< Thessalonicenses Ii 2 >

1 Rogamus autem vos fratres per adventum Domini nostri Iesu Christi, et nostrae congregationis in ipsum:
Ti eshuwotso! no doonz Iyesus Krstos woonat noowere bínton wotosh nokakweyi jangosh itn nok'onirwo haniye,
2 ut non cito moveamini a vestro sensu, neque terreamini, neque per spiritum, neque per sermonem, neque per epistolam tamquam per nos missam, quasi instet dies Domini.
Wee shayiron wee aap'on keewetsok'on wee noyitse woshoon guut'etsok'on woshde'er «Doonzo aawo waare» eton kááron it nibo shek'eek'aye, kic'ono kic'k'ayere.
3 Nequis vos seducat ullo modo: quoniam nisi venerit discessio primum, et revelatus fuerit homo peccati, filius perditionis,
Asho ik keewonor itn b́ant'elcerawok'k'owa, shin shino haalo b́warawon, Ik'o bín b́t'afit weeri gond asho b́be'erawo, aawman waratse.
4 qui adversatur, et extollitur supra omne, quod dicitur Deus, aut quod colitur, ita ut in templo Dei sedeat ostendens se tamquam sit Deus.
Weerr gond ashaan Izar Izewerotsiye ett ik'iyeyiru jam keewotsiyere damb b́tooko een b́wooshfoni, «Ik'o taane» erfetsrnwere dab Ik'i mootse bewosh ááw shuk'on b́ned'iti.
5 Non retinetis quod cum adhuc essem apud vos, haec dicebam vobis?
Itnton tteshor keewanotsi itsh keewat tteshtsok'o gawraatsteya?
6 Et nunc quid detineat scitis, ut reveletur in suo tempore.
Bísh beezets sa'aton b́be'efetsosh and b́be'erawok'o bín baziyiruwo eeg b́wottsok'owo danfte.
7 Nam mysterium iam operatur iniquitatis: tantum ut qui tenet nunc, teneat, donec de medio fiat.
Aashts weer gondi angman fino dek'tuure, b́wotefere andoor baziyirwo fa'e, han b́wotwere baziyiru ekeew b́t'affetsoniye.
8 Et tunc revelabitur ille iniquus, quem Dominus Iesus interficiet spiritu oris sui, et destruet illustratione adventus sui eum:
Maniyere ilowere nemalon beyiruman be'etwe, doonzo Iyesus b́ nonotsi kash jongon bín úditwe, be'eyi eenon aanar b́ woor b́beyoko t'afibazetwe.
9 cuius est adventus secundum operationem satanae in omni virtute, et signis, et prodigiis mendacibus,
Mor gond asho b́weet shed'ani angon kootets aditswotsnat milikituwotsn ayi adits keewwotsnowere k'alone,
10 et in omni seductione iniquitatis iis, qui pereunt: eo quod charitatem veritatis non receperunt ut salvi fierent.
Mank'owere t'afit ashuwotsi bín bo dashit eeg naari gond keewwotsi k'alone. Ashaanots bot'afitwere kashosh boon betsitwo ariko shunt dek'o bo k'aztsotsne.
11 Ideo mittet illis Deus operationem erroris ut credant mendacio,
Man jangosh kooton boamanituwok'o Ik'o boon ant'elcit ango boats woshitwe.
12 ut iudicentur omnes, qui non crediderunt veritati, sed consenserunt iniquitati.
Hanwere b́ wotit aro amaneratsone et morrats geneúwiru jamwotsats angshetwok'owe.
13 Nos autem debemus gratias agere Deo semper pro vobis fratres dilecti a Deo, quod elegerit vos Deus primitias in salutem in sanctificatione spiritus, et in fide veritatis:
Doonzon shuneets eshuwotso! noomó it jangosh Ik'o jam aawo udo noosh geyife, no uditwere it shayiri S'ayinon it s'ayinontsonat arono it amanon it kashitwok'o Ik'o shini itn galb́dek'tsoshe.
14 in qua et vocavit vos per Evangelium nostrum in acquisitionem gloriae Domini nostri Iesu Christi.
Ik'o no itsh no nabts doo shishiyann itn s'eegts doonzo Iyesus Krstos mango it kayitwok'owe.
15 Itaque fratres state: et tenete traditiones, quas didicistis, sive per sermonem, sive per epistolam nostram.
Mansh t eshuwotso, kúp'arr need'ore, it aap'ona wotowa guut'ets woshon nooke itsh beshts dano kúp'ide'er deshere.
16 Ipse autem Dominus noster Iesus Christus, et Deus et Pater noster, qui dilexit nos, et dedit consolationem aeternam, et spem bonam in gratia, (aiōnios g166)
B́ tookon no doonz Iyesus Krstosnat, noon shuntso, b́ s'aaton dúre dúri kúp'iyo, sheeng jangóno noosh imtso Ik'o no nihiye. (aiōnios g166)
17 exhortetur corda vestra, et confirmet in omni opere, et sermone bono.
Bí it maac'o kúp'shwe, sheeng finonat sheeng noon keew jamon itn kup'shwe.

< Thessalonicenses Ii 2 >