಚನಾಂ ಕರ್ತ್ತುಂ ಸಭಾಯಾಂ ಸ್ಥಿತವನ್ತಃ|
7 Cum autem magna conquisitio fieret, surgens Petrus dixit ad eos: Viri fratres, vos scitis quoniam ab antiquis diebus Deus in nobis elegit, per os meum audire Gentes verbum Evangelii, et credere.
ಬಹುವಿಚಾರೇಷು ಜಾತಷು ಪಿತರ ಉತ್ಥಾಯ ಕಥಿತವಾನ್, ಹೇ ಭ್ರಾತರೋ ಯಥಾ ಭಿನ್ನದೇಶೀಯಲೋಕಾ ಮಮ ಮುಖಾತ್ ಸುಸಂವಾದಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ವಿಶ್ವಸನ್ತಿ ತದರ್ಥಂ ಬಹುದಿನಾತ್ ಪೂರ್ವ್ವಮ್ ಈಶ್ವರೋಸ್ಮಾಕಂ ಮಧ್ಯೇ ಮಾಂ ವೃತ್ವಾ ನಿಯುಕ್ತವಾನ್|
8 Et qui novit corda Deus, testimonium perhibuit, dans illis Spiritum sanctum, sicut et nobis,
ಅನ್ತರ್ಯ್ಯಾಮೀಶ್ವರೋ ಯಥಾಸ್ಮಭ್ಯಂ ತಥಾ ಭಿನ್ನದೇಶೀಯೇಭ್ಯಃ ಪವಿತ್ರಮಾತ್ಮಾನಂ ಪ್ರದಾಯ ವಿಶ್ವಾಸೇನ ತೇಷಾಮ್ ಅನ್ತಃಕರಣಾನಿ ಪವಿತ್ರಾಣಿ ಕೃತ್ವಾ
9 et nihil discrevit inter nos et illos, fide purificans corda eorum.
ತೇಷಾಮ್ ಅಸ್ಮಾಕಞ್ಚ ಮಧ್ಯೇ ಕಿಮಪಿ ವಿಶೇಷಂ ನ ಸ್ಥಾಪಯಿತ್ವಾ ತಾನಧಿ ಸ್ವಯಂ ಪ್ರಮಾಣಂ ದತ್ತವಾನ್ ಇತಿ ಯೂಯಂ ಜಾನೀಥ|
10 Nunc ergo quid tentatis Deum, imponere iugum super cervices discipulorum, quod neque patres nostri, neque nos portare potuimus?
ಅತಏವಾಸ್ಮಾಕಂ ಪೂರ್ವ್ವಪುರುಷಾ ವಯಞ್ಚ ಸ್ವಯಂ ಯದ್ಯುಗಸ್ಯ ಭಾರಂ ಸೋಢುಂ ನ ಶಕ್ತಾಃ ಸಮ್ಪ್ರತಿ ತಂ ಶಿಷ್ಯಗಣಸ್ಯ ಸ್ಕನ್ಧೇಷು ನ್ಯಸಿತುಂ ಕುತ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಪರೀಕ್ಷಾಂ ಕರಿಷ್ಯಥ?
11 Sed per gratiam Domini Iesu Christi credimus salvari, quemadmodum et illi.
ಪ್ರಭೋ ರ್ಯೀಶುಖ್ರೀಷ್ಟಸ್ಯಾನುಗ್ರಹೇಣ ತೇ ಯಥಾ ವಯಮಪಿ ತಥಾ ಪರಿತ್ರಾಣಂ ಪ್ರಾಪ್ತುಮ್ ಆಶಾಂ ಕುರ್ಮ್ಮಃ|
12 Tacuit autem omnis multitudo: et audiebant Barnabam, et Paulum narrantes quanta Deus fecisset signa, et prodigia in Gentibus per eos.
ಅನನ್ತರಂ ಬರ್ಣಬ್ಬಾಪೌಲಾಭ್ಯಾಮ್ ಈಶ್ವರೋ ಭಿನ್ನದೇಶೀಯಾನಾಂ ಮಧ್ಯೇ ಯದ್ಯದ್ ಆಶ್ಚರ್ಯ್ಯಮ್ ಅದ್ಭುತಞ್ಚ ಕರ್ಮ್ಮ ಕೃತವಾನ್ ತದ್ವೃತ್ತಾನ್ತಂ ತೌ ಸ್ವಮುಖಾಭ್ಯಾಮ್ ಅವರ್ಣಯತಾಂ ಸಭಾಸ್ಥಾಃ ಸರ್ವ್ವೇ ನೀರವಾಃ ಸನ್ತಃ ಶ್ರುತವನ್ತಃ|
13 Et postquam tacuerunt, respondit Iacobus, dicens: Viri fratres, audite me.
ತಯೋಃ ಕಥಾಯಾಂ ಸಮಾಪ್ತಾಯಾಂ ಸತ್ಯಾಂ ಯಾಕೂಬ್ ಕಥಯಿತುಮ್ ಆರಬ್ಧವಾನ್
14 Simon narravit quemadmodum primum Deus visitavit sumere ex Gentibus populum nomini suo.
ಹೇ ಭ್ರಾತರೋ ಮಮ ಕಥಾಯಾಮ್ ಮನೋ ನಿಧತ್ತ| ಈಶ್ವರಃ ಸ್ವನಾಮಾರ್ಥಂ ಭಿನ್ನದೇಶೀಯಲೋಕಾನಾಮ್ ಮಧ್ಯಾದ್ ಏಕಂ ಲೋಕಸಂಘಂ ಗ್ರಹೀತುಂ ಮತಿಂ ಕೃತ್ವಾ ಯೇನ ಪ್ರಕಾರೇಣ ಪ್ರಥಮಂ ತಾನ್ ಪ್ರತಿ ಕೃಪಾವಲೇಕನಂ ಕೃತವಾನ್ ತಂ ಶಿಮೋನ್ ವರ್ಣಿತವಾನ್|
15 Et huic concordant verba Prophetarum, sicut scriptum est:
ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದಿಭಿರುಕ್ತಾನಿ ಯಾನಿ ವಾಕ್ಯಾನಿ ತೈಃ ಸಾರ್ದ್ಧಮ್ ಏತಸ್ಯೈಕ್ಯಂ ಭವತಿ ಯಥಾ ಲಿಖಿತಮಾಸ್ತೇ|
16 Post haec revertar, et reaedificabo tabernaculum David, quod decidit: et diruta eius reaedificabo, et erigam illud:
ಸರ್ವ್ವೇಷಾಂ ಕರ್ಮ್ಮಣಾಂ ಯಸ್ತು ಸಾಧಕಃ ಪರಮೇಶ್ವರಃ| ಸ ಏವೇದಂ ವದೇದ್ವಾಕ್ಯಂ ಶೇಷಾಃ ಸಕಲಮಾನವಾಃ| ಭಿನ್ನದೇಶೀಯಲೋಕಾಶ್ಚ ಯಾವನ್ತೋ ಮಮ ನಾಮತಃ| ಭವನ್ತಿ ಹಿ ಸುವಿಖ್ಯಾತಾಸ್ತೇ ಯಥಾ ಪರಮೇಶಿತುಃ|
17 ut requirant ceteri hominum Dominum, et omnes gentes, super quas invocatum est nomen meum, dicit Dominus faciens haec.
ತತ್ವಂ ಸಮ್ಯಕ್ ಸಮೀಹನ್ತೇ ತನ್ನಿಮಿತ್ತಮಹಂ ಕಿಲ| ಪರಾವೃತ್ಯ ಸಮಾಗತ್ಯ ದಾಯೂದಃ ಪತಿತಂ ಪುನಃ| ದೂಷ್ಯಮುತ್ಥಾಪಯಿಷ್ಯಾಮಿ ತದೀಯಂ ಸರ್ವ್ವವಸ್ತು ಚ| ಪತಿತಂ ಪುನರುಥಾಪ್ಯ ಸಜ್ಜಯಿಷ್ಯಾಮಿ ಸರ್ವ್ವಥಾ||
ಆ ಪ್ರಥಮಾದ್ ಈಶ್ವರಃ ಸ್ವೀಯಾನಿ ಸರ್ವ್ವಕರ್ಮ್ಮಾಣಿ ಜಾನಾತಿ| (aiōn g165)
19 Propter quod ego iudico non inquietari eos, qui ex Gentibus convertuntur ad Deum,
ಅತಏವ ಮಮ ನಿವೇದನಮಿದಂ ಭಿನ್ನದೇಶೀಯಲೋಕಾನಾಂ ಮಧ್ಯೇ ಯೇ ಜನಾ ಈಶ್ವರಂ ಪ್ರತಿ ಪರಾವರ್ತ್ತನ್ತ ತೇಷಾಮುಪರಿ ಅನ್ಯಂ ಕಮಪಿ ಭಾರಂ ನ ನ್ಯಸ್ಯ
20 sed scribere ad eos ut abstineant se a contaminationibus simulacrorum, et fornicatione, et suffocatis, et sanguine.
ದೇವತಾಪ್ರಸಾದಾಶುಚಿಭಕ್ಷ್ಯಂ ವ್ಯಭಿಚಾರಕರ್ಮ್ಮ ಕಣ್ಠಸಮ್ಪೀಡನಮಾರಿತಪ್ರಾಣಿಭಕ್ಷ್ಯಂ ರಕ್ತಭಕ್ಷ್ಯಞ್ಚ ಏತಾನಿ ಪರಿತ್ಯಕ್ತುಂ ಲಿಖಾಮಃ|
21 Moyses enim a temporibus antiquis habet in singulis civitatibus qui eum praedicent in synagogis, ubi per omne sabbatum legitur.
ಯತಃ ಪೂರ್ವ್ವಕಾಲತೋ ಮೂಸಾವ್ಯವಸ್ಥಾಪ್ರಚಾರಿಣೋ ಲೋಕಾ ನಗರೇ ನಗರೇ ಸನ್ತಿ ಪ್ರತಿವಿಶ್ರಾಮವಾರಞ್ಚ ಭಜನಭವನೇ ತಸ್ಯಾಃ ಪಾಠೋ ಭವತಿ|
22 Tunc placuit Apostolis, et senioribus cum omni Ecclesia, eligere viros ex eis, et mittere Antiochiam cum Paulo, et Barnaba, Iudam, qui cognominabatur Barsabas, et Silam viros primos in fratribus,
ತತಃ ಪರಂ ಪ್ರೇರಿತಗಣೋ ಲೋಕಪ್ರಾಚೀನಗಣಃ ಸರ್ವ್ವಾ ಮಣ್ಡಲೀ ಚ ಸ್ವೇಷಾಂ ಮಧ್ಯೇ ಬರ್ಶಬ್ಬಾ ನಾಮ್ನಾ ವಿಖ್ಯಾತೋ ಮನೋನೀತೌ ಕೃತ್ವಾ ಪೌಲಬರ್ಣಬ್ಬಾಭ್ಯಾಂ ಸಾರ್ದ್ಧಮ್ ಆನ್ತಿಯಖಿಯಾನಗರಂ ಪ್ರತಿ ಪ್ರೇಷಣಮ್ ಉಚಿತಂ ಬುದ್ಧ್ವಾ ತಾಭ್ಯಾಂ ಪತ್ರಂ ಪ್ರೈಷಯನ್|
23 scribentes per manus eorum. APOSTOLI et seniores fratres, his, qui sunt Antiochiae, et Syriae, et Ciliciae fratribus ex Gentibus, salutem.
ತಸ್ಮಿನ್ ಪತ್ರೇ ಲಿಖಿತಮಿಂದ, ಆನ್ತಿಯಖಿಯಾ-ಸುರಿಯಾ-ಕಿಲಿಕಿಯಾದೇಶಸ್ಥಭಿನ್ನದೇಶೀಯಭ್ರಾತೃಗಣಾಯ ಪ್ರೇರಿತಗಣಸ್ಯ ಲೋಕಪ್ರಾಚೀನಗಣಸ್ಯ ಭ್ರಾತೃಗಣಸ್ಯ ಚ ನಮಸ್ಕಾರಃ|
24 Quoniam audivimus quia quidam ex nobis exeuntes turbaverunt vos verbis, evertentes animas vestras, quibus non mandavimus:
ವಿಶೇಷತೋಽಸ್ಮಾಕಮ್ ಆಜ್ಞಾಮ್ ಅಪ್ರಾಪ್ಯಾಪಿ ಕಿಯನ್ತೋ ಜನಾ ಅಸ್ಮಾಕಂ ಮಧ್ಯಾದ್ ಗತ್ವಾ ತ್ವಕ್ಛೇದೋ ಮೂಸಾವ್ಯವಸ್ಥಾ ಚ ಪಾಲಯಿತವ್ಯಾವಿತಿ ಯುಷ್ಮಾನ್ ಶಿಕ್ಷಯಿತ್ವಾ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಮನಸಾಮಸ್ಥೈರ್ಯ್ಯಂ ಕೃತ್ವಾ ಯುಷ್ಮಾನ್ ಸಸನ್ದೇಹಾನ್ ಅಕುರ್ವ್ವನ್ ಏತಾಂ ಕಥಾಂ ವಯಮ್ ಅಶೃನ್ಮ|
25 placuit nobis collectis in unum, eligere viros, et mittere ad vos cum charissimis nostris Barnaba, et Paulo,
ತತ್ಕಾರಣಾದ್ ವಯಮ್ ಏಕಮನ್ತ್ರಣಾಃ ಸನ್ತಃ ಸಭಾಯಾಂ ಸ್ಥಿತ್ವಾ ಪ್ರಭೋ ರ್ಯೀಶುಖ್ರೀಷ್ಟಸ್ಯ ನಾಮನಿಮಿತ್ತಂ ಮೃತ್ಯುಮುಖಗತಾಭ್ಯಾಮಸ್ಮಾಕಂ
26 hominibus, qui tradiderunt animas suas pro nomine Domini nostri Iesu Christi.
ಪ್ರಿಯಬರ್ಣಬ್ಬಾಪೌಲಾಭ್ಯಾಂ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ಮನೋನೀತಲೋಕಾನಾಂ ಕೇಷಾಞ್ಚಿದ್ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಸನ್ನಿಧೌ ಪ್ರೇಷಣಮ್ ಉಚಿತಂ ಬುದ್ಧವನ್ತಃ|
27 Misimus ergo Iudam, et Silam, qui et ipsi vobis verbis referent eadem.
ಅತೋ ಯಿಹೂದಾಸೀಲೌ ಯುಷ್ಮಾನ್ ಪ್ರತಿ ಪ್ರೇಷಿತವನ್ತಃ, ಏತಯೋ ರ್ಮುಖಾಭ್ಯಾಂ ಸರ್ವ್ವಾಂ ಕಥಾಂ ಜ್ಞಾಸ್ಯಥ|
28 Visum est enim Spiritui sancto, et nobis nihil ultra imponere vobis oneris quam haec necessaria:
ದೇವತಾಪ್ರಸಾದಭಕ್ಷ್ಯಂ ರಕ್ತಭಕ್ಷ್ಯಂ ಗಲಪೀಡನಮಾರಿತಪ್ರಾಣಿಭಕ್ಷ್ಯಂ ವ್ಯಭಿಚಾರಕರ್ಮ್ಮ ಚೇಮಾನಿ ಸರ್ವ್ವಾಣಿ ಯುಷ್ಮಾಭಿಸ್ತ್ಯಾಜ್ಯಾನಿ; ಏತತ್ಪ್ರಯೋಜನೀಯಾಜ್ಞಾವ್ಯತಿರೇಕೇನ ಯುಷ್ಮಾಕಮ್ ಉಪರಿ ಭಾರಮನ್ಯಂ ನ ನ್ಯಸಿತುಂ ಪವಿತ್ರಸ್ಯಾತ್ಮನೋಽಸ್ಮಾಕಞ್ಚ ಉಚಿತಜ್ಞಾನಮ್ ಅಭವತ್|
29 ut abstineatis vos ab immolatis simulacrorum, et sanguine, et suffocato, et fornicatione, a quibus custodientes vos, bene agetis. Valete.
ಅತಏವ ತೇಭ್ಯಃ ಸರ್ವ್ವೇಭ್ಯಃ ಸ್ವೇಷು ರಕ್ಷಿತೇಷು ಯೂಯಂ ಭದ್ರಂ ಕರ್ಮ್ಮ ಕರಿಷ್ಯಥ| ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಮಙ್ಗಲಂ ಭೂಯಾತ್|
30 Illi ergo dimissi, descenderunt Antiochiam: et congregata multitudine tradiderunt epistolam.
ತೇ ವಿಸೃಷ್ಟಾಃ ಸನ್ತ ಆನ್ತಿಯಖಿಯಾನಗರ ಉಪಸ್ಥಾಯ ಲೋಕನಿವಹಂ ಸಂಗೃಹ್ಯ ಪತ್ರಮ್ ಅದದನ್|
31 Quam cum legissent, gavisi sunt super consolatione.
ತತಸ್ತೇ ತತ್ಪತ್ರಂ ಪಠಿತ್ವಾ ಸಾನ್ತ್ವನಾಂ ಪ್ರಾಪ್ಯ ಸಾನನ್ದಾ ಅಭವನ್|
32 Iudas autem, et Silas, et ipsi cum essent Prophetae, verbo plurimo consolati sunt fratres, et confirmaverunt.
ಯಿಹೂದಾಸೀಲೌ ಚ ಸ್ವಯಂ ಪ್ರಚಾರಕೌ ಭೂತ್ವಾ ಭ್ರಾತೃಗಣಂ ನಾನೋಪದಿಶ್ಯ ತಾನ್ ಸುಸ್ಥಿರಾನ್ ಅಕುರುತಾಮ್|
33 Facto autem ibi aliquanto tempore, dimissi sunt cum pace a fratribus ad eos, qui miserant illos.
ಇತ್ಥಂ ತೌ ತತ್ರ ತೈಃ ಸಾಕಂ ಕತಿಪಯದಿನಾನಿ ಯಾಪಯಿತ್ವಾ ಪಶ್ಚಾತ್ ಪ್ರೇರಿತಾನಾಂ ಸಮೀಪೇ ಪ್ರತ್ಯಾಗಮನಾರ್ಥಂ ತೇಷಾಂ ಸನ್ನಿಧೇಃ ಕಲ್ಯಾಣೇನ ವಿಸೃಷ್ಟಾವಭವತಾಂ|
34 Visum est autem Silae ibi remanere: Iudas autem solus abiit Ierusalem.
ಕಿನ್ತು ಸೀಲಸ್ತತ್ರ ಸ್ಥಾತುಂ ವಾಞ್ಛಿತವಾನ್|
35 Paulus autem, et Barnabas demorabantur Antiochiae docentes: et evangelizantes cum aliis pluribus verbum Domini.
ಅಪರಂ ಪೌಲಬರ್ಣಬ್ಬೌ ಬಹವಃ ಶಿಷ್ಯಾಶ್ಚ ಲೋಕಾನ್ ಉಪದಿಶ್ಯ ಪ್ರಭೋಃ ಸುಸಂವಾದಂ ಪ್ರಚಾರಯನ್ತ ಆನ್ತಿಯಖಿಯಾಯಾಂ ಕಾಲಂ ಯಾಪಿತವನ್ತಃ|
36 Post aliquot autem dies, dixit ad Barnabam Paulus: Revertentes visitemus fratres per universas civitates, in quibus praedicavimus verbum Domini, quomodo se habeant.
ಕತಿಪಯದಿನೇಷು ಗತೇಷು ಪೌಲೋ ಬರ್ಣಬ್ಬಾಮ್ ಅವದತ್ ಆಗಚ್ಛಾವಾಂ ಯೇಷು ನಗರೇಷ್ವೀಶ್ವರಸ್ಯ ಸುಸಂವಾದಂ ಪ್ರಚಾರಿತವನ್ತೌ ತಾನಿ ಸರ್ವ್ವನಗರಾಣಿ ಪುನರ್ಗತ್ವಾ ಭ್ರಾತರಃ ಕೀದೃಶಾಃ ಸನ್ತೀತಿ ದ್ರಷ್ಟುಂ ತಾನ್ ಸಾಕ್ಷಾತ್ ಕುರ್ವ್ವಃ|
37 Barnabas autem volebat secum assumere et Ioannem, qui cognominabatur Marcus.
ತೇನ ಮಾರ್ಕನಾಮ್ನಾ ವಿಖ್ಯಾತಂ ಯೋಹನಂ ಸಙ್ಗಿನಂ ಕರ್ತ್ತುಂ ಬರ್ಣಬ್ಬಾ ಮತಿಮಕರೋತ್,
38 Paulus autem rogabat eum (ut qui discessisset ab eis de Pamphylia, et non isset cum eis in opus) non debere recipi.
ಕಿನ್ತು ಸ ಪೂರ್ವ್ವಂ ತಾಭ್ಯಾಂ ಸಹ ಕಾರ್ಯ್ಯಾರ್ಥಂ ನ ಗತ್ವಾ ಪಾಮ್ಫೂಲಿಯಾದೇಶೇ ತೌ ತ್ಯಕ್ತವಾನ್ ತತ್ಕಾರಣಾತ್ ಪೌಲಸ್ತಂ ಸಙ್ಗಿನಂ ಕರ್ತ್ತುಮ್ ಅನುಚಿತಂ ಜ್ಞಾತವಾನ್|
39 Facta est autem dissensio, ita ut discederent ab invicem, et Barnabas quidem assumpto Marco navigaret Cyprum.
ಇತ್ಥಂ ತಯೋರತಿಶಯವಿರೋಧಸ್ಯೋಪಸ್ಥಿತತ್ವಾತ್ ತೌ ಪರಸ್ಪರಂ ಪೃಥಗಭವತಾಂ ತತೋ ಬರ್ಣಬ್ಬಾ ಮಾರ್ಕಂ ಗೃಹೀತ್ವಾ ಪೋತೇನ ಕುಪ್ರೋಪದ್ವೀಪಂ ಗತವಾನ್;
40 Paulus vero electo Sila profectus est, traditus gratiae Dei a fratribus.
ಕಿನ್ತು ಪೌಲಃ ಸೀಲಂ ಮನೋನೀತಂ ಕೃತ್ವಾ ಭ್ರಾತೃಭಿರೀಶ್ವರಾನುಗ್ರಹೇ ಸಮರ್ಪಿತಃ ಸನ್ ಪ್ರಸ್ಥಾಯ
41 Perambulabat autem Syriam, et Ciliciam, confirmans Ecclesias: praecipiens custodire praecepta Apostolorum, et seniorum.
ಸುರಿಯಾಕಿಲಿಕಿಯಾದೇಶಾಭ್ಯಾಂ ಮಣ್ಡಲೀಃ ಸ್ಥಿರೀಕುರ್ವ್ವನ್ ಅಗಚ್ಛತ್|
