Thessalonicenses I 2
1 Nam et ipsi scitis, fratres, introitum nostrum ad vos, quia non inanis fuit:
Ti eshuwotso! no it maants nowoo shuwalo b́teyawok'o it it tookon danfte.
2 sed ante passi multa, et contumeliis affecti (sicut scitis) in Philippis, fiduciam habuimus in Deo nostro loqui ad vos Evangelium Dei in multa solicitudine.
It itdantsok'o haniyereshin Filipisyositse no teshor gond bek'onat c'ashon noats bodre, ernmó een wotts k'efo noats b́ bodaloru dab Ik'i dooshishiyo itsh nobetsitwok'o Izar Izewer noosh ááwu shuuk'o imre.
3 Exhortatio enim nostra non de errore, neque de immunditia, neque in dolo,
Noo iti noiztso dáron wee kim keewon jiisheyatniyaaliye, iti dariyosh nok'alts keewo eegonwor aaliye.
4 sed sicut probati sumus a Deo ut crederetur nobis Evangelium: ita loquimur non quasi hominibus placentes, sed Deo, qui probat corda nostra.
Maniyere dab Ik'o noosh dooshishiyan adaron noon amanat b́imtsotse keewituwone, manowere nok'alir nonib s'iliru Ik'o gene'ushosha bako asho gene'ushosh etniyaliye.
5 Neque enim aliquando fuimus in sermone adulationis, sicut scitis: neque in occasione avaritiae: Deus testis est:
Iknotunoru dáshon wee gizi shunon detsetwo no keewawok'o b́ jamon it it tookon danfte, Ik'onu noosh gawe.
6 nec quaerentes ab hominibus gloriam, neque a vobis, neque ab aliis.
Itoke wotowa k'osh asho konoknoru mango geeratsone.
7 Cum possemus vobis oneri esse ut Christi Apostoli: sed facti sumus parvuli in medio vestrum, tamquam si nutrix foveat filios suos.
Krstossh woshetswotsi no wottsok'on noosh geyitwo itoke aatosh falfone b́ teshi, ernmó indu b nana'o b maants bdetsfok'on maac' nefon it dagotse no anaani.
8 Ita desiderantes vos, cupide volebamus tradere vobis non solum Evangelium Dei, sed etiam animas nostras: quoniam charissimi nobis facti estis.
Eshe ayidek'at itn noshuntsatse tuutson doo shishiyo itsh ím mec'ro b́ woterawo nokashonoru dab itsh no shunon imosh k'andek'k noone.
9 Memores enim estis fratres laboris nostri, et fatigationis: nocte ac die operantes, ne quem vestrum gravaremus, praedicavimus in vobis Evangelium Dei.
Ti eshuwotso! awuk'o no fintsok'onat shaatstsok'o gawo falfte, Ik' doo shishiyo itsh no nabor ik doonzatsoru kuro nowoterawok'owa etaat t'uwe aawo finone nomawufoni.
10 Vos testes estis, et Deus, quam sancte, et iuste, et sine querela, vobis, qui credidistis, affuimus:
Amantsuwots dagots itnton nobeyor awuk'o s'ayinonat aawk'o kááw eeg eeg deshaw beyon nobefok'osh it noosh gaw itne, Ik'onuwere noosh gawe,
11 sicut scitis, qualiter unumquemque vestrum (sicut pater filios suos)
niho b́ nana'uwotssh b́ k'alfok'o noowere itsh ik ikon nok'altsok'o danfte,
12 deprecantes vos, et consolantes, testificati sumus, ut ambularetis digne Deo, qui vocavit vos in suum regnum, et gloriam.
jam aawo itn izon kup'efetsat b́ mengstonat b́ mango it kayituwok'o itn s'eegtso Izar Izewer b́ geene'úituwok'o it beyish oona itsha, no ettsok'o danfte.
13 Ideo et nos gratias agimus Deo sine intermissione: quoniam cum accepissetis a nobis verbum auditus Dei, accepistis illud, non ut verbum hominum, sed (sicut est vere) verbum Dei, qui operatur in vobis, qui credidistis.
Dabnu it jangosh noneed'rawo Ik'o no udiru weero detsfone, bíwere nooke it shishtso Ik' aap'o it dek'tsok'on itoke amantsuwotsoke finit aap'an it dek' ash aap'tsok'o b́ woterawo ari Ik' aaop'tsok'o woshdek'atniye, arikon Ik' aap'e.
14 vos enim imitatores facti estis fratres Ecclesiarum Dei, quae sunt in Iudaea in Christo Iesu: quia eadem passi estis et vos a contribulibus vestris, sicut et ipsi a Iudaeis:
Ti eshuwotso, it Yhud datsatse faúwots Krstos Iyesusn Ik' maa wottsuwotsitse sheengwotsi wottsuwots jafro shoyerte, boowere ayhudiyotsn gond bek'o boats b́ bodtsok'o jamon itwere it took jirwotsoke gond bek'o itats bodre.
15 qui et Dominum occiderunt Iesum, et Prophetas, et nos persecuti sunt, et Deo non placent, et omnibus hominibus adversantur,
ayhudiyots doonzo Iyesusnat nebiyatiyotsi bo úd'tsok'o nonowere giishdek't datsatsere noon kishtsuwotsiye, boowere Ik' shiyanirwotsnat ash jamo shit'irwotsiye,
16 prohibentes nos Gentibus loqui ut salvae fiant, ut impleant peccata sua semper: pervenit enim ira Dei super illos usque in finem.
Ik' ash woterawwots bín bokashit aap'o t keewawok'o dab bobaziyiri, hank'on morro morrats dabfere boamiri, mansh s'uwatsere Ik' fayo boats waare.
17 Nos autem fratres desolati a vobis ad tempus horae, aspectu, non corde, abundantius festinavimus faciem vestram videre cum multo desiderio:
Ernmó ti eshuwotso! shayiron b́ woterawo meetson múk' gizewosh itatsere no k'aletsosh itsh t detsts mirac'o ay b́ wottsotse ti ááwon itn bek'osh ayidek'at geere b́ teshi.
18 quoniam voluimus venire ad vos: ego quidem Paulus, et semel, et iterum, sed impedivit nos satanas.
Mansh it maants wosh geyatni notesh, bítsnowere taa P'awlos it maants wosh anaani geyere b́teshi, ernmó Shed'ano noon b́baziyi.
19 Quae est enim nostra spes, aut gaudium, aut corona gloriae? Nonne vos ante Dominum nostrum Iesum Christum estis in adventu eius?
Bere, nojangiruwo wee nogeneeúwo wee nodoonz Iyesus b́woor b́shinaatse no it'etuwo no da'atsi mangi jip'uwots (akliliwots) itna bako kone?
20 vos enim estis gloria nostra et gaudium.
Arikon nomanguwotsnat nogeneeúwotsuwots itne.
