< Timotheum Ii 4 >

1 Testificor coram Deo, et Iesu Christo, qui iudicaturus est vivos, et mortuos, per adventum ipsius, et regnum eius:
Засвидетелствую убо аз пред Богом и Господем нашим Иисус Христом, хотящим судити живым и мертвым в явлении Его и Царствии Его:
2 praedica verbum, insta opportune, importune: argue, obsecra, increpa in omni patientia, et doctrina.
проповедуй слово, настой благовременне и безвременне, обличи, запрети, умоли со всяким долготерпением и учением.
3 Erit enim tempus, cum sanam doctrinam non sustinebunt, sed ad sua desideria coacervabunt sibi magistros, prurientes auribus,
Будет бо время, егда здраваго учения не послушают, но по своих похотех изберут себе учители, чешеми слухом:
4 et a veritate quidem auditum avertent, ad fabulas autem convertentur.
и от истины слух отвратят, и к баснем уклонятся.
5 Tu vero vigila, in omnibus labora, opus fac Evangelistae, ministerium tuum imple. Sobrius esto.
Ты же трезвися о всем, злопостражди, дело сотвори благовестника, служение твое известно сотвори.
6 Ego enim iam delibor, et tempus resolutionis meae instat.
Аз бо уже жрен бываю, и время моего отшествия наста:
7 Bonum certamen certavi, cursum consummavi, fidem servavi.
подвигом добрым подвизахся, течение скончах, веру соблюдох:
8 In reliquo reposita est mihi corona iustitiae, quam reddet mihi Dominus in illa die iustus iudex: non solum autem mihi, sed et iis, qui diligunt adventum eius.
прочее убо соблюдается мне венец правды, егоже воздаст ми Господь в день он, праведный Судия: не токмо же мне, но и всем возлюбльшым явление Его.
9 Festina ad me venire cito.
Потщися скоро приити ко мне.
10 Demas enim me reliquit, diligens hoc saeculum, et abiit Thessalonicam: Crescens in Galatiam, Titus in Dalmatiam. (aiōn g165)
Димас бо мене остави, возлюбив нынешний век, и иде в Солунь: Крискент в Галатию, Тит в Далматию: Лука един есть со мною. (aiōn g165)
11 Lucas est mecum solus. Marcum assume, et adduc tecum: est enim mihi utilis in ministerio.
Марка поемь приведи с собою, есть бо ми благопотребен в службу.
12 Tychicum autem misi Ephesum.
Тихика же послах во Ефес.
13 Penulam, quam reliqui Troade apud Carpum, veniens affer tecum, et libros, maxime autem membranas.
Фелон, егоже оставих в Троаде у Карпа, грядый принеси, и книги, паче же кожаныя.
14 Alexander aerarius multa mala mihi ostendit: reddet illi Dominus secundum opera eius:
Александр ковачь многа ми зла сотвори: да воздаст ему Господь по делом его:
15 quem et tu devita: valde enim restitit verbis nostris.
от негоже и ты себе блюди, зело бо противится словесем нашым.
16 In prima mea defensione nemo mihi affuit, sed omnes me dereliquerunt: non illis imputetur.
В первый мой ответ никтоже бысть со мною, но вси мя оставиша: да не вменится им.
17 Dominus autem mihi astitit, et confortavit me, ut per me praedicatio impleatur, et audiant omnes Gentes: et liberatus sum de ore leonis.
Господь же мне предста и укрепи мя, да мною проповедание известно будет, и услышат вси языцы: и избавлен бых от уст львов.
18 Liberavit me Dominus ab omni opere malo: et salvum faciet in regnum suum caeleste, cui gloria in saecula saeculorum. Amen. (aiōn g165)
И избавит мя Господь от всякаго дела лукава и спасет во Царствие Свое Небесное: Емуже слава во веки веков. Аминь. (aiōn g165)
19 Saluta Priscam, et Aquilam, et Onesiphori domum.
Целуй Прискиллу и Акилу и Онисифоров дом.
20 Erastus remansit Corinthi. Trophimum autem reliqui infirmum Mileti.
Ераст оста в Коринфе: Трофима же оставих в Милите боляща.
21 Festina ante hiemem venire. Salutant te Eubulus, et Pudens, et Linus, et Claudia, et fratres omnes.
Потщися прежде зимы приити. Целует тя Еввул и Пуд, и Лин и Клавдиа и братия вся.
22 Dominus Iesus Christus cum spiritu tuo. Gratia vobiscum. Amen.
Господь Иисус Христос со духом твоим. Благодать с вами. Аминь.

< Timotheum Ii 4 >