< Corinthios Ii 6 >

1 Adiuvantes autem exhortamur ne in vacuum gratiam Dei recipiatis.
Por lo cual nosotros, como colaboradores juntamente con él, os exhortamos también que no hayáis recibido en vano la gracia de Dios;
2 Ait enim: Tempore accepto exaudivi te, et in die salutis adiuvi te. Ecce nunc tempus acceptabile, ecce nunc dies salutis.
(Porque dice: En tiempo acepto te he oído, y en día de salud te he socorrido: he aquí, ahora el tiempo acepto, he aquí, ahora el día de la salud: )
3 nemini dantes ullam offensionem, ut non vituperetur ministerium nostrum:
No dando a nadie motivo de ofensa, porque el ministerio no sea vituperado:
4 sed in omnibus exhibeamus nosmetipsos sicut Dei ministros in multa patientia, in tribulationibus, in necessitatibus, in angustiis,
Antes habiéndonos en todas cosas como ministros de Dios, en mucha paciencia, en tribulaciones, en necesidades, en angustias,
5 in plagis, in carceribus, in seditionibus, in laboribus, in vigiliis, in ieiuniis,
En azotes, en cárceles, en alborotos, en trabajos, en vigilias, en ayunos,
6 in castitate, in scientia, in longanimitate, in suavitate, in Spiritu sancto, in charitate non ficta,
En pureza, en ciencia, en longanimidad, en bondad, en el Espíritu Santo, en amor no fingido,
7 in verbo veritatis, in virtute Dei, per arma iustitiae a dextris, et a sinistris,
En palabra de verdad, en potencia de Dios, en armas de justicia a diestro y a siniestro:
8 per gloriam, et ignobilitatem, per infamiam, et bonam famam: ut seductores, et veraces, sicut qui ignoti, et cogniti:
Por honra y por deshonra: por infamia, y por buena fama: como engañadores, y sin embargo veraces:
9 quasi morientes, et ecce vivimus: ut castigati, et non mortificati:
Como desconocidos, y sin embargo bien conocidos: como muriendo, y, he aquí, vivimos: como castigados, mas no muertos:
10 quasi tristes, semper autem gaudentes: sicut egentes, multos autem locupletantes: tamquam nihil habentes, et omnia possidentes.
Como dolorosos, mas siempre gozosos: como pobres, mas que enriquecen a muchos: como los que no tienen nada, y sin embargo lo poseen todo.
11 Os nostrum patet ad vos, o Corinthii, cor nostrum dilatatum est.
Nuestra boca está abierta para vosotros, oh Corintios, nuestro corazón es ensanchado.
12 Non angustiamini in nobis: angustiamini autem in visceribus vestris:
No estáis estrechados en nosotros; mas estáis estrechados en vuestras propias entrañas:
13 eandem autem habentes remunerationem, tamquam filiis dico: dilatamini et vos.
Pues por recompensa de lo mismo, (como a mis hijos hablo, ) ensancháos también vosotros.
14 Nolite iugum ducere cum infidelibus. Quae enim participatio iustitiae cum iniquitate? Aut quae societas luci ad tenebras?
No os juntéis desigualmente en yugo con los que no creen; porque ¿qué compañía tiene la justicia con la injusticia? ¿y qué comunión la luz con las tinieblas?
15 Quae autem conventio Christi ad Belial? Aut quae pars fideli cum infideli?
¿Y qué concordia Cristo con Belial? ¿o qué parte el que cree con el incrédulo?
16 Quis autem consensus templo Dei cum idolis? Vos enim estis templum Dei vivi, sicut dicit Deus: Quoniam inhabitabo in illis, et inambulabo inter eos, et ero illorum Deus, et ipsi erunt mihi populus.
¿Y qué avenencia el templo de Dios con ídolos? porque vosotros sois el templo del Dios viviente, como Dios ha dicho: Yo habitaré en ellos, y andaré en ellos; y yo seré el Dios de ellos, y ellos serán mi pueblo.
17 Propter quod exite de medio eorum, et separamini, dicit Dominus, et immundum ne tetigeritis:
Por lo cual salíd de en medio de ellos, y apartáos, dice el Señor; y no toquéis cosa inmunda, y yo os recibiré.
18 et ego recipiam vos: et ero vobis in patrem, et vos eritis mihi in filios, et filias, dicit Dominus omnipotens.
Y seré a vosotros Padre, y vosotros me seréis a mis hijos e hijas: dice el Señor Todopoderoso.

< Corinthios Ii 6 >