< Corinthios Ii 6 >

1 Adiuvantes autem exhortamur ne in vacuum gratiam Dei recipiatis.
Por lo cual nosotros, ayudando a él, también os exhortamos que no habéis recibido en vano la gracia de Dios,
2 Ait enim: Tempore accepto exaudivi te, et in die salutis adiuvi te. Ecce nunc tempus acceptabile, ecce nunc dies salutis.
(porque dice: En tiempo aceptable te he oído, y en día de salud te he socorrido; he aquí ahora el tiempo aceptable; he aquí ahora el día de la salud).
3 nemini dantes ullam offensionem, ut non vituperetur ministerium nostrum:
No dando a nadie ningún escándalo, para que el ministerio no sea vituperado;
4 sed in omnibus exhibeamus nosmetipsos sicut Dei ministros in multa patientia, in tribulationibus, in necessitatibus, in angustiis,
antes teniéndonos en todas las cosas como ministros de Dios, en mucha paciencia, en tribulaciones, en necesidades, en angustias;
5 in plagis, in carceribus, in seditionibus, in laboribus, in vigiliis, in ieiuniis,
en azotes, en cárceles, en alborotos, en trabajos, en vigilias, en ayunos;
6 in castitate, in scientia, in longanimitate, in suavitate, in Spiritu sancto, in charitate non ficta,
en castidad, en ciencia, en mansedumbre, en bondad, en el Espíritu Santo, en caridad no fingida;
7 in verbo veritatis, in virtute Dei, per arma iustitiae a dextris, et a sinistris,
en palabra de verdad, en potencia de Dios, por las armas de justicia a diestra y a siniestra;
8 per gloriam, et ignobilitatem, per infamiam, et bonam famam: ut seductores, et veraces, sicut qui ignoti, et cogniti:
por honra y por deshonra, por infamia y por buena fama; como engañadores, mas hombres de la verdad;
9 quasi morientes, et ecce vivimus: ut castigati, et non mortificati:
como ignorados, pero conocidos; como muriendo, mas he aquí vivimos; como castigados, pero no mortificados;
10 quasi tristes, semper autem gaudentes: sicut egentes, multos autem locupletantes: tamquam nihil habentes, et omnia possidentes.
como doloridos, mas siempre gozosos; como pobres, pero enriqueciendo a muchos; como los que no tienen nada, mas que lo poseen todo.
11 Os nostrum patet ad vos, o Corinthii, cor nostrum dilatatum est.
Nuestra boca está abierta a vosotros, oh corintios, nuestro corazón es ensanchado.
12 Non angustiamini in nobis: angustiamini autem in visceribus vestris:
No estáis estrechos en nosotros, sino estáis estrechos en vuestras propias entrañas.
13 eandem autem habentes remunerationem, tamquam filiis dico: dilatamini et vos.
Pues, por la misma recompensa (como a hijos hablo), ensanchaos también vosotros.
14 Nolite iugum ducere cum infidelibus. Quae enim participatio iustitiae cum iniquitate? Aut quae societas luci ad tenebras?
No os juntéis en yugo con los incrédulos; porque ¿qué compañía tiene la justicia con la injusticia? ¿Y qué comunicación la luz con las tinieblas?
15 Quae autem conventio Christi ad Belial? Aut quae pars fideli cum infideli?
¿Y qué concordia tiene Cristo con Belial? ¿O qué parte el fiel con el infiel?
16 Quis autem consensus templo Dei cum idolis? Vos enim estis templum Dei vivi, sicut dicit Deus: Quoniam inhabitabo in illis, et inambulabo inter eos, et ero illorum Deus, et ipsi erunt mihi populus.
¿Y qué consentimiento el templo de Dios con los ídolos? Porque vosotros sois el templo del Dios Viviente, como Dios dijo: Habitaré y andaré en ellos; y seré el Dios de ellos, y ellos serán mi pueblo.
17 Propter quod exite de medio eorum, et separamini, dicit Dominus, et immundum ne tetigeritis:
Por lo cual, salid de en medio de ellos, y apartaos, dice el Señor, y no toquéis cosa inmunda; y yo os recibiré,
18 et ego recipiam vos: et ero vobis in patrem, et vos eritis mihi in filios, et filias, dicit Dominus omnipotens.
y seré a vosotros Padre, y vosotros me seréis a mí hijos e hijas, dice el Señor Todopoderoso.

< Corinthios Ii 6 >