< Corinthios Ii 6 >

1 Adiuvantes autem exhortamur ne in vacuum gratiam Dei recipiatis.
پس چون همکاران او هستیم، التماس می نماییم که فیض خدا را بی‌فایده نیافته باشید.۱
2 Ait enim: Tempore accepto exaudivi te, et in die salutis adiuvi te. Ecce nunc tempus acceptabile, ecce nunc dies salutis.
زیرا می‌گوید: «در وقت مقبول تو را مستجاب فرمودم و در روز نجات تو را اعانت کردم.» اینک الحال زمان مقبول است؛ اینک الان روز نجات است.۲
3 nemini dantes ullam offensionem, ut non vituperetur ministerium nostrum:
در هیچ‌چیز لغزش نمی دهیم که مباداخدمت ما ملامت کرده شود،۳
4 sed in omnibus exhibeamus nosmetipsos sicut Dei ministros in multa patientia, in tribulationibus, in necessitatibus, in angustiis,
بلکه در هر امری خود را ثابت می‌کنیم که خدام خدا هستیم: درصبر بسیار، در زحمات، در حاجات در تنگیها،۴
5 in plagis, in carceribus, in seditionibus, in laboribus, in vigiliis, in ieiuniis,
در تازیانه‌ها، در زندانها، در فتنه‌ها، در محنتها، در بی‌خوابیها، در گرسنگیها،۵
6 in castitate, in scientia, in longanimitate, in suavitate, in Spiritu sancto, in charitate non ficta,
در طهارت، درمعرفت، در حلم، در مهربانی، در روح‌القدس، درمحبت بی‌ریا،۶
7 in verbo veritatis, in virtute Dei, per arma iustitiae a dextris, et a sinistris,
در کلام حق، در قوت خدا بااسلحه عدالت بر طرف راست و چپ،۷
8 per gloriam, et ignobilitatem, per infamiam, et bonam famam: ut seductores, et veraces, sicut qui ignoti, et cogniti:
به عزت وذلت و بدنامی و نیکنامی. چون گمراه کنندگان واینک راستگو هستیم؛۸
9 quasi morientes, et ecce vivimus: ut castigati, et non mortificati:
چون مجهول و اینک معروف؛ چون در حالت موت و اینک زنده هستیم؛ چون سیاست کرده شده، اما مقتول نی؛۹
10 quasi tristes, semper autem gaudentes: sicut egentes, multos autem locupletantes: tamquam nihil habentes, et omnia possidentes.
چون محزون، ولی دائم شادمان؛ چون فقیر واینک بسیاری را دولتمند می‌سازیم؛ چون بی‌چیز، اما مالک همه‌چیز.۱۰
11 Os nostrum patet ad vos, o Corinthii, cor nostrum dilatatum est.
‌ای قرنتیان، دهان ما به سوی شما گشاده ودل ما وسیع شده است.۱۱
12 Non angustiamini in nobis: angustiamini autem in visceribus vestris:
در ما تنگ نیستید لیکن در احشای خود تنگ هستید.۱۲
13 eandem autem habentes remunerationem, tamquam filiis dico: dilatamini et vos.
پس در جزای این، زیرا که به فرزندان خود سخن می‌گویم، شمانیز گشاده شوید.۱۳
14 Nolite iugum ducere cum infidelibus. Quae enim participatio iustitiae cum iniquitate? Aut quae societas luci ad tenebras?
زیر یوغ ناموافق با بی‌ایمانان مشوید، زیرا عدالت را با گناه چه رفاقت و نور را باظلمت چه شراکت است؟۱۴
15 Quae autem conventio Christi ad Belial? Aut quae pars fideli cum infideli?
و مسیح را با بلیعال چه مناسبت و مومن را با کافر چه نصیب است؟۱۵
16 Quis autem consensus templo Dei cum idolis? Vos enim estis templum Dei vivi, sicut dicit Deus: Quoniam inhabitabo in illis, et inambulabo inter eos, et ero illorum Deus, et ipsi erunt mihi populus.
و هیکل خدا را با بتها چه موافقت؟ زیرا شماهیکل خدای حی می‌باشید، چنانکه خدا گفت که «در ایشان ساکن خواهم بود و در ایشان راه خواهم رفت و خدای ایشان خواهم بود، و ایشان قوم من خواهند بود.»۱۶
17 Propter quod exite de medio eorum, et separamini, dicit Dominus, et immundum ne tetigeritis:
پس خداوند می‌گوید: «از میان ایشان بیرون آیید و جدا شوید و چیزناپاک را لمس مکنید تا من شما را مقبول بدارم،۱۷
18 et ego recipiam vos: et ero vobis in patrem, et vos eritis mihi in filios, et filias, dicit Dominus omnipotens.
و شما را پدر خواهم بود و شما مرا پسران ودختران خواهید بود؛ خداوند قادر مطلق می‌گوید.»۱۸

< Corinthios Ii 6 >