Actuum Apostolorum 10
1 Vir autem quidam erat in Caesarea, nomine Cornelius, Centurio cohortis, quae dicitur Italica,
Kaiserea khaw awhkaw thlang pynoet, Kornelia ak mingnaak ce awm nawh, anih taw Italy qalkap zakhat ak ukkung na awm hy.
2 religiosus, ac timens Deum cum omni domo sua, faciens eleemosynas multas plebi, et deprecans Deum semper:
Anih taw a ipkhui kaw boeih ing Khawsa kqih unawh amik bawk thlangkhqi na awm uhy; ak voet ak hlauh thlangkhqi ce bawm khqi nawh Khawsa venawh ak cykcah poepa thlang na awm hy.
3 is vidit in visu manifeste, quasi hora diei nona, Angelum Dei introeuntem ad se, et dicentem sibi: Corneli.
Hypoet awhtaw khawngkeng khawnoek pakthum a pha awh hatnaak ik-oeih hu hy. Khawsa ak khan ceityih ce law nawh a venawh, “Konelia!” tina hy.
4 At ille intuens eum, timore correptus, dixit: Quis es, Domine? Dixit autem illi: Orationes tuae, et eleemosynae tuae ascenderunt in memoriam in conspectu Dei.
Konelia ing ak kqih doena toek ceet hy. “Bawipa ikaw?” tinawh doet hy. Khan ceityih ing, “Nak cykcahnaak ingkaw khawdeng hahqahkhqi na do na dannaak ce Khawsa haiawh simpoenaak ham pha hawh hy.
5 Et nunc mitte viros in Ioppen, et accersi Simonem quendam, qui cognominatur Petrus:
Piter tinawh amik khy Simon ce khy tlaih aham tuh Joppa khaw na thlang tyi lah.
6 hic hospitatur apud Simonem quendam coriarium, cuius est domus iuxta mare: hic dicet tibi quid te oporteat facere.
Anih ce mehvyn ak khquikung Simon a im awh awm hy, anih a im taw tuicunli a keng awh awm hy, tina hy.
7 Et cum discessisset Angelus qui loquebatur illi, vocavit duos domesticos suos, et militem metuentem Dominum ex his, qui illi parebant.
A venawh awi ak kqawnkung khan ceityih ce a ceh coengawh Konelia ing a tyihzawih thlang pakkhih ingkaw a tyihzawih awi ak ngai qalkap pynoet ce khy hy.
8 Quibus cum narrasset omnia, misit illos in Ioppen.
Ik-oeih a huh ingkaw ang zaak khqi boeih ce ak kqawn peek coengawh Joppa khaw na cekkhqi ce tyi hy.
9 Postera autem die iter illis facientibus, et appropinquantibus civitati, ascendit Petrus in superiora ut oraret circa horam sextam.
A khawngawi nyn awh cet unawh khawk bau ami pha tawm khawnghyp awh lam na ce, Piter taw iptih na cykcah aham kai hy.
10 Et cum esuriret, voluit gustare. Parantibus autem illis, cecidit super eum mentis excessus:
Cawh ak phoen cawi nawh ai kawi pynoet oet ai aham ngaih hy, buh ami lawh peek li awh, huh saknaak ik-oeih ce hu hy.
11 et vidit caelum apertum, et descendens vas quoddam, velut linteum magnum, quattuor initiis submitti de caelo in terram,
Khan ak awng qu ce hu nawh hi a kil pupthli awh khan nakawng ik-oeih anuk thlaak law peek ce hu hy.
12 in quo erant omnia quadrupedia, et serpentia terrae, et volatilia caeli.
Ce ak khuiawh ce khaw pupthli ak law qamsa soepkep ce awm nawh, dek awh ak cawlh ak tat ingkaw khan nakaw ak ding phakhqi awm awm hy.
13 Et facta est vox ad eum: Surge Petre, occide, et manduca.
Cawh awi ing a venawh, “Piter tho, him nawhtaw ai,” tina hy.
14 Ait autem Petrus: Absit Domine, quia numquam manducavi omne commune, et immundum.
Piter ing, “Am ai hly nyng, Bawipa! Amak ciimcaih ingkaw tuih ak cu ikawm am ai khawi nyng,” tina hy.
15 Et vox iterum secundo ad eum: Quod Deus purificavit, tu commune ne dixeris.
Awi ing a hih voeinaak awh, “Khawsa ing a ciim sak ce nang ing am ciim hy koeh ti,” tina hy.
16 Hoc autem factum est per ter: et statim receptum est vas in caelum.
Vemyihna thum voei dy a awm coengawh, hi ce khawk khan na dawh pe hy.
17 Et dum intra se haesitaret Petrus quidnam esset visio, quam vidisset: ecce viri, qui missi erant a Cornelio, inquirentes domum Simonis, astiterunt ad ianuam.
Piter ing cawhkaw ik-oeih a huh ce ikaw hy voei nu, tinawh ak poek huiawh, Konelia ak thlang tyihkhqi ing Simon a im ce hu unawh vawng chawmkeng awh ce dyi uhy.
18 Et cum vocassent, interrogabant, si Simon, qui cognominatur Petrus, illic haberet hospitium.
Piter tinawh amik khy, Simon ce im awh ak awm nu tinawh doet uhy.
19 Petro autem cogitante de visione, dixit Spiritus ei: Ecce viri tres quaerunt te.
Piter ing a them huh ce anak poek huiawh, Myihla ing a venawh, “Simon, thlang pakthum ing nang ni sui uhy.
20 Surge itaque, descende, et vade cum eis nihil dubitans: quia ego misi illos.
Cedawngawh tho nawhtaw ipkai na nuk kqum lah. Cekkhqi hu awh bat aham koeh tawngaa, kai ing ni cekkhqi ce ka tyih law hy,” tina hy.
21 Descendens autem Petrus ad viros, dixit: Ecce ego sum, quem quaeritis: quae causa est, propter quam venistis?
Piter ce nuk kqum nawh cekkhqi venawh, “Nangmih ing nami sui ce kai ni. Ikaw cainaak ing nami aw?” tinak khqi hy.
22 Qui dixerunt: Cornelius Centurio, vir iustus, et timens Deum, et testimonium habens ab universa gente Iudaeorum, responsum accepit ab Angelo sancto accersire te in domum suam, et audire verba abs te.
Cekkhqi ing, “Kaimih ve qalkap zakhat ukkung Kornelia a im awhkawng law unyng. Anih taw thlakdyng ingkaw Khawsa ak kqih thlang na awm hy, cedawngawh Juda thlangkhqi boeih ing anih ve kqihchah uhy. Nang ak awihkqawn ngai aham khan ceityih ciim pynoet ing nang khy aham kqawn pehy,” tina uhy.
23 Introducens ergo eos, recepit hospitio. Sequenti autem die surgens profectus est cum illis: et quidam ex fratribus ab Ioppe comitati sunt eum.
Cawh Piter ing cekkhqi ce ipkhui na khy nawh pah sak hy. Cedawngawh a khawngawi nyn awh tho nawh cekkhqi mi cet haih uhy, Joppa khaw awhkaw koeinaakhqi awm cet lawt uhy.
24 Altera autem die introivit Caesaream. Cornelius vero expectabat illos, convocatis cognatis suis, et necessariis amicis.
A khawngawi nyn awh Kaiserea khaw ce pha uhy. Kornelia ing anih ce a na lamtoen nawh a cakaw paqengkhqi ingkaw a pyipawkhqi boeih ce kutoet na khy khqi hy.
25 Et factum est cum introisset Petrus, obvius venit ei Cornelius, et procidens ad pedes eius adoravit.
Piter ce ipkhui na a lut awh, Kornelia ing do nawh a khawkung awh kqihchahnaak ing khuksym pehy.
26 Petrus vero elevavit eum, dicens: Surge, et ego ipse homo sum.
Cehlai Piter ing thawh sak tlaih nawh “Kai awm thlanghqing lawt ni,” tina hy.
27 Et loquens cum illo intravit, et invenit multos, qui convenerant:
Awi anik kqawn coengawh Piter ce ipkhui na lut nawh cawh ipkhui na thlang khawzah ak awm ce hu hy.
28 dixitque ad illos: Vos scitis quomodo abominatum sit viro Iudaeo coniungi, aut accedere ad alienigenam: sed mihi ostendit Deus, neminem communem aut immundum dicere hominem.
Cekkhqi venawh: “Juda thlang ingkaw Gentel thlang awm haih aham am ciim hy tice sim uhyk ti; cehlai u awm ciimcaih hy, am ciimcaih hy, niti kawi am ni tice Khawsa ing ni sim sak hy.
29 Propter quod sine dubitatione veni accersitus. Interrogo ergo, quam ob causam accersistis me?
Ce a dawngawh thlang na minik khy law sak awhkawng a oelh kana law nyng. Cehlai ni doet khqi nyng, ikaw ham nanu nami nik khy?” tinak khqi hy.
30 Et Cornelius ait: A nudiusquarta die usque ad hanc horam, orans eram hora nona in domo mea, et ecce vir stetit ante me in veste candida, et ait:
Cawh Korelia ing, “Ni hu hitphli awh ce, ve atym khawngkeng khawnoek pakthum awh ka mah a im awh cykcah nyng. Cawh hi ak vang soeih ak bai thlang pynoet ce ka haiawh dyi nawh,
31 Corneli, exaudita est oratio tua, et eleemosynae tuae commemoratae sunt in conspectu Dei.
ka venawh, “Kornelia, nak cyhcahnaak ce sim peekna awm nawh, thlang venawh na them peek awm Khawsa ing sim hawh hy.
32 Mitte ergo in Ioppen, et accersi Simonem, qui cognominatur Petrus: hic hospitatur in domo Simonis coriarii iuxta mare.
Ceamyihna awmsaw Joppa khaw na thlang tyi nawhtaw Piter ak mingnaak Simon ce khy sak. Anih ce tuicunli a kengawh ak awm, mehvyn ak khquikung, Simon a im awh khin na awm hy,” ni tina hy.
33 Confestim ergo misi ad te: et tu benefecisti veniendo. Nunc ergo omnes nos in conspectu tuo adsumus audire omnia quaecumque tibi praecepta sunt a Domino.
Cedawngawh thlang tyi lawk tlang nyng, law tiksaw leek soeih hy. Tuh Bawipa ing kaimih a venawh anik kqawn sak khqi boeih ce ngai aham Khawsa haiawh cun law boeih unyng,” tina hy.
34 Aperiens autem Petrus os suum, dixit: In veritate comperi quia non est personarum acceptor Deus,
Cekcoengawh taw Piter ing awih kqawnnaak ce kqan hy, “Khawsa ing u a hai awm am toek hy tice tuh sim hawh nyng,
35 sed in omni gente qui timet eum, et operatur iustitiam, acceptus est illi.
amah ak kqih ingkaw ak thymna bi ak sai qampum awhkaw thlang boeih ce do hy.
36 Verbum misit Deus filiis Israel, annuncians pacem per Iesum Christum: (hic est omnium Dominus.)
Israel thlangkhqi venawh Khawsa ing awi pehy, thlang boeih a boei, Jesu Khrih ak caming ngaihqepnaak awithang leek ak kqawn peek ce nangmih ing sim uhyk ti.
37 Vos scitis quod factum est verbum per universam Iudaeam: incipiens enim a Galilaea post baptismum, quod praedicavit Ioannes,
Johan ing baptisma ak khypyi coengawh, Kalili qam awhkawng kqan nawh Judah qam pum awhkaw ik-oeih ak awm ce –
38 Iesum a Nazareth: quomodo unxit eum Deus Spiritu sancto, et virtute, qui pertransiit benefaciendo, et sanando omnes oppressos a diabolo, quoniam Deus erat cum illo.
Khawsa ing Ciim Myihla thaawmnaak ing Nazareth Jesu a sypnaak akawng ingkaw Khawsa ingqawi a awm haih a dawngawh, qaaiche ak thaawmnaak ak kaiawh ak awmkhqi ce qoei sak nawh them leek a saikhqi ce sim uhyk ti.
39 Et nos testes sumus omnium, quae fecit in regione Iudaeorum, et Ierusalem, quem occiderunt suspendentes in ligno.
Judakhqi qam ingkaw Jerusalem khaw khuiawh a sai ik-oeihkhqi boeih ak simpyikung dyihthing na kaimih ve awm unyng. Anih ce thing awh tai unawh him uhy,
40 Hunc Deus suscitavit tertia die, et dedit eum manifestum fieri
cehlai Khawsa ing anih ce thihnaak awhkawng am thum nyn awh thawh sak tlaih nawh thlang a huh awh dang sak hy.
41 non omni populo, sed testibus praeordinatis a Deo: nobis, qui manducavimus, et bibimus cum illo postquam resurrexit a mortuis.
Thlang boeih ing anih ce am hu hy, cehlai Khawsa amah ing ak tyh oepchoeh dyihthing na ak awm, thihnaak awhkawng a thawh coengawh amah ingqawi buh a an ak ai haih kaimih ing hu unyng.
42 Et praecepit nobis praedicare populo, et testificari quia ipse est, qui constitutus est a Deo iudex vivorum, et mortuorum.
Thlak hqing ingkaw thlak thi awideng aham anih doeng ni Khawsa ing a caksak hy, tice khypyi aham ingkaw sim sak aham kaimih ve awi ni pek khqi hy.
43 Huic omnes Prophetae testimonium perhibent remissionem peccatorum accipere per nomen eius omnes, qui credunt in eum.
U awm amah ce ak cangnaak thlang boeih ing amah ang ming ak caming thawlh qeenkhaw ngainaak hu kaw, tice tawnghakhqi boeih ing anak kqawn hawh uhy,” tinak khqi hy.
44 Adhuc loquente Petro verba haec, cecidit Spiritus sanctus super omnes, qui audiebant verbum.
Piter ing ve ak awikhqi ve ak kqawn li awh, awi ak zakhqi boeih ak khan awh Ciim Myihla ce law hy.
45 Et obstupuerunt ex circumcisione fideles, qui venerant cum Petro: quia et in nationes gratia Spiritus sancti effusa est.
Gentelkhqik khan awh awm Ciim Myihla kutdo ce syp sihna a awm awh Piter ingkaw amik law haih chahhui ak qeet ak cangnaak thlangkhqi ce amik kawpoek kyi hy.
46 Audiebant enim illos loquentes linguis, et magnificantes Deum.
Cekkhqi ing amsim awi na pau unawh, Khawsa a mim kyihcah ce a ming zaak awh a mingngaihna kyi hy. Cekcoengawh Piter ing,
47 Tunc respondit Petrus: Numquid aquam quis prohibere potest ut non baptizentur hi, qui Spiritum sanctum acceperunt sicut et nos?
“U ing nu vekkhqi ve tui ing baptisma ama peek aham a kham peek thai kaw? Kaimih ing ka mi huh lawt amyihna a mingmih ingawm Ciim Myihla ve hu hawh lawt uhy,” tina hy.
48 Et iussit eos baptizari in nomine Domini Iesu Christi. Tunc rogaverunt eum ut maneret apud eos aliquot diebus.
Cekcoengawh cekkhqi ce Jesu Khrih ang ming ing baptisma huh aham awi pehy. Cekkhqi ce khawnghi iqyt nu awm pyi cang aham Piter a venawh thoeh uhy.
