< Corinthios Ii 6 >

1 Adiuvantes autem exhortamur ne in vacuum gratiam Dei recipiatis.
OR essendo operai nell'opera [sua, vi] esortiamo ancora che non abbiate ricevuta la grazia di Dio in vano
2 Ait enim: Tempore accepto exaudivi te, et in die salutis adiuvi te. Ecce nunc tempus acceptabile, ecce nunc dies salutis.
(perciocchè egli dice: Io ti ho esaudito nel tempo accettevole, e ti ho aiutato nel giorno della salute. Ecco ora il tempo accettevole, ecco ora il giorno della salute);
3 nemini dantes ullam offensionem, ut non vituperetur ministerium nostrum:
non dando intoppo alcuno in cosa veruna, acciocchè il ministerio non sia vituperato.
4 sed in omnibus exhibeamus nosmetipsos sicut Dei ministros in multa patientia, in tribulationibus, in necessitatibus, in angustiis,
Anzi, rendendoci noi stessi approvati in ogni cosa, come ministri di Dio, in molta sofferenza, in afflizioni, in necessità, in distrette,
5 in plagis, in carceribus, in seditionibus, in laboribus, in vigiliis, in ieiuniis,
in battiture, in prigioni, in turbamenti, in travagli, in vigilie, in digiuni;
6 in castitate, in scientia, in longanimitate, in suavitate, in Spiritu sancto, in charitate non ficta,
in purità, in conoscenza, in pazienza, in benignità, in Ispirito Santo, in carità non finta;
7 in verbo veritatis, in virtute Dei, per arma iustitiae a dextris, et a sinistris,
in parola di verità, in virtù di Dio, con le armi di giustizia a destra ed a sinistra;
8 per gloriam, et ignobilitatem, per infamiam, et bonam famam: ut seductores, et veraces, sicut qui ignoti, et cogniti:
per gloria, e per ignominia; per buona fama, e per infamia;
9 quasi morientes, et ecce vivimus: ut castigati, et non mortificati:
come seduttori, e [pur] veraci; come sconosciuti, e [pur] riconosciuti; come morenti, e [pure] ecco viviamo; come castigati, ma [pure] non messi a morte;
10 quasi tristes, semper autem gaudentes: sicut egentes, multos autem locupletantes: tamquam nihil habentes, et omnia possidentes.
come contristati, e [pur] sempre allegri; come poveri, e [pure] arricchendo molti; come non avendo nulla, e [pur] possedendo ogni cosa.
11 Os nostrum patet ad vos, o Corinthii, cor nostrum dilatatum est.
LA nostra bocca è aperta inverso voi, o Corinti; il cuor nostro è allargato.
12 Non angustiamini in nobis: angustiamini autem in visceribus vestris:
Voi non siete allo stretto in noi, ma ben siete stretti nelle vostre viscere.
13 eandem autem habentes remunerationem, tamquam filiis dico: dilatamini et vos.
Ora, per [far] par pari, io parlo come a figliuoli, allargatevi ancora voi.
14 Nolite iugum ducere cum infidelibus. Quae enim participatio iustitiae cum iniquitate? Aut quae societas luci ad tenebras?
Non vi accoppiate con gl'infedeli; perciocchè, che partecipazione [vi è] egli tra la giustizia e l'iniquità? e che comunione [vi è] egli della luce con le tenebre?
15 Quae autem conventio Christi ad Belial? Aut quae pars fideli cum infideli?
E che armonia [vi è] egli di Cristo con Belial? o che parte ha il fedele con l'infedele?
16 Quis autem consensus templo Dei cum idolis? Vos enim estis templum Dei vivi, sicut dicit Deus: Quoniam inhabitabo in illis, et inambulabo inter eos, et ero illorum Deus, et ipsi erunt mihi populus.
E che accordo [vi è] egli del tempio di Dio con gl'idoli? poichè voi siete il tempio dell'Iddio vivente; siccome Iddio disse: Io abiterò nel mezzo di loro, e camminerò fra [loro]; e sarò lor Dio, ed essi mi saranno popolo.
17 Propter quod exite de medio eorum, et separamini, dicit Dominus, et immundum ne tetigeritis:
Perciò, dipartitevi del mezzo di loro, e separatevene, dice il Signore; e non toccate nulla d'immondo, ed io vi accoglierò;
18 et ego recipiam vos: et ero vobis in patrem, et vos eritis mihi in filios, et filias, dicit Dominus omnipotens.
e vi sarò per padre, e voi mi sarete per figliuoli e per figliuole, dice il Signore Onnipotente.

< Corinthios Ii 6 >