< Thessalonicenses I 3 >

1 Propter quod non sustinentes amplius, placuit nobis remanere Athenis, solis:
Зато не могући више трпети наумисмо сами остати у Атини,
2 et misimus Timotheum fratrem nostrum, et ministrum Dei in Evangelio Christi ad confirmandos vos, et exhortandos pro fide vestra:
И посласмо Тимотија, брата свог и слугу Божијег, и помагача свог у јеванђељу Христовом, да вас утврди и утеши у вери вашој;
3 ut nemo moveatur in tribulationibus istis: ipsi enim scitis quod in hoc positi sumus.
Да се нико не смете у овим невољама; јер сами знате да смо на то одређени.
4 Nam et cum apud vos essemus, praedicebamus vobis passuros nos tribulationes, sicut et factum est, et scitis.
Јер кад бејасмо код вас казасмо вам напред да ћемо падати у невоље, које и би, и знате.
5 Propterea et ego amplius non sustinens, misi ad cognoscendam fidem vestram: ne forte tentaverit vos is, qui tentat, et inanis fiat labor noster.
Тога ради и ја не могући више трпети послах да познам веру вашу, да вас како не искуша кушач, и да узалуд не буде труд наш.
6 Nunc autem veniente Timotheo ad nos a vobis, et annunciante nobis fidem et charitatem vestram, et quia memoriam nostri habetis bonam semper, desiderantes nos videre, sicut et nos quoque vos:
А сад кад дође Тимотије к нама од вас и јави нам вашу веру и љубав, и да имате добар спомен о нама свагда, желећи нас видети, као и ми вас,
7 ideo consolati sumus fratres in vobis in omni necessitate, et tribulatione nostra per fidem vestram,
Зато се утешисмо, браћо, вама у свакој жалости и невољи својој вашом вером;
8 quoniam nunc vivimus, si vos statis in Domino.
Јер смо ми сад живи кад ви стојите у Господу.
9 Quam enim gratiarum actionem possumus Deo retribuere pro vobis in omni gaudio, quo gaudemus propter vos ante Deum nostrum,
Јер какву хвалу можемо дати Богу за вас, за сваку радост којом се радујемо вас ради пред Богом својим?
10 nocte ac die abundantius orantes, ut videamus faciem vestram, et compleamus ea, quae desunt fidei vestrae?
Дан и ноћ молимо се Богу преизобилно да видимо лице ваше, и да испунимо недостатак вере ваше.
11 Ipse autem Deus, et Pater noster, et Dominus noster Iesus Christus dirigat viam nostram ad vos.
А сам Бог и Отац наш и Господ наш Исус Христос да управи пут наш к вама.
12 Vos autem Dominus multiplicet, et abundare faciat charitatem vestram in invicem, et in omnes, quemadmodum et nos in vobis:
А вас Господ да умножи, и да имате изобилну љубав један к другом и к свима, као и ми к вама.
13 ad confirmanda corda vestra sine querela in sanctitate, ante Deum et Patrem nostrum, in adventu Domini nostri Iesu Christi cum omnibus sanctis eius. Amen.
Да би се утврдила срца ваша без кривице у светињи пред Богом и Оцем нашим, за долазак Господа нашег Исуса Христа са свима светима Његовим. Амин.

< Thessalonicenses I 3 >