Corinthios Ii 6

1 Adiuvantes autem exhortamur ne in vacuum gratiam Dei recipiatis.

ਤਸ੍ਯ ਸਹਾਯਾ ਵਯੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਾਮਹੇ, ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯਾਨੁਗ੍ਰਹੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਵ੍ਰੁʼਥਾ ਨ ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਯਤਾਂ|

2 Ait enim: Tempore accepto exaudivi te, et in die salutis adiuvi te. Ecce nunc tempus acceptabile, ecce nunc dies salutis.

ਤੇਨੋਕ੍ਤਮੇਤਤ੍, ਸੰਸ਼੍ਰੋਸ਼਼੍ਯਾਮਿ ਸ਼ੁਭੇ ਕਾਲੇ ਤ੍ਵਦੀਯਾਂ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਨਾਮ੍ ਅਹੰ| ਉਪਕਾਰੰ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ ਪਰਿਤ੍ਰਾਣਦਿਨੇ ਤਵ| ਪਸ਼੍ਯਤਾਯੰ ਸ਼ੁਭਕਾਲਃ ਪਸ਼੍ਯਤੇਦੰ ਤ੍ਰਾਣਦਿਨੰ|

3 nemini dantes ullam offensionem, ut non vituperetur ministerium nostrum:

ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਪਰਿਚਰ੍ੱਯਾ ਯੰਨਿਸ਼਼੍ਕਲਙ੍ਕਾ ਭਵੇਤ੍ ਤਦਰ੍ਥੰ ਵਯੰ ਕੁਤ੍ਰਾਪਿ ਵਿਘ੍ਨੰ ਨ ਜਨਯਾਮਃ,

4 sed in omnibus exhibeamus nosmetipsos sicut Dei ministros in multa patientia, in tribulationibus, in necessitatibus, in angustiis,

ਕਿਨ੍ਤੁ ਪ੍ਰਚੁਰਸਹਿਸ਼਼੍ਣੁਤਾ ਕ੍ਲੇਸ਼ੋ ਦੈਨ੍ਯੰ ਵਿਪਤ੍ ਤਾਡਨਾ ਕਾਰਾਬਨ੍ਧਨੰ ਨਿਵਾਸਹੀਨਤ੍ਵੰ ਪਰਿਸ਼੍ਰਮੋ ਜਾਗਰਣਮ੍ ਉਪਵਸਨੰ

5 in plagis, in carceribus, in seditionibus, in laboribus, in vigiliis, in ieiuniis,

ਨਿਰ੍ੰਮਲਤ੍ਵੰ ਜ੍ਞਾਨੰ ਮ੍ਰੁʼਦੁਸ਼ੀਲਤਾ ਹਿਤੈਸ਼਼ਿਤਾ

6 in castitate, in scientia, in longanimitate, in suavitate, in Spiritu sancto, in charitate non ficta,

ਪਵਿਤ੍ਰ ਆਤ੍ਮਾ ਨਿਸ਼਼੍ਕਪਟੰ ਪ੍ਰੇਮ ਸਤ੍ਯਾਲਾਪ ਈਸ਼੍ਵਰੀਯਸ਼ਕ੍ਤਿ

7 in verbo veritatis, in virtute Dei, per arma iustitiae a dextris, et a sinistris,

ਰ੍ਦਕ੍ਸ਼਼ਿਣਵਾਮਾਭ੍ਯਾਂ ਕਰਾਭ੍ਯਾਂ ਧਰ੍ੰਮਾਸ੍ਤ੍ਰਧਾਰਣੰ

8 per gloriam, et ignobilitatem, per infamiam, et bonam famam: ut seductores, et veraces, sicut qui ignoti, et cogniti:

ਮਾਨਾਪਮਾਨਯੋਰਖ੍ਯਾਤਿਸੁਖ੍ਯਾਤ੍ਯੋ ਰ੍ਭਾਗਿਤ੍ਵਮ੍ ਏਤੈਃ ਸਰ੍ੱਵੈਰੀਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸ੍ਯਾਨ੍ ਪਰਿਚਾਰਕਾਨ੍ ਸ੍ਵਾਨ੍ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਯਾਮਃ|

9 quasi morientes, et ecce vivimus: ut castigati, et non mortificati:

ਭ੍ਰਮਕਸਮਾ ਵਯੰ ਸਤ੍ਯਵਾਦਿਨੋ ਭਵਾਮਃ, ਅਪਰਿਚਿਤਸਮਾ ਵਯੰ ਸੁਪਰਿਚਿਤਾ ਭਵਾਮਃ, ਮ੍ਰੁʼਤਕਲ੍ਪਾ ਵਯੰ ਜੀਵਾਮਃ, ਦਣ੍ਡ੍ਯਮਾਨਾ ਵਯੰ ਨ ਹਨ੍ਯਾਮਹੇ,

10 quasi tristes, semper autem gaudentes: sicut egentes, multos autem locupletantes: tamquam nihil habentes, et omnia possidentes.

ਸ਼ੋਕਯੁਕ੍ਤਾਸ਼੍ਚ ਵਯੰ ਸਦਾਨਨ੍ਦਾਮਃ, ਦਰਿਦ੍ਰਾ ਵਯੰ ਬਹੂਨ੍ ਧਨਿਨਃ ਕੁਰ੍ੰਮਃ, ਅਕਿਞ੍ਚਨਾਸ਼੍ਚ ਵਯੰ ਸਰ੍ੱਵੰ ਧਾਰਯਾਮਃ|

11 Os nostrum patet ad vos, o Corinthii, cor nostrum dilatatum est.

ਹੇ ਕਰਿਨ੍ਥਿਨਃ, ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਪ੍ਰਤਿ ਮਮਾਸ੍ਯੰ ਮੁਕ੍ਤੰ ਮਮਾਨ੍ਤਃਕਰਣਾਞ੍ਚ ਵਿਕਸਿਤੰ|

12 Non angustiamini in nobis: angustiamini autem in visceribus vestris:

ਯੂਯੰ ਮਮਾਨ੍ਤਰੇ ਨ ਸਙ੍ਕੋਚਿਤਾਃ ਕਿਞ੍ਚ ਯੂਯਮੇਵ ਸਙ੍ਕੋਚਿਤਚਿੱਤਾਃ|

13 eandem autem habentes remunerationem, tamquam filiis dico: dilatamini et vos.

ਕਿਨ੍ਤੁ ਮਹ੍ਯੰ ਨ੍ਯਾੱਯਫਲਦਾਨਾਰ੍ਥੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਰਪਿ ਵਿਕਸਿਤੈ ਰ੍ਭਵਿਤਵ੍ਯਮ੍ ਇਤ੍ਯਹੰ ਨਿਜਬਾਲਕਾਨਿਵ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਵਦਾਮਿ|

14 Nolite iugum ducere cum infidelibus. Quae enim participatio iustitiae cum iniquitate? Aut quae societas luci ad tenebras?

ਅਪਰਮ੍ ਅਪ੍ਰਤ੍ਯਯਿਭਿਃ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਯੂਯਮ੍ ਏਕਯੁਗੇ ਬੱਧਾ ਮਾ ਭੂਤ, ਯਸ੍ਮਾਦ੍ ਧਰ੍ੰਮਾਧਰ੍ੰਮਯੋਃ ਕਃ ਸਮ੍ਬਨ੍ਧੋ(ਅ)ਸ੍ਤਿ? ਤਿਮਿਰੇਣ ਸਰ੍ੱਧੰ ਪ੍ਰਭਾਯਾ ਵਾ ਕਾ ਤੁਲਨਾਸ੍ਤਿ?

15 Quae autem conventio Christi ad Belial? Aut quae pars fideli cum infideli?

ਬਿਲੀਯਾਲਦੇਵੇਨ ਸਾਕੰ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਵਾ ਕਾ ਸਨ੍ਧਿਃ? ਅਵਿਸ਼੍ਵਾਸਿਨਾ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਵਾ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਿਲੋਕਸ੍ਯਾਂਸ਼ਃ ਕਃ?

16 Quis autem consensus templo Dei cum idolis? Vos enim estis templum Dei vivi, sicut dicit Deus: Quoniam inhabitabo in illis, et inambulabo inter eos, et ero illorum Deus, et ipsi erunt mihi populus.

ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਮਨ੍ਦਿਰੇਣ ਸਹ ਵਾ ਦੇਵਪ੍ਰਤਿਮਾਨਾਂ ਕਾ ਤੁਲਨਾ? ਅਮਰਸ੍ਯੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਮਨ੍ਦਿਰੰ ਯੂਯਮੇਵ| ਈਸ਼੍ਵਰੇਣ ਤਦੁਕ੍ਤੰ ਯਥਾ, ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਮਧ੍ਯੇ(ਅ)ਹੰ ਸ੍ਵਾਵਾਸੰ ਨਿਧਾਸ੍ਯਾਮਿ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਚ ਯਾਤਾਯਾਤੰ ਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ ਤੇਸ਼਼ਾਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ ਤੇ ਚ ਮੱਲੋਕਾ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ|

17 Propter quod exite de medio eorum, et separamini, dicit Dominus, et immundum ne tetigeritis:

ਅਤੋ ਹੇਤੋਃ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰਃ ਕਥਯਤਿ ਯੂਯੰ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਮਧ੍ਯਾਦ੍ ਬਹਿਰ੍ਭੂਯ ਪ੍ਰੁʼਥਗ੍ ਭਵਤ, ਕਿਮਪ੍ਯਮੇਧ੍ਯੰ ਨ ਸ੍ਪ੍ਰੁʼਸ਼ਤ; ਤੇਨਾਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਗ੍ਰਹੀਸ਼਼੍ਯਾਮਿ,

18 et ego recipiam vos: et ero vobis in patrem, et vos eritis mihi in filios, et filias, dicit Dominus omnipotens.

ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਪਿਤਾ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ ਚ, ਯੂਯਞ੍ਚ ਮਮ ਕਨ੍ਯਾਪੁਤ੍ਰਾ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਥੇਤਿ ਸਰ੍ੱਵਸ਼ਕ੍ਤਿਮਤਾ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰੇਣੋਕ੍ਤੰ|