< Iohannis Iii 1 >

1 Senior Gaio charissimo, quem ego diligo in veritate. 2 Charissime, de omnibus orationem facio prospere te ingredi, et valere, sicut prospere agit anima tua. 3 Gavisus sum valde venientibus fratribus, et testimonium perhibentibus veritati tuae, sicut tu in veritate ambulas. 4 Maiorem horum non habeo gratiam, quam ut audiam filios meos in veritate ambulare. 5 Charissime, fideliter facis quidquid operaris in fratres, et hoc in peregrinos, 6 qui testimonium reddiderunt charitati tuae in conspectu Ecclesiae: quos, benefaciens, deduces digne Deo. 7 Pro nomine enim eius profecti sunt, nihil accipientes a Gentibus. 8 Nos ergo debemus suscipere huiusmodi, ut cooperatores simus veritatis. 9 Scripsissem forsitan Ecclesiae: sed is, qui amat primatum gerere in eis, Diotrephes, non recipit nos. 10 propter hoc si venero, commonebo eius opera, quae facit: verbis malignis garriens in nos: et quasi non ei ista sufficiant: neque ipse suscipit fratres: et eos, qui suscipiunt, prohibet, et de Ecclesia eiicit. 11 Charissime, noli imitari malum, sed quod bonum est. Qui benefacit, ex Deo est: qui malefacit, non videt Deum. 12 Demetrio testimonium redditur ab omnibus, et ab ipsa veritate, sed et nos testimonium perhibemus: et nosti quoniam testimonium nostrum verum est. 13 Multa habui tibi scribere: sed nolui per atramentum et calamum scribere tibi. 14 Spero autem protinus te videre, et os ad os loquemur. Pax tibi. Salutant te amici. Saluta tu amicos nominatim.

< Iohannis Iii 1 >