< Thessalonicenses I 2 >

1 Nam et ipsi scitis, fratres, introitum nostrum ad vos, quia non inanis fuit:
హే భ్రాతరః, యుష్మన్మధ్యే ఽస్మాకం ప్రవేశో నిష్ఫలో న జాత ఇతి యూయం స్వయం జానీథ|
2 sed ante passi multa, et contumeliis affecti (sicut scitis) in Philippis, fiduciam habuimus in Deo nostro loqui ad vos Evangelium Dei in multa solicitudine.
అపరం యుష్మాభి ర్యథాశ్రావి తథా పూర్వ్వం ఫిలిపీనగరే క్లిష్టా నిన్దితాశ్చ సన్తోఽపి వయమ్ ఈశ్వరాద్ ఉత్సాహం లబ్ధ్వా బహుయత్నేన యుష్మాన్ ఈశ్వరస్య సుసంవాదమ్ అబోధయామ|
3 Exhortatio enim nostra non de errore, neque de immunditia, neque in dolo,
యతోఽస్మాకమ్ ఆదేశో భ్రాన్తేరశుచిభావాద్ వోత్పన్నః ప్రవఞ్చనాయుక్తో వా న భవతి|
4 sed sicut probati sumus a Deo ut crederetur nobis Evangelium: ita loquimur non quasi hominibus placentes, sed Deo, qui probat corda nostra.
కిన్త్వీశ్వరేణాస్మాన్ పరీక్ష్య విశ్వసనీయాన్ మత్త్వా చ యద్వత్ సుసంవాదోఽస్మాసు సమార్ప్యత తద్వద్ వయం మానవేభ్యో న రురోచిషమాణాః కిన్త్వస్మదన్తఃకరణానాం పరీక్షకాయేశ్వరాయ రురోచిషమాణా భాషామహే|
5 Neque enim aliquando fuimus in sermone adulationis, sicut scitis: neque in occasione avaritiae: Deus testis est:
వయం కదాపి స్తుతివాదినో నాభవామేతి యూయం జానీథ కదాపి ఛలవస్త్రేణ లోభం నాచ్ఛాదయామేత్యస్మిన్ ఈశ్వరః సాక్షీ విద్యతే|
6 nec quaerentes ab hominibus gloriam, neque a vobis, neque ab aliis.
వయం ఖ్రీష్టస్య ప్రేరితా ఇవ గౌరవాన్వితా భవితుమ్ అశక్ష్యామ కిన్తు యుష్మత్తః పరస్మాద్ వా కస్మాదపి మానవాద్ గౌరవం న లిప్సమానా యుష్మన్మధ్యే మృదుభావా భూత్వావర్త్తామహి|
7 Cum possemus vobis oneri esse ut Christi Apostoli: sed facti sumus parvuli in medio vestrum, tamquam si nutrix foveat filios suos.
యథా కాచిన్మాతా స్వకీయశిశూన్ పాలయతి తథా వయమపి యుష్మాన్ కాఙ్క్షమాణా
8 Ita desiderantes vos, cupide volebamus tradere vobis non solum Evangelium Dei, sed etiam animas nostras: quoniam charissimi nobis facti estis.
యుష్మభ్యం కేవలమ్ ఈశ్వరస్య సుసంవాదం తన్నహి కిన్తు స్వకీయప్రాణాన్ అపి దాతుం మనోభిరభ్యలషామ, యతో యూయమ్ అస్మాకం స్నేహపాత్రాణ్యభవత|
9 Memores enim estis fratres laboris nostri, et fatigationis: nocte ac die operantes, ne quem vestrum gravaremus, praedicavimus in vobis Evangelium Dei.
హే భ్రాతరః, అస్మాకం శ్రమః క్లేశశ్చ యుష్మాభిః స్మర్య్యతే యుష్మాకం కోఽపి యద్ భారగ్రస్తో న భవేత్ తదర్థం వయం దివానిశం పరిశ్రామ్యన్తో యుష్మన్మధ్య ఈశ్వరస్య సుసంవాదమఘోషయామ|
10 Vos testes estis, et Deus, quam sancte, et iuste, et sine querela, vobis, qui credidistis, affuimus:
అపరఞ్చ విశ్వాసినో యుష్మాన్ ప్రతి వయం కీదృక్ పవిత్రత్వయథార్థత్వనిర్దోషత్వాచారిణోఽభవామేత్యస్మిన్ ఈశ్వరో యూయఞ్చ సాక్షిణ ఆధ్వే|
11 sicut scitis, qualiter unumquemque vestrum (sicut pater filios suos)
అపరఞ్చ యద్వత్ పితా స్వబాలకాన్ తద్వద్ వయం యుష్మాకమ్ ఏకైకం జనమ్ ఉపదిష్టవన్తః సాన్త్వితవన్తశ్చ,
12 deprecantes vos, et consolantes, testificati sumus, ut ambularetis digne Deo, qui vocavit vos in suum regnum, et gloriam.
య ఈశ్వరః స్వీయరాజ్యాయ విభవాయ చ యుష్మాన్ ఆహూతవాన్ తదుపయుక్తాచరణాయ యుష్మాన్ ప్రవర్త్తితవన్తశ్చేతి యూయం జానీథ|
13 Ideo et nos gratias agimus Deo sine intermissione: quoniam cum accepissetis a nobis verbum auditus Dei, accepistis illud, non ut verbum hominum, sed (sicut est vere) verbum Dei, qui operatur in vobis, qui credidistis.
యస్మిన్ సమయే యూయమ్ అస్మాకం ముఖాద్ ఈశ్వరేణ ప్రతిశ్రుతం వాక్యమ్ అలభధ్వం తస్మిన్ సమయే తత్ మానుషాణాం వాక్యం న మత్త్వేశ్వరస్య వాక్యం మత్త్వా గృహీతవన్త ఇతి కారణాద్ వయం నిరన్తరమ్ ఈశ్వరం ధన్యం వదామః, యతస్తద్ ఈశ్వరస్య వాక్యమ్ ఇతి సత్యం విశ్వాసినాం యుష్మాకం మధ్యే తస్య గుణః ప్రకాశతే చ|
14 vos enim imitatores facti estis fratres Ecclesiarum Dei, quae sunt in Iudaea in Christo Iesu: quia eadem passi estis et vos a contribulibus vestris, sicut et ipsi a Iudaeis:
హే భ్రాతరః, ఖ్రీష్టాశ్రితవత్య ఈశ్వరస్య యాః సమిత్యో యిహూదాదేశే సన్తి యూయం తాసామ్ అనుకారిణోఽభవత, తద్భుక్తా లోకాశ్చ యద్వద్ యిహూదిలోకేభ్యస్తద్వద్ యూయమపి స్వజాతీయలోకేభ్యో దుఃఖమ్ అలభధ్వం|
15 qui et Dominum occiderunt Iesum, et Prophetas, et nos persecuti sunt, et Deo non placent, et omnibus hominibus adversantur,
తే యిహూదీయాః ప్రభుం యీశుం భవిష్యద్వాదినశ్చ హతవన్తో ఽస్మాన్ దూరీకృతవన్తశ్చ, త ఈశ్వరాయ న రోచన్తే సర్వ్వేషాం మానవానాం విపక్షా భవన్తి చ;
16 prohibentes nos Gentibus loqui ut salvae fiant, ut impleant peccata sua semper: pervenit enim ira Dei super illos usque in finem.
అపరం భిన్నజాతీయలోకానాం పరిత్రాణార్థం తేషాం మధ్యే సుసంవాదఘోషణాద్ అస్మాన్ ప్రతిషేధన్తి చేత్థం స్వీయపాపానాం పరిమాణమ్ ఉత్తరోత్తరం పూరయన్తి, కిన్తు తేషామ్ అన్తకారీ క్రోధస్తాన్ ఉపక్రమతే|
17 Nos autem fratres desolati a vobis ad tempus horae, aspectu, non corde, abundantius festinavimus faciem vestram videre cum multo desiderio:
హే భ్రాతరః మనసా నహి కిన్తు వదనేన కియత్కాలం యుష్మత్తో ఽస్మాకం విచ్ఛేదే జాతే వయం యుష్మాకం ముఖాని ద్రష్టుమ్ అత్యాకాఙ్క్షయా బహు యతితవన్తః|
18 quoniam voluimus venire ad vos: ego quidem Paulus, et semel, et iterum, sed impedivit nos satanas.
ద్విరేకకృత్వో వా యుష్మత్సమీపగమనాయాస్మాకం విశేషతః పౌలస్య మమాభిలాషోఽభవత్ కిన్తు శయతానో ఽస్మాన్ నివారితవాన్|
19 Quae est enim nostra spes, aut gaudium, aut corona gloriae? Nonne vos ante Dominum nostrum Iesum Christum estis in adventu eius?
యతోఽస్మాకం కా ప్రత్యాశా కో వానన్దః కిం వా శ్లాఘ్యకిరీటం? అస్మాకం ప్రభో ర్యీశుఖ్రీష్టస్యాగమనకాలే తత్సమ్ముఖస్థా యూయం కిం తన్న భవిష్యథ?
20 vos enim estis gloria nostra et gaudium.
యూయమ్ ఏవాస్మాకం గౌరవానన్దస్వరూపా భవథ|

< Thessalonicenses I 2 >