Corinthios Ii 6
1 Adiuvantes autem exhortamur ne in vacuum gratiam Dei recipiatis.
Ik'onton tohaat finirwotsi nowottsotse itdek'ts s'aato datsmec'ron oorik'r k'ayere etaat itn k'oniruwe.
2 Ait enim: Tempore accepto exaudivi te, et in die salutis adiuvi te. Ecce nunc tempus acceptabile, ecce nunc dies salutis.
Ik'o, «Taash wotts aawots nkeewo k'ebre! Kashiyi aawotsowere neen tep'ree!» bí etirwotse «Eshe hambe! wotts aawo andee, kashi aawonwere andee.»
3 nemini dantes ullam offensionem, ut non vituperetur ministerium nostrum:
No fino k'efeerawok'o ik keewon konshor t'ugo woteratsone.
4 sed in omnibus exhibeamus nosmetipsos sicut Dei ministros in multa patientia, in tribulationibus, in necessitatibus, in angustiis,
Maniyere gond bek'ona, ono bek'ono, k'ic'onowere k'amefetsr Ik'osh finirwotskok'o notooko jam weeron t'intsituwone.
5 in plagis, in carceribus, in seditionibus, in laboribus, in vigiliis, in ieiuniis,
Ik'osh fintsuwotsi nowoto nokitsitwere jot'ewon, tipewon, noats tuuzeyiru dimbiron, finon maawon, tokr t'ut'onat s'oomiyonee,
6 in castitate, in scientia, in longanimitate, in suavitate, in Spiritu sancto, in charitate non ficta,
Mank'owere s'ayinon, danon, k'amoon, doowoton, S'ayin shayiron jisheewonat bíats daro bítse aalts shunon,
7 in verbo veritatis, in virtute Dei, per arma iustitiae a dextris, et a sinistris,
ari aap'onat Ik' angone. Bín da'osh wotowa noatse k'arbazosh kes'i kac' wotts kááw fino no k'anonat giri kishon deshdek'etwone.
8 per gloriam, et ignobilitatem, per infamiam, et bonam famam: ut seductores, et veraces, sicut qui ignoti, et cogniti:
Mangosh wee ketosh, k'orewosh wee údewosh k'an dek'k noone, aretswotsi nowotefere, dirshtswotsi eteyi.
9 quasi morientes, et ecce vivimus: ut castigati, et non mortificati:
Danetswotsi wotefetsat danerawwotskok'o nowoti, k'irrne etefere hamb kashetswotsi wotat nodatseyri, no jot'eyaloru úd'eratsone,
10 quasi tristes, semper autem gaudentes: sicut egentes, multos autem locupletantes: tamquam nihil habentes, et omnia possidentes.
Shiyano noats b́ bodaloru jam aawo geneúituwone, tuguretswotsi wotefetsat ayuwotsi gaaletso nowoshiri, eegoru deshawwots wotefetsat, jam keewo detsfone.
11 Os nostrum patet ad vos, o Corinthii, cor nostrum dilatatum est.
It K'orotosn beyiru ashuwotso! hamb, itsh kish dek'at keewurone, no nibonowere gawintsdek'at itsh k'eshrone.
12 Non angustiamini in nobis: angustiamini autem in visceribus vestris:
Itna itshuno noosh baziyi bako no itsh bayatsone.
13 eandem autem habentes remunerationem, tamquam filiis dico: dilatamini et vos.
Niho b́nana'úwotssh b́keewfok'o tkeewre, noo nonibo gawunon k'eshde'er nogitsotse shisheyirwo itsh kish nokitstsok'o itwere mank'o noosh k'aluwere.
14 Nolite iugum ducere cum infidelibus. Quae enim participatio iustitiae cum iniquitate? Aut quae societas luci ad tenebras?
Woteraw finon, amaneraw ashuwotsnton ikn s'andek'ayere, kááwonat morron awuk'o k'alrniya ikwoto bofaliti? Sháánonat t'aluwon towaar beyo aawk'oneya bofaliti?
15 Quae autem conventio Christi ad Belial? Aut quae pars fideli cum infideli?
Krstosnat Diyablosn aawuk'oneya ik woto bofaliti? Amantsonat amanerawonmó aawuk'oneya kod'ewo bofaliti?
16 Quis autem consensus templo Dei cum idolis? Vos enim estis templum Dei vivi, sicut dicit Deus: Quoniam inhabitabo in illis, et inambulabo inter eos, et ero illorum Deus, et ipsi erunt mihi populus.
Ik'i maa S'ayino woteraw dozets ik'uwotsnton eeg ikwote b́detsi? Ik'onwere, «T beyokonowere tiashuwots taalots woshituwe, Bontonwere beetwe, Taa boosh boko Izar Izeweri wotituwe, Bowere ti ashuwotsi wotitúne» ett b́ keewtsok'on no beyat beyiru Ik'osh S'ayin Ik' maa noone.
17 Propter quod exite de medio eorum, et separamini, dicit Dominus, et immundum ne tetigeritis:
Manats dabt doonzo hank'o etre, «Bo dagotse galeyar keere, Kim wotts keewo t'awik'ayere, Taawere iti dek'etuwe,
18 et ego recipiam vos: et ero vobis in patrem, et vos eritis mihi in filios, et filias, dicit Dominus omnipotens.
Taawere itnihi wotituwe, Itwere t nungush nana'úwotsnat mááts nanaúwotsi wotitute, Etre jam faltso Izar Izeweri.»
