Thessalonicenses Ii 2

1 Rogamus autem vos fratres per adventum Domini nostri Iesu Christi, et nostrae congregationis in ipsum:

ಹೇ ಭ್ರಾತರಃ, ಅಸ್ಮಾಕಂ ಪ್ರಭೋ ರ್ಯೀಶುಖ್ರೀಷ್ಟಸ್ಯಾಗಮನಂ ತಸ್ಯ ಸಮೀಪೇ ಽಸ್ಮಾಕಂ ಸಂಸ್ಥಿತಿಞ್ಚಾಧಿ ವಯಂ ಯುಷ್ಮಾನ್ ಇದಂ ಪ್ರಾರ್ಥಯಾಮಹೇ,

2 ut non cito moveamini a vestro sensu, neque terreamini, neque per spiritum, neque per sermonem, neque per epistolam tamquam per nos missam, quasi instet dies Domini.

ಪ್ರಭೇಸ್ತದ್ ದಿನಂ ಪ್ರಾಯೇಣೋಪಸ್ಥಿತಮ್ ಇತಿ ಯದಿ ಕಶ್ಚಿದ್ ಆತ್ಮನಾ ವಾಚಾ ವಾ ಪತ್ರೇಣ ವಾಸ್ಮಾಕಮ್ ಆದೇಶಂ ಕಲ್ಪಯನ್ ಯುಷ್ಮಾನ್ ಗದತಿ ತರ್ಹಿ ಯೂಯಂ ತೇನ ಚಞ್ಚಲಮನಸ ಉದ್ವಿಗ್ನಾಶ್ಚ ನ ಭವತ|

3 Nequis vos seducat ullo modo: quoniam nisi venerit discessio primum, et revelatus fuerit homo peccati, filius perditionis,

ಕೇನಾಪಿ ಪ್ರಕಾರೇಣ ಕೋಽಪಿ ಯುಷ್ಮಾನ್ ನ ವಞ್ಚಯತು ಯತಸ್ತಸ್ಮಾದ್ ದಿನಾತ್ ಪೂರ್ವ್ವಂ ಧರ್ಮ್ಮಲೋಪೇನೋಪಸ್ಯಾತವ್ಯಂ,

4 qui adversatur, et extollitur supra omne, quod dicitur Deus, aut quod colitur, ita ut in templo Dei sedeat ostendens se tamquam sit Deus.

ಯಶ್ಚ ಜನೋ ವಿಪಕ್ಷತಾಂ ಕುರ್ವ್ವನ್ ಸರ್ವ್ವಸ್ಮಾದ್ ದೇವಾತ್ ಪೂಜನೀಯವಸ್ತುಶ್ಚೋನ್ನಂಸ್ಯತೇ ಸ್ವಮ್ ಈಶ್ವರಮಿವ ದರ್ಶಯನ್ ಈಶ್ವರವದ್ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಮನ್ದಿರ ಉಪವೇಕ್ಷ್ಯತಿ ಚ ತೇನ ವಿನಾಶಪಾತ್ರೇಣ ಪಾಪಪುರುಷೇಣೋದೇತವ್ಯಂ|

5 Non retinetis quod cum adhuc essem apud vos, haec dicebam vobis?

ಯದಾಹಂ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಸನ್ನಿಧಾವಾಸಂ ತದಾನೀಮ್ ಏತದ್ ಅಕಥಯಮಿತಿ ಯೂಯಂ ಕಿಂ ನ ಸ್ಮರಥ?

6 Et nunc quid detineat scitis, ut reveletur in suo tempore.

ಸಾಮ್ಪ್ರತಂ ಸ ಯೇನ ನಿವಾರ್ಯ್ಯತೇ ತದ್ ಯೂಯಂ ಜಾನೀಥ, ಕಿನ್ತು ಸ್ವಸಮಯೇ ತೇನೋದೇತವ್ಯಂ|

7 Nam mysterium iam operatur iniquitatis: tantum ut qui tenet nunc, teneat, donec de medio fiat.

ವಿಧರ್ಮ್ಮಸ್ಯ ನಿಗೂಢೋ ಗುಣ ಇದಾನೀಮಪಿ ಫಲತಿ ಕಿನ್ತು ಯಸ್ತಂ ನಿವಾರಯತಿ ಸೋಽದ್ಯಾಪಿ ದೂರೀಕೃತೋ ನಾಭವತ್|

8 Et tunc revelabitur ille iniquus, quem Dominus Iesus interficiet spiritu oris sui, et destruet illustratione adventus sui eum:

ತಸ್ಮಿನ್ ದೂರೀಕೃತೇ ಸ ವಿಧರ್ಮ್ಮ್ಯುದೇಷ್ಯತಿ ಕಿನ್ತು ಪ್ರಭು ರ್ಯೀಶುಃ ಸ್ವಮುಖಪವನೇನ ತಂ ವಿಧ್ವಂಸಯಿಷ್ಯತಿ ನಿಜೋಪಸ್ಥಿತೇಸ್ತೇಜಸಾ ವಿನಾಶಯಿಷ್ಯತಿ ಚ|

9 cuius est adventus secundum operationem satanae in omni virtute, et signis, et prodigiis mendacibus,

ಶಯತಾನಸ್ಯ ಶಕ್ತಿಪ್ರಕಾಶನಾದ್ ವಿನಾಶ್ಯಮಾನಾನಾಂ ಮಧ್ಯೇ ಸರ್ವ್ವವಿಧಾಃ ಪರಾಕ್ರಮಾ ಭ್ರಮಿಕಾ ಆಶ್ಚರ್ಯ್ಯಕ್ರಿಯಾ ಲಕ್ಷಣಾನ್ಯಧರ್ಮ್ಮಜಾತಾ ಸರ್ವ್ವವಿಧಪ್ರತಾರಣಾ ಚ ತಸ್ಯೋಪಸ್ಥಿತೇಃ ಫಲಂ ಭವಿಷ್ಯತಿ;

10 et in omni seductione iniquitatis iis, qui pereunt: eo quod charitatem veritatis non receperunt ut salvi fierent.

ಯತೋ ಹೇತೋಸ್ತೇ ಪರಿತ್ರಾಣಪ್ರಾಪ್ತಯೇ ಸತ್ಯಧರ್ಮ್ಮಸ್ಯಾನುರಾಗಂ ನ ಗೃಹೀತವನ್ತಸ್ತಸ್ಮಾತ್ ಕಾರಣಾದ್

11 Ideo mittet illis Deus operationem erroris ut credant mendacio,

ಈಶ್ವರೇಣ ತಾನ್ ಪ್ರತಿ ಭ್ರಾನ್ತಿಕರಮಾಯಾಯಾಂ ಪ್ರೇಷಿತಾಯಾಂ ತೇ ಮೃಷಾವಾಕ್ಯೇ ವಿಶ್ವಸಿಷ್ಯನ್ತಿ|

12 ut iudicentur omnes, qui non crediderunt veritati, sed consenserunt iniquitati.

ಯತೋ ಯಾವನ್ತೋ ಮಾನವಾಃ ಸತ್ಯಧರ್ಮ್ಮೇ ನ ವಿಶ್ವಸ್ಯಾಧರ್ಮ್ಮೇಣ ತುಷ್ಯನ್ತಿ ತೈಃ ಸರ್ವ್ವೈ ರ್ದಣ್ಡಭಾಜನೈ ರ್ಭವಿತವ್ಯಂ|

13 Nos autem debemus gratias agere Deo semper pro vobis fratres dilecti a Deo, quod elegerit vos Deus primitias in salutem in sanctificatione spiritus, et in fide veritatis:

ಹೇ ಪ್ರಭೋಃ ಪ್ರಿಯಾ ಭ್ರಾತರಃ, ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಕೃತ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಧನ್ಯವಾದೋಽಸ್ಮಾಭಿಃ ಸರ್ವ್ವದಾ ಕರ್ತ್ತವ್ಯೋ ಯತ ಈಶ್ವರ ಆ ಪ್ರಥಮಾದ್ ಆತ್ಮನಃ ಪಾವನೇನ ಸತ್ಯಧರ್ಮ್ಮೇ ವಿಶ್ವಾಸೇನ ಚ ಪರಿತ್ರಾಣಾರ್ಥಂ ಯುಷ್ಮಾನ್ ವರೀತವಾನ್

14 in qua et vocavit vos per Evangelium nostrum in acquisitionem gloriae Domini nostri Iesu Christi.

ತದರ್ಥಞ್ಚಾಸ್ಮಾಭಿ ರ್ಘೋಷಿತೇನ ಸುಸಂವಾದೇನ ಯುಷ್ಮಾನ್ ಆಹೂಯಾಸ್ಮಾಕಂ ಪ್ರಭೋ ರ್ಯೀಶುಖ್ರೀಷ್ಟಸ್ಯ ತೇಜಸೋಽಧಿಕಾರಿಣಃ ಕರಿಷ್ಯತಿ|

15 Itaque fratres state: et tenete traditiones, quas didicistis, sive per sermonem, sive per epistolam nostram.

ಅತೋ ಹೇ ಭ್ರಾತರಃ ಯೂಯಮ್ ಅಸ್ಮಾಕಂ ವಾಕ್ಯೈಃ ಪತ್ರೈಶ್ಚ ಯಾಂ ಶಿಕ್ಷಾಂ ಲಬ್ಧವನ್ತಸ್ತಾಂ ಕೃತ್ಸ್ನಾಂ ಶಿಕ್ಷಾಂ ಧಾರಯನ್ತಃ ಸುಸ್ಥಿರಾ ಭವತ|

16 Ipse autem Dominus noster Iesus Christus, et Deus et Pater noster, qui dilexit nos, et dedit consolationem aeternam, et spem bonam in gratia, (aiōnios g166)

ಅಸ್ಮಾಕಂ ಪ್ರಭು ರ್ಯೀಶುಖ್ರೀಷ್ಟಸ್ತಾತ ಈಶ್ವರಶ್ಚಾರ್ಥತೋ ಯೋ ಯುಷ್ಮಾಸು ಪ್ರೇಮ ಕೃತವಾನ್ ನಿತ್ಯಾಞ್ಚ ಸಾನ್ತ್ವನಾಮ್ ಅನುಗ್ರಹೇಣೋತ್ತಮಪ್ರತ್ಯಾಶಾಞ್ಚ ಯುಷ್ಮಭ್ಯಂ ದತ್ತವಾನ್ (aiōnios g166)

17 exhortetur corda vestra, et confirmet in omni opere, et sermone bono.

ಸ ಸ್ವಯಂ ಯುಷ್ಮಾಕಮ್ ಅನ್ತಃಕರಣಾನಿ ಸಾನ್ತ್ವಯತು ಸರ್ವ್ವಸ್ಮಿನ್ ಸದ್ವಾಕ್ಯೇ ಸತ್ಕರ್ಮ್ಮಣಿ ಚ ಸುಸ್ಥಿರೀಕರೋತು ಚ|