Timotheum Ii 3

1 Hoc autem scito, quod in novissimis diebus instabunt tempora periculosa:

charamadineShu kleshajanakAH samayA upasthAsyantIti jAnIhi|

2 erunt homines seipsos amantes, cupidi, elati, superbi, blasphemi, parentibus non obedientes, ingrati, scelesti,

yatastAtkAlikA lokA AtmapremiNo. arthapremiNa AtmashlAghino. abhimAnino nindakAH pitroranAj nAgrAhiNaH kR^itaghnA apavitrAH

3 sine affectione, sine pace, criminatores, incontinentes, immites, sine benignitate,

prItivarjitA asandheyA mR^iShApavAdino. ajitendriyAH prachaNDA bhadradveShiNo

4 proditores, protervi, tumidi, et voluptatum amatores magis quam Dei:

vishvAsaghAtakA duHsAhasino darpadhmAtA IshvarApremiNaH kintu sukhapremiNo

5 habentes speciem quidem pietatis, virtutem autem eius abnegantes. Et hos devita:

bhaktaveshAH kintvasvIkR^itabhaktiguNA bhaviShyanti; etAdR^ishAnAM lokAnAM saMmargaM parityaja|

6 ex his enim sunt, qui penetrant domos, et captivas ducunt mulierculas oneratas peccatis, quae ducuntur variis desideriis:

yato ye janAH prachChannaM gehAn pravishanti pApai rbhAragrastA nAnAvidhAbhilAShaishchAlitA yAH kAminyo

7 semper discentes, et numquam ad scientiam veritatis pervenientes.

nityaM shikShante kintu satyamatasya tattvaj nAnaM prAptuM kadAchit na shaknuvanti tA dAsIvad vashIkurvvate cha te tAdR^ishA lokAH|

8 Quemadmodum autem Iannes, et Mambres restiterunt Moysi: ita et hi resistunt veritati, homines corrupti mente, reprobi circa fidem,

yAnni ryAmbrishcha yathA mUsamaM prati vipakShatvam akurutAM tathaiva bhraShTamanaso vishvAsaviShaye. agrAhyAshchaite lokA api satyamataM prati vipakShatAM kurvvanti|

9 sed ultra non proficient: insipientia enim eorum manifesta erit omnibus, sicut et illorum fuit.

kintu te bahudUram agrasarA na bhaviShyanti yatastayo rmUDhatA yadvat tadvad eteShAmapi mUDhatA sarvvadR^ishyA bhaviShyati|

10 Tu autem assecutus es meam doctrinam, institutionem, propositum, fidem, longanimitatem, dilectionem, patientiam,

mamopadeshaH shiShTatAbhiprAyo vishvAso rdharyyaM prema sahiShNutopadravaH kleshA

11 persecutiones, passiones: qualia mihi facta sunt Antiochiae, Iconii, et Lystris: quales persecutiones sustinui, et ex omnibus eripuit me Dominus.

AntiyakhiyAyAm ikaniye lUstrAyA ncha mAM prati yadyad aghaTata yAMshchopadravAn aham asahe sarvvametat tvam avagato. asi kintu tatsarvvataH prabhu rmAm uddhR^itavAn|

12 Et omnes, qui pie volunt vivere in Christo Iesu, persecutionem patientur.

parantu yAvanto lokAH khrIShTena yIshuneshvarabhaktim Acharitum ichChanti teShAM sarvveShAm upadravo bhaviShyati|

13 Mali autem homines, et seductores proficient in peius, errantes, et in errorem mittentes.

aparaM pApiShThAH khalAshcha lokA bhrAmyanto bhramayantashchottarottaraM duShTatvena varddhiShyante|

14 Tu vero permane in iis, quae didicisti, et credita sunt tibi: sciens a quo didiceris.

kintu tvaM yad yad ashikShathAH, yachcha tvayi samarpitam abhUt tasmin avatiShTha, yataH kasmAt shikShAM prApto. asi tad vetsi;

15 et quia ab infantia sacras litteras nosti, quae te possunt instruere ad salutem, per fidem, quae est in Christo Iesu.

yAni cha dharmmashAstrANi khrIShTe yIshau vishvAsena paritrANaprAptaye tvAM j nAninaM karttuM shaknuvanti tAni tvaM shaishavakAlAd avagato. asi|

16 Omnis enim scriptura divinitus inspirata utilis est ad docendum, ad arguendum, ad corripiendum, et erudiendum in iustitia:

tat sarvvaM shAstram IshvarasyAtmanA dattaM shikShAyai doShabodhAya shodhanAya dharmmavinayAya cha phalayUktaM bhavati

17 ut perfectus sit homo Dei, ad omne opus bonum instructus.

tena cheshvarasya loko nipuNaH sarvvasmai satkarmmaNe susajjashcha bhavati|