Corinthios Ii 6
1 Adiuvantes autem exhortamur ne in vacuum gratiam Dei recipiatis.
Przetoż pomagając mu, napominamy was, abyście nadaremno łaski Bożej nie przyjmowali.
2 Ait enim: Tempore accepto exaudivi te, et in die salutis adiuvi te. Ecce nunc tempus acceptabile, ecce nunc dies salutis.
(Bo mówi Bóg: Czasu przyjemnego wysłuchałem cię, a w dzień zbawienia poratowałem cię; oto teraz dzień przyjemny, oto teraz dzień zbawienia.)
3 nemini dantes ullam offensionem, ut non vituperetur ministerium nostrum:
Żadnego w niczem nie dawając zgorszenia, aby nie było zganione usługiwanie nasze.
4 sed in omnibus exhibeamus nosmetipsos sicut Dei ministros in multa patientia, in tribulationibus, in necessitatibus, in angustiis,
Ale we wszystkiem zalecając samych siebie, jako słudzy Boży, w wielkiej cierpliwości, w uciskach, w niedostatkach, w utrapieniach,
5 in plagis, in carceribus, in seditionibus, in laboribus, in vigiliis, in ieiuniis,
W razach, w więzieniach, w potłukaniu, w pracach, w niedosypianiu, w postach,
6 in castitate, in scientia, in longanimitate, in suavitate, in Spiritu sancto, in charitate non ficta,
W czystości, w umiejętności, w nieskwapliwości, w dobrotliwości, w Duchu Świętym, w miłości nieobłudnej;
7 in verbo veritatis, in virtute Dei, per arma iustitiae a dextris, et a sinistris,
W mowie prawdy, w mocy Bożej, przez oręże sprawiedliwości na prawo i na lewo;
8 per gloriam, et ignobilitatem, per infamiam, et bonam famam: ut seductores, et veraces, sicut qui ignoti, et cogniti:
Przez chwałę i zelżywość, przez niesławę i dobrą sławę, jakoby zwodziciele, wszakże prawdziwi;
9 quasi morientes, et ecce vivimus: ut castigati, et non mortificati:
Jako nieznajomi, wszakże znajomi; jako umierający, a oto żyjemy; jako pokarani, ale nie zabici;
10 quasi tristes, semper autem gaudentes: sicut egentes, multos autem locupletantes: tamquam nihil habentes, et omnia possidentes.
Jako smutni, wszakże zawsze weseli; jako ubodzy, wszakże wielu ubogacający; jako nic nie mający, wszakże wszystko trzymający.
11 Os nostrum patet ad vos, o Corinthii, cor nostrum dilatatum est.
Usta nasze otworzone są ku wam, o Koryntowie! serce nasze rozszerzone jest.
12 Non angustiamini in nobis: angustiamini autem in visceribus vestris:
Nie jesteście ściśnieni w nas, lecz ściśnieni jesteście we wnętrznościach waszych.
13 eandem autem habentes remunerationem, tamquam filiis dico: dilatamini et vos.
O wzajemną tedy nagrodę jako dziatkom mówię: Rozszerzcież się i wy.
14 Nolite iugum ducere cum infidelibus. Quae enim participatio iustitiae cum iniquitate? Aut quae societas luci ad tenebras?
Nie ciągnijcież nierównego jarzma z niewiernymi; bo cóż za społeczność sprawiedliwości z nieprawością? albo co za społeczność światłości z ciemnością?
15 Quae autem conventio Christi ad Belial? Aut quae pars fideli cum infideli?
A co za zgoda Chrystusa z Belijałem? albo co za dział wiernemu z niewiernym?
16 Quis autem consensus templo Dei cum idolis? Vos enim estis templum Dei vivi, sicut dicit Deus: Quoniam inhabitabo in illis, et inambulabo inter eos, et ero illorum Deus, et ipsi erunt mihi populus.
A co za zgoda kościoła Bożego z bałwanami? Albowiem wy jesteście kościołem Boga żywego, tak jako mówi Bóg: Będę mieszkał w nich i będę się przechadzał w nich, i będę Bogiem ich, a oni będą ludem moim.
17 Propter quod exite de medio eorum, et separamini, dicit Dominus, et immundum ne tetigeritis:
Przetoż wynijdźcie z pośrodku ich i odłączcie się, mówi Pan, a nieczystego się nie dotykajcie, a Ja was przyjmę.
18 et ego recipiam vos: et ero vobis in patrem, et vos eritis mihi in filios, et filias, dicit Dominus omnipotens.
I będę wam za Ojca, a wy mi będziecie za synów i za córki, mówi Pan wszechmogący.
