Actuum Apostolorum 10
1 Vir autem quidam erat in Caesarea, nomine Cornelius, Centurio cohortis, quae dicitur Italica,
ไกสริยานคร อิตาลิยาขฺยไสนฺยานฺตรฺคต: กรฺณีลิยนามา เสนาปติราสีตฺ
2 religiosus, ac timens Deum cum omni domo sua, faciens eleemosynas multas plebi, et deprecans Deum semper:
ส สปริวาโร ภกฺต อีศฺวรปรายณศฺจาสีตฺ; โลเกโภฺย พหูนิ ทานาทีนิ ทตฺวา นิรนฺตรมฺ อีศฺวเร ปฺรารฺถยาญฺจเกฺรฯ
3 is vidit in visu manifeste, quasi hora diei nona, Angelum Dei introeuntem ad se, et dicentem sibi: Corneli.
เอกทา ตฺฤตียปฺรหรเวลายำ ส ทฺฤษฺฏวานฺ อีศฺวรไสฺยโก ทูต: สปฺรกาศํ ตตฺสมีปมฺ อาคตฺย กถิตวานฺ, เห กรฺณีลิยฯ
4 At ille intuens eum, timore correptus, dixit: Quis es, Domine? Dixit autem illi: Orationes tuae, et eleemosynae tuae ascenderunt in memoriam in conspectu Dei.
กินฺตุ ส ตํ ทฺฤษฺฏฺวา ภีโต'กถยตฺ, เห ปฺรโภ กึ? ตทา ตมวทตฺ ตว ปฺรารฺถนา ทานาทิ จ สากฺษิสฺวรูปํ ภูเตฺวศฺวรสฺย โคจรมภวตฺฯ
5 Et nunc mitte viros in Ioppen, et accersi Simonem quendam, qui cognominatur Petrus:
อิทานีํ ยาโผนครํ ปฺรติ โลกานฺ เปฺรษฺย สมุทฺรตีเร ศิโมนฺนามฺนศฺจรฺมฺมการสฺย คฺฤเห ปฺรวาสการี ปิตรนามฺนา วิขฺยาโต ย: ศิโมนฺ ตมฺ อาหฺวายย;
6 hic hospitatur apud Simonem quendam coriarium, cuius est domus iuxta mare: hic dicet tibi quid te oporteat facere.
ตสฺมาตฺ ตฺวยา ยทฺยตฺ กรฺตฺตวฺยํ ตตฺตตฺ ส วทิษฺยติฯ
7 Et cum discessisset Angelus qui loquebatur illi, vocavit duos domesticos suos, et militem metuentem Dominum ex his, qui illi parebant.
อิตฺยุปทิศฺย ทูเต ปฺรสฺถิเต สติ กรฺณีลิย: สฺวคฺฤหสฺถานำ ทาสานำ เทฺวา ชเนา นิตฺยํ สฺวสงฺคินำ ไสนฺยานามฺ เอกำ ภกฺตเสนาญฺจาหูย
8 Quibus cum narrasset omnia, misit illos in Ioppen.
สกลเมตํ วฺฤตฺตานฺตํ วิชฺญาปฺย ยาโผนครํ ตานฺ ปฺราหิโณตฺฯ
9 Postera autem die iter illis facientibus, et appropinquantibus civitati, ascendit Petrus in superiora ut oraret circa horam sextam.
ปรสฺมินฺ ทิเน เต ยาตฺรำ กฺฤตฺวา ยทา นครสฺย สมีป อุปาติษฺฐนฺ, ตทา ปิตโร ทฺวิตียปฺรหรเวลายำ ปฺรารฺถยิตุํ คฺฤหปฺฤษฺฐมฺ อาโรหตฺฯ
10 Et cum esuriret, voluit gustare. Parantibus autem illis, cecidit super eum mentis excessus:
เอตสฺมินฺ สมเย กฺษุธารฺตฺต: สนฺ กิญฺจิทฺ โภกฺตุมฺ ไอจฺฉตฺ กินฺตุ เตษามฺ อนฺนาสาทนสมเย ส มูรฺจฺฉิต: สนฺนปตตฺฯ
11 et vidit caelum apertum, et descendens vas quoddam, velut linteum magnum, quattuor initiis submitti de caelo in terram,
ตโต เมฆทฺวารํ มุกฺตํ จตุรฺภิ: โกไณ รฺลมฺพิตํ พฺฤหทฺวสฺตฺรมิว กิญฺจน ภาชนมฺ อากาศาตฺ ปฺฤถิวีมฺ อวาโรหตีติ ทฺฤษฺฏวานฺฯ
12 in quo erant omnia quadrupedia, et serpentia terrae, et volatilia caeli.
ตนฺมเธฺย นานปฺรการา คฺรามฺยวนฺยปศว: เขจโรโรคามิปฺรภฺฤตโย ชนฺตวศฺจาสนฺฯ
13 Et facta est vox ad eum: Surge Petre, occide, et manduca.
อนนฺตรํ เห ปิตร อุตฺถาย หตฺวา ภุํกฺษฺว ตมฺปฺรตียํ คคณียา วาณี ชาตาฯ
14 Ait autem Petrus: Absit Domine, quia numquam manducavi omne commune, et immundum.
ตทา ปิตร: ปฺรตฺยวทตฺ, เห ปฺรโภ อีทฺฤศํ มา ภวตุ, อหมฺ เอตตฺ กาลํ ยาวตฺ นิษิทฺธมฺ อศุจิ วา ทฺรวฺยํ กิญฺจิทปิ น ภุกฺตวานฺฯ
15 Et vox iterum secundo ad eum: Quod Deus purificavit, tu commune ne dixeris.
ตต: ปุนรปิ ตาทฺฤศี วิหยสียา วาณี ชาตา ยทฺ อีศฺวร: ศุจิ กฺฤตวานฺ ตตฺ ตฺวํ นิษิทฺธํ น ชานีหิฯ
16 Hoc autem factum est per ter: et statim receptum est vas in caelum.
อิตฺถํ ตฺริ: สติ ตตฺ ปาตฺรํ ปุนรากฺฤษฺฏํ อากาศมฺ อคจฺฉตฺฯ
17 Et dum intra se haesitaret Petrus quidnam esset visio, quam vidisset: ecce viri, qui missi erant a Cornelio, inquirentes domum Simonis, astiterunt ad ianuam.
ตต: ปรํ ยทฺ ทรฺศนํ ปฺราปฺตวานฺ ตสฺย โก ภาว อิตฺยตฺร ปิตโร มนสา สนฺเทคฺธิ, เอตสฺมินฺ สมเย กรฺณีลิยสฺย เต เปฺรษิตา มนุษฺยา ทฺวารสฺย สนฺนิธาวุปสฺถาย,
18 Et cum vocassent, interrogabant, si Simon, qui cognominatur Petrus, illic haberet hospitium.
ศิโมโน คฺฤหมนฺวิจฺฉนฺต: สมฺปฺฤฉฺยาหูย กถิตวนฺต: ปิตรนามฺนา วิขฺยาโต ย: ศิโมนฺ ส กิมตฺร ปฺรวสติ?
19 Petro autem cogitante de visione, dixit Spiritus ei: Ecce viri tres quaerunt te.
ยทา ปิตรสฺตทฺทรฺศนสฺย ภาวํ มนสานฺโทลยติ ตทาตฺมา ตมวทตฺ, ปศฺย ตฺรโย ชนาสฺตฺวำ มฺฤคยนฺเตฯ
20 Surge itaque, descende, et vade cum eis nihil dubitans: quia ego misi illos.
ตฺวมฺ อุตฺถายาวรุหฺย นิ: สนฺเทหํ ไต: สห คจฺฉ มไยว เต เปฺรษิตา: ฯ
21 Descendens autem Petrus ad viros, dixit: Ecce ego sum, quem quaeritis: quae causa est, propter quam venistis?
ตสฺมาตฺ ปิตโร'วรุหฺย กรฺณีลิยเปฺรริตโลกานำ นิกฏมาคตฺย กถิตวานฺ ปศฺยต ยูยํ ยํ มฺฤคยเธฺว ส ชโนหํ, ยูยํ กินฺนิมิตฺตมฺ อาคตา: ?
22 Qui dixerunt: Cornelius Centurio, vir iustus, et timens Deum, et testimonium habens ab universa gente Iudaeorum, responsum accepit ab Angelo sancto accersire te in domum suam, et audire verba abs te.
ตตเสฺต ปฺรตฺยวทนฺ กรฺณีลิยนามา ศุทฺธสตฺตฺว อีศฺวรปรายโณ ยิหูทียเทศสฺถานำ สรฺเวฺวษำ สนฺนิเธา สุขฺยาตฺยาปนฺน เอก: เสนาปติ รฺนิชคฺฤหํ ตฺวามาหูย เนตุํ ตฺวตฺต: กถา โศฺรตุญฺจ ปวิตฺรทูเตน สมาทิษฺฏ: ฯ
23 Introducens ergo eos, recepit hospitio. Sequenti autem die surgens profectus est cum illis: et quidam ex fratribus ab Ioppe comitati sunt eum.
ตทา ปิตรสฺตานภฺยนฺตรํ นีตฺวา เตษามาติถฺยํ กฺฤตวานฺ, ปเร'หนิ ไต: สารฺทฺธํ ยาตฺรามกโรตฺ, ยาโผนิวาสินำ ภฺราตฺฤณำ กิยนฺโต ชนาศฺจ เตน สห คตา: ฯ
24 Altera autem die introivit Caesaream. Cornelius vero expectabat illos, convocatis cognatis suis, et necessariis amicis.
ปรสฺมินฺ ทิวเส ไกสริยานครมธฺยปฺรเวศสมเย กรฺณีลิโย ชฺญาติพนฺธูนฺ อาหูยานีย ตานฺ อเปกฺษฺย สฺถิต: ฯ
25 Et factum est cum introisset Petrus, obvius venit ei Cornelius, et procidens ad pedes eius adoravit.
ปิตเร คฺฤห อุปสฺถิเต กรฺณีลิยสฺตํ สากฺษาตฺกฺฤตฺย จรณโย: ปติตฺวา ปฺราณมตฺฯ
26 Petrus vero elevavit eum, dicens: Surge, et ego ipse homo sum.
ปิตรสฺตมุตฺถาปฺย กถิตวานฺ, อุตฺติษฺฐาหมปิ มานุษ: ฯ
27 Et loquens cum illo intravit, et invenit multos, qui convenerant:
ตทา กรฺณีลิเยน สากมฺ อาลปนฺ คฺฤหํ ปฺราวิศตฺ ตนฺมเธฺย จ พหุโลกานำ สมาคมํ ทฺฤษฺฏฺวา ตานฺ อวทตฺ,
28 dixitque ad illos: Vos scitis quomodo abominatum sit viro Iudaeo coniungi, aut accedere ad alienigenam: sed mihi ostendit Deus, neminem communem aut immundum dicere hominem.
อนฺยชาตียโลไก: มหาลปนํ วา เตษำ คฺฤหมเธฺย ปฺรเวศนํ ยิหูทียานำ นิษิทฺธมฺ อสฺตีติ ยูยมฺ อวคจฺฉถ; กินฺตุ กมปิ มานุษมฺ อวฺยวหารฺยฺยมฺ อศุจึ วา ชฺญาตุํ มม โนจิตมฺ อิติ ปรเมศฺวโร มำ ชฺญาปิตวานฺฯ
29 Propter quod sine dubitatione veni accersitus. Interrogo ergo, quam ob causam accersistis me?
อิติ เหโตราหฺวานศฺรวณมาตฺราตฺ กาญฺจนาปตฺติมฺ อกฺฤตฺวา ยุษฺมากํ สมีปมฺ อาคโตสฺมิ; ปฺฤจฺฉามิ ยูยํ กินฺนิมิตฺตํ มามฺ อาหูยต?
30 Et Cornelius ait: A nudiusquarta die usque ad hanc horam, orans eram hora nona in domo mea, et ecce vir stetit ante me in veste candida, et ait:
ตทา กรฺณีลิย: กถิตวานฺ, อทฺย จตฺวาริ ทินานิ ชาตานิ เอตาวเทฺวลำ ยาวทฺ อหมฺ อนาหาร อาสนฺ ตตสฺตฺฤตียปฺรหเร สติ คฺฤเห ปฺรารฺถนสมเย เตโชมยวสฺตฺรภฺฤทฺ เอโก ชโน มม สมกฺษํ ติษฺฐนฺ เอตำ กถามฺ อกถยตฺ,
31 Corneli, exaudita est oratio tua, et eleemosynae tuae commemoratae sunt in conspectu Dei.
เห กรฺณีลิย ตฺวทียา ปฺรารฺถนา อีศฺวรสฺย กรฺณโคจรีภูตา ตว ทานาทิ จ สากฺษิสฺวรูปํ ภูตฺวา ตสฺย ทฺฤษฺฏิโคจรมภวตฺฯ
32 Mitte ergo in Ioppen, et accersi Simonem, qui cognominatur Petrus: hic hospitatur in domo Simonis coriarii iuxta mare.
อโต ยาโผนครํ ปฺรติ โลกานฺ ปฺรหิตฺย ตตฺร สมุทฺรตีเร ศิโมนฺนามฺน: กสฺยจิจฺจรฺมฺมการสฺย คฺฤเห ปฺรวาสการี ปิตรนามฺนา วิขฺยาโต ย: ศิโมนฺ ตมาหูยย; ตต: ส อาคตฺย ตฺวามฺ อุปเทกฺษฺยติฯ
33 Confestim ergo misi ad te: et tu benefecisti veniendo. Nunc ergo omnes nos in conspectu tuo adsumus audire omnia quaecumque tibi praecepta sunt a Domino.
อิติ การณาตฺ ตตฺกฺษณาตฺ ตว นิกเฏ โลกานฺ เปฺรษิตวานฺ, ตฺวมาคตวานฺ อิติ ภทฺรํ กฺฤตวานฺฯ อีศฺวโร ยานฺยาขฺยานานิ กถยิตุมฺ อาทิศตฺ ตานิ โศฺรตุํ วยํ สรฺเวฺว สามฺปฺรตมฺ อีศฺวรสฺย สากฺษาทฺ อุปสฺถิตา: สฺม: ฯ
34 Aperiens autem Petrus os suum, dixit: In veritate comperi quia non est personarum acceptor Deus,
ตทา ปิตร อิมำ กถำ กถยิตุมฺ อารพฺธวานฺ, อีศฺวโร มนุษฺยาณามฺ อปกฺษปาตี สนฺ
35 sed in omni gente qui timet eum, et operatur iustitiam, acceptus est illi.
ยสฺย กสฺยจิทฺ เทศสฺย โย โลกาสฺตสฺมาทฺภีตฺวา สตฺกรฺมฺม กโรติ ส ตสฺย คฺราโหฺย ภวติ, เอตสฺย นิศฺจยมฺ อุปลพฺธวานหมฺฯ
36 Verbum misit Deus filiis Israel, annuncians pacem per Iesum Christum: (hic est omnium Dominus.)
สรฺเวฺวษำ ปฺรภุ โรฺย ยีศุขฺรีษฺฏเสฺตน อีศฺวร อิสฺราเยลฺวํศานำ นิกเฏ สุสํวาทํ เปฺรษฺย สมฺเมลนสฺย ยํ สํวาทํ ปฺราจารยตฺ ตํ สํวาทํ ยูยํ ศฺรุตวนฺต: ฯ
37 Vos scitis quod factum est verbum per universam Iudaeam: incipiens enim a Galilaea post baptismum, quod praedicavit Ioannes,
ยโต โยหนา มชฺชเน ปฺรจาริเต สติ ส คาลีลเทศมารภฺย สมสฺตยิหูทียเทศํ วฺยาปฺโนตฺ;
38 Iesum a Nazareth: quomodo unxit eum Deus Spiritu sancto, et virtute, qui pertransiit benefaciendo, et sanando omnes oppressos a diabolo, quoniam Deus erat cum illo.
ผลต อีศฺวเรณ ปวิเตฺรณาตฺมนา ศกฺตฺยา จาภิษิกฺโต นาสรตียยีศุ: สฺถาเน สฺถาเน ภฺรมนฺ สุกฺริยำ กุรฺวฺวนฺ ไศตานา กฺลิษฺฏานฺ สรฺวฺวโลกานฺ สฺวสฺถานฺ อกโรตฺ, ยต อีศฺวรสฺตสฺย สหาย อาสีตฺ;
39 Et nos testes sumus omnium, quae fecit in regione Iudaeorum, et Ierusalem, quem occiderunt suspendentes in ligno.
วยญฺจ ยิหูทียเทเศ ยิรูศาลมฺนคเร จ เตน กฺฤตานำ สรฺเวฺวษำ กรฺมฺมณำ สากฺษิโณ ภวาม: ฯ โลกาสฺตํ กฺรุเศ วิทฺธฺวา หตวนฺต: ,
40 Hunc Deus suscitavit tertia die, et dedit eum manifestum fieri
กินฺตุ ตฺฤตียทิวเส อีศฺวรสฺตมุตฺถาปฺย สปฺรกาศมฺ อทรฺศยตฺฯ
41 non omni populo, sed testibus praeordinatis a Deo: nobis, qui manducavimus, et bibimus cum illo postquam resurrexit a mortuis.
สรฺวฺวโลกานำ นิกฏ อิติ น หิ, กินฺตุ ตสฺมินฺ ศฺมศานาทุตฺถิเต สติ เตน สารฺทฺธํ โภชนํ ปานญฺจ กฺฤตวนฺต เอตาทฺฤศา อีศฺวรสฺย มโนนีตา: สากฺษิโณ เย วยมฺ อสฺมากํ นิกเฏ ตมทรฺศยตฺฯ
42 Et praecepit nobis praedicare populo, et testificari quia ipse est, qui constitutus est a Deo iudex vivorum, et mortuorum.
ชีวิตมฺฤโตภยโลกานำ วิจารํ กรฺตฺตุมฺ อีศฺวโร ยํ นิยุกฺตวานฺ ส เอว ส ชน: , อิมำ กถำ ปฺรจารยิตุํ ตสฺมินฺ ปฺรมาณํ ทาตุญฺจ โส'สฺมานฺ อาชฺญาปยตฺฯ
43 Huic omnes Prophetae testimonium perhibent remissionem peccatorum accipere per nomen eius omnes, qui credunt in eum.
ยสฺตสฺมินฺ วิศฺวสิติ ส ตสฺย นามฺนา ปาปานฺมุกฺโต ภวิษฺยติ ตสฺมินฺ สรฺเวฺว ภวิษฺยทฺวาทิโนปิ เอตาทฺฤศํ สากฺษฺยํ ททติฯ
44 Adhuc loquente Petro verba haec, cecidit Spiritus sanctus super omnes, qui audiebant verbum.
ปิตรไสฺยตตฺกถากถนกาเล สรฺเวฺวษำ โศฺรตฺฤณามุปริ ปวิตฺร อาตฺมาวาโรหตฺฯ
45 Et obstupuerunt ex circumcisione fideles, qui venerant cum Petro: quia et in nationes gratia Spiritus sancti effusa est.
ตต: ปิตเรณ สารฺทฺธมฺ อาคตาสฺตฺวกฺเฉทิโน วิศฺวาสิโน โลกา อนฺยเทศีเยภฺย: ปวิตฺร อาตฺมนิ ทตฺเต สติ
46 Audiebant enim illos loquentes linguis, et magnificantes Deum.
เต นานาชาตียภาษาภิ: กถำ กถยนฺต อีศฺวรํ ปฺรศํสนฺติ, อิติ ทฺฤษฺฏฺวา ศฺรุตฺวา จ วิสฺมยมฺ อาปทฺยนฺตฯ
47 Tunc respondit Petrus: Numquid aquam quis prohibere potest ut non baptizentur hi, qui Spiritum sanctum acceperunt sicut et nos?
ตทา ปิตร: กถิตวานฺ, วยมิว เย ปวิตฺรมฺ อาตฺมานํ ปฺราปฺตาเสฺตษำ ชลมชฺชนํ กึ โกปิ นิเษทฺธุํ ศกฺโนติ?
48 Et iussit eos baptizari in nomine Domini Iesu Christi. Tunc rogaverunt eum ut maneret apud eos aliquot diebus.
ตต: ปฺรโภ รฺนามฺนา มชฺชิตา ภวเตติ ตานาชฺญาปยตฺฯ อนนฺตรํ เต ไสฺว: สารฺทฺธํ กติปยทินานิ สฺถาตุํ ปฺรารฺถยนฺตฯ
