< Corinthios Ii 6 >

1 Adiuvantes autem exhortamur ne in vacuum gratiam Dei recipiatis.
Molimo vas pak kao pomagaèi da ne primite uzalud blagodat Božiju.
2 Ait enim: Tempore accepto exaudivi te, et in die salutis adiuvi te. Ecce nunc tempus acceptabile, ecce nunc dies salutis.
Jer on govori: u vrijeme najbolje poslušah te, i u dan spasenija pomogoh ti. Evo sad je vrijeme najbolje, evo sad je dan spasenija!
3 nemini dantes ullam offensionem, ut non vituperetur ministerium nostrum:
Nikakvo ni u èemu ne dajte spoticanje, da se služba ne kudi;
4 sed in omnibus exhibeamus nosmetipsos sicut Dei ministros in multa patientia, in tribulationibus, in necessitatibus, in angustiis,
Nego u svemu pokažite se kao sluge Božije, u trpljenju mnogom, u nevoljama, u bijedama, u tjesnotama,
5 in plagis, in carceribus, in seditionibus, in laboribus, in vigiliis, in ieiuniis,
U ranama, u tamnicama, u bunama, u trudovima, u nespavanju, u postu,
6 in castitate, in scientia, in longanimitate, in suavitate, in Spiritu sancto, in charitate non ficta,
U èistoti, u razumu, u podnošenju, u dobroti, u Duhu svetom, u ljubavi istinitoj,
7 in verbo veritatis, in virtute Dei, per arma iustitiae a dextris, et a sinistris,
U rijeèi istine, u sili Božijoj, s oružjem pravde i nadesno i nalijevo,
8 per gloriam, et ignobilitatem, per infamiam, et bonam famam: ut seductores, et veraces, sicut qui ignoti, et cogniti:
Slavom i sramotom, kuðenjem i pohvalom, kao varalice i istiniti,
9 quasi morientes, et ecce vivimus: ut castigati, et non mortificati:
Kao neznani i poznati, kao oni koji umiru i evo smo živi, kao nakaženi a ne umoreni,
10 quasi tristes, semper autem gaudentes: sicut egentes, multos autem locupletantes: tamquam nihil habentes, et omnia possidentes.
Kao žalosni a koji se jednako vesele, kao siromašni, a koji mnoge obogaæavaju, kao oni koji ništa nemaju a sve imaju.
11 Os nostrum patet ad vos, o Corinthii, cor nostrum dilatatum est.
Usta naša otvoriše se k vama, Korinæani, i srce naše rasprostrani se.
12 Non angustiamini in nobis: angustiamini autem in visceribus vestris:
Vama nije tijesno mjesto u nama, ali vam je tijesno u srcima vašijem.
13 eandem autem habentes remunerationem, tamquam filiis dico: dilatamini et vos.
A da mi vratite kao djeci govorim rasprostranite se i vi.
14 Nolite iugum ducere cum infidelibus. Quae enim participatio iustitiae cum iniquitate? Aut quae societas luci ad tenebras?
Ne vucite u tuðemu jarmu nevjernika; jer šta ima pravda s bezakonjem? ili kakvu zajednicu ima vidjelo s tamom?
15 Quae autem conventio Christi ad Belial? Aut quae pars fideli cum infideli?
Kako li se slaže Hristos s Velijarom? ili kakav dijel ima vjerni s nevjernikom?
16 Quis autem consensus templo Dei cum idolis? Vos enim estis templum Dei vivi, sicut dicit Deus: Quoniam inhabitabo in illis, et inambulabo inter eos, et ero illorum Deus, et ipsi erunt mihi populus.
Ili kako se udara crkva Božija s idolima? Jer ste vi crkve Boga živoga, kao što reèe Bog: useliæu se u njih, i življeæu u njima, i biæu im Bog, i oni æe biti moj narod.
17 Propter quod exite de medio eorum, et separamini, dicit Dominus, et immundum ne tetigeritis:
Zato iziðite izmeðu njih i odvojte se, govori Gospod, i ne dohvatajte se do neèistote, i ja æu vas primiti,
18 et ego recipiam vos: et ero vobis in patrem, et vos eritis mihi in filios, et filias, dicit Dominus omnipotens.
I biæu vam otac, i vi æete biti moji sinovi i kæeri, govori Gospod svedržitelj.

< Corinthios Ii 6 >