Corinthios Ii 6

1 Adiuvantes autem exhortamur ne in vacuum gratiam Dei recipiatis.

tasya sahAyA vayaM yuSmAn prArthayAmahe, IzvarasyAnugraho yuSmAbhi rvRthA na gRhyatAM|

2 Ait enim: Tempore accepto exaudivi te, et in die salutis adiuvi te. Ecce nunc tempus acceptabile, ecce nunc dies salutis.

tenoktametat, saMzroSyAmi zubhe kAle tvadIyAM prArthanAm ahaM| upakAraM kariSyAmi paritrANadine tava| pazyatAyaM zubhakAlaH pazyatedaM trANadinaM|

3 nemini dantes ullam offensionem, ut non vituperetur ministerium nostrum:

asmAkaM paricaryyA yanniSkalaGkA bhavet tadarthaM vayaM kutrApi vighnaM na janayAmaH,

4 sed in omnibus exhibeamus nosmetipsos sicut Dei ministros in multa patientia, in tribulationibus, in necessitatibus, in angustiis,

kintu pracurasahiSNutA klezo dainyaM vipat tADanA kArAbandhanaM nivAsahInatvaM parizramo jAgaraNam upavasanaM

5 in plagis, in carceribus, in seditionibus, in laboribus, in vigiliis, in ieiuniis,

nirmmalatvaM jJAnaM mRduzIlatA hitaiSitA

6 in castitate, in scientia, in longanimitate, in suavitate, in Spiritu sancto, in charitate non ficta,

pavitra AtmA niSkapaTaM prema satyAlApa IzvarIyazakti

7 in verbo veritatis, in virtute Dei, per arma iustitiae a dextris, et a sinistris,

rdakSiNavAmAbhyAM karAbhyAM dharmmAstradhAraNaM

8 per gloriam, et ignobilitatem, per infamiam, et bonam famam: ut seductores, et veraces, sicut qui ignoti, et cogniti:

mAnApamAnayorakhyAtisukhyAtyo rbhAgitvam etaiH sarvvairIzvarasya prazaMsyAn paricArakAn svAn prakAzayAmaH|

9 quasi morientes, et ecce vivimus: ut castigati, et non mortificati:

bhramakasamA vayaM satyavAdino bhavAmaH, aparicitasamA vayaM suparicitA bhavAmaH, mRtakalpA vayaM jIvAmaH, daNDyamAnA vayaM na hanyAmahe,

10 quasi tristes, semper autem gaudentes: sicut egentes, multos autem locupletantes: tamquam nihil habentes, et omnia possidentes.

zokayuktAzca vayaM sadAnandAmaH, daridrA vayaM bahUn dhaninaH kurmmaH, akiJcanAzca vayaM sarvvaM dhArayAmaH|

11 Os nostrum patet ad vos, o Corinthii, cor nostrum dilatatum est.

he karinthinaH, yuSmAkaM prati mamAsyaM muktaM mamAntaHkaraNAJca vikasitaM|

12 Non angustiamini in nobis: angustiamini autem in visceribus vestris:

yUyaM mamAntare na saGkocitAH kiJca yUyameva saGkocitacittAH|

13 eandem autem habentes remunerationem, tamquam filiis dico: dilatamini et vos.

kintu mahyaM nyAyyaphaladAnArthaM yuSmAbhirapi vikasitai rbhavitavyam ityahaM nijabAlakAniva yuSmAn vadAmi|

14 Nolite iugum ducere cum infidelibus. Quae enim participatio iustitiae cum iniquitate? Aut quae societas luci ad tenebras?

aparam apratyayibhiH sArddhaM yUyam ekayuge baddhA mA bhUta, yasmAd dharmmAdharmmayoH kaH sambandho'sti? timireNa sarddhaM prabhAyA vA kA tulanAsti?

15 Quae autem conventio Christi ad Belial? Aut quae pars fideli cum infideli?

bilIyAladevena sAkaM khrISTasya vA kA sandhiH? avizvAsinA sArddhaM vA vizvAsilokasyAMzaH kaH?

16 Quis autem consensus templo Dei cum idolis? Vos enim estis templum Dei vivi, sicut dicit Deus: Quoniam inhabitabo in illis, et inambulabo inter eos, et ero illorum Deus, et ipsi erunt mihi populus.

Izvarasya mandireNa saha vA devapratimAnAM kA tulanA? amarasyezvarasya mandiraM yUyameva| IzvareNa taduktaM yathA, teSAM madhye'haM svAvAsaM nidhAsyAmi teSAM madhye ca yAtAyAtaM kurvvan teSAm Izvaro bhaviSyAmi te ca mallokA bhaviSyanti|

17 Propter quod exite de medio eorum, et separamini, dicit Dominus, et immundum ne tetigeritis:

ato hetoH paramezvaraH kathayati yUyaM teSAM madhyAd bahirbhUya pRthag bhavata, kimapyamedhyaM na spRzata; tenAhaM yuSmAn grahISyAmi,

18 et ego recipiam vos: et ero vobis in patrem, et vos eritis mihi in filios, et filias, dicit Dominus omnipotens.

yuSmAkaM pitA bhaviSyAmi ca, yUyaJca mama kanyAputrA bhaviSyatheti sarvvazaktimatA paramezvareNoktaM|