< Iohannis Ii 1 >

1 Senior Electae dominae, et natis eius, quos ego diligo in veritate, et non ego solus, sed et omnes, qui cognoverunt veritatem,
2 propter veritatem, quae permanet in nobis, et nobiscum erit in aeternum. (aiōn g165)
Mǝnki aⱪsaⱪaldin [Huda tǝripidin] tallanƣan hanimƣa wǝ uning ǝziz baliliriƣa salam! Mǝn silǝrni ⱨǝⱪiⱪǝttǝ sɵyimǝn wǝ yalƣuz mǝnla ǝmǝs, yǝnǝ ⱨǝⱪiⱪǝtni tonuƣanlarning ⱨǝmmisi bizdǝ yaxawatⱪan wǝ xundaⱪla ǝbǝdgiqǝ bizgǝ yar bolidiƣan ⱨǝⱪiⱪǝtni dǝp silǝrni sɵyidu. (aiōn g165)
3 Sit vobiscum gratia, misericordia, pax a Deo Patre, et a Christo Iesu Filio Patris in veritate, et charitate.
Huda’atidin wǝ Atining Oƣli Rǝb Əysa Mǝsiⱨdin xapaǝt, rǝⱨim-xǝpⱪǝt wǝ hatirjǝmlik silǝrgǝ ⱨǝⱪiⱪǝt wǝ meⱨir-muⱨǝbbǝt iqidǝ bolƣay!
4 Gavisus sum valde, quoniam inveni de filiis tuis ambulantes in veritate, sicut mandatum accepimus a Patre.
Baliliringning arisida biz Atidin ǝmr tapxuruwalƣandǝk ⱨǝⱪiⱪǝttǝ mangƣanlarni kɵrginim üqün intayin hursǝn boldum.
5 Et nunc rogo te domina, non tamquam mandatum novum scribens tibi, sed quod habuimus ab initio, ut diligamus alterutrum.
Əmdi, ⱨɵrmǝtlik hanim, mǝn sǝndin bir-birimizgǝ meⱨir-muⱨǝbbǝt kɵrsitǝyli, dǝp ɵtünimǝn. Mening sanga yezip ɵtünginim yengi bir ǝmr ǝmǝs, bǝlki dǝslǝptin tartip bizdǝ bar ǝmrdur
6 Et haec est charitas, ut ambulemus secundum mandata eius. Hoc est enim mandatum, ut quemadmodum audistis ab initio, in eo ambuletis:
(meⱨir-muⱨǝbbǝt xuki, uning ǝmrlirigǝ ǝmǝl ⱪilip mengixtur). Mana bu ǝmr silǝr burundin tartip anglap keliwatⱪandǝk, uningda mengixinglar üqün silǝrgǝ tapilanƣandur.
7 quoniam multi seductores exierunt in mundum, qui non confitentur Iesum Christum venisse in carnem: hic est seductor, et antichristus.
Qünki nurƣun aldamqilar dunyaning jay-jaylirida qiⱪti. Ular Əysaning dunyaƣa insaniy tǝndǝ kǝlgǝn Mǝsiⱨ ikǝnlikini etirap ⱪilmaydu. Bundaⱪlar dǝl aldamqi wǝ dǝjjaldur.
8 Videte vosmetipsos, ne perdatis quae operati estis: sed ut mercedem plenam accipiatis.
Biz wǝ ɵzünglar singdürgǝn ǝjirni yoⱪitip ⱪoymay, bǝlki toluⱪ in’amƣa igǝ boluxunglar üqün, ɵzünglarƣa agaⱨ bolunglar.
9 Omnis, qui recedit, et non permanet in doctrina Christi, Deum non habet: qui permanet in doctrina, hic et Patrem et Filium habet.
Kimki Mǝsiⱨning tǝlimidin ⱨalⱪip qiⱪip, uningda qing turmisa, Huda uningƣa igǝ bolmaydu. Lekin Uning tǝlimidǝ qing turƣuqi bolsa, Ata ⱨǝm Oƣul uningƣa igǝ bolidu.
10 Si quis venit ad vos, et hanc doctrinam non affert, nolite recipere eum in domum, nec AVE ei dixeritis.
Əgǝr birsi Uning tǝlimini elip kǝlmǝy silǝrning yeninglarƣa kǝlsǝ, uni ɵyünglarƣa baxlimanglar ⱨǝm uningƣa salammu bǝrmǝnglar.
11 Qui enim dicit illi AVE, communicat operibus eius malignis. Ecce praedixi vobis, ut in die Domini non confundamini:
Qünki undaⱪ adǝmgǝ salam bǝrgǝn kixi uning rǝzil ǝmǝllirigǝ xerik bolƣuqidur.
12 Plura habens vobis scribere, nolui per chartam et atramentum: spero enim me futurum apud vos, et os ad os loqui: ut gaudium vestrum plenum sit.
Silǝrgǝ pütidiƣan yǝnǝ kɵp sɵzlirim bar idi; lekin ⱪǝƣǝz bilǝn siyaⱨni ixlǝtkǝndin kɵrǝ, huxalliⱪimizning tolup texixi üqün yeninglarƣa berip didar kɵrüxüp sɵzlixixni arzu ⱪilimǝn.
13 Salutant te filii sororis tuae Electae.
Huda tǝripidin tallanƣan ⱨǝdǝngning baliliridin sanga salam!

< Iohannis Ii 1 >