Iohannis I 4

1 Charissimi, nolite omni spiritui credere, sed probate spiritus si ex Deo sint: quoniam multi pseudoprophetae exierunt in mundum.

Ronenimote, vahe'mo'za maka avamuteti nehune hanaza zankura tamentinti osiho. Hianagi Anumzamofontegati ne-efi avame anteta keho. Na'ankure rama'a havige kasnampa vahera, ama mopafina vuno eno hu'ne.

2 in hoc cognoscitur spiritus Dei: omnis spiritus qui confitetur Iesum Christum in carne venisse, ex Deo est:

Amanahu kantegati Anumzamofo avamure hunka kenka eri fore hugahane. Ina vahe'mo huama huno Jisasi'a, Kraisikino mopare avufa erino e'ne hania avamura Anumzamofontegati e'ne.

3 et omnis spiritus, qui solvit Iesum, ex Deo non est, et hic est Antichristus, de quo audistis quoniam venit, et nunc iam in mundo est.

Hianagi vahe'mo'ma huama huno, Jisasi'a Anumzamofontegatira ome'ne hania avamura, e'i Anumzamofontegatira ome'neanki, Kraisima huhaviza hunte havige enti Kraisi, ko'ma egahie higetma antahi'nazana, menina ko ama mopafi fore huno mani'ne.

4 Vos ex Deo estis filioli, et vicistis eum, quoniam maior est qui in vobis est, quam qui in mundo.

Mofavre naganimote Anumzamofo mofavre mani'naze. Mani'nageno tamagu'afima mani'nea Avamu'mo'a, mopafima mani'nea havi avamura agatere'ne.

5 Ipsi de mundo sunt: ideo de mundo loquuntur, et mundus eos audit.

Zamagra ama mopafi vahere, ana hu'nagu kema hazana mopafi zankuke nehazageno, mopafi vahe'mo'za ke'zamia nentahize.

6 Nos ex Deo sumus. Qui novit Deum, audit nos: qui non est ex Deo, non audit nos: in hoc cognoscimus Spiritum veritatis, et spiritum erroris.

Tagra Anumzamofo nagare, Anumzamofoma keno antahino hu'nemo'a, ketia nentahie. Hianagi Anumzamofo naga'ma omani'namo'za ketia nontahize. E'inama higeta keta antahita huta tamage Avamuki, havi avamuki huta nehune.

7 Charissimi, diligamus nos invicem: quia charitas ex Deo est. Et omnis, qui diligit, ex Deo natus est, et cognoscit Deum.

Ronenimote, rumokizmigura ovesinte avesinte hanune, na'ankure avesinte'zana Anumzamofompinti e'ne. Maka vahe'mo'za ovesinte avesintema nehaza vahera, Anumzamo'a nezmafa'za nehige'za, Anumzamofona ke'za antahi'za nehaze.

8 Qui non diligit, non novit Deum: quoniam Deus charitas est.

Vaheku'ma avesima onte vahe'mo'a, Anumzamofona keno antahino osu'ne. Na'ankure Anumzamo'a avesizamofo agafa'e.

9 In hoc apparuit charitas Dei in nobis, quoniam Filium suum unigenitum misit Deus in mundum, ut vivamus per eum.

Anumzamo'ma avesi rante'neazama eri taveri hu'neana amane, ana kankamuntetire, Agripinti tasimura erisunegu magoke ante'nea mofavre'a ama mopafina huntegeno e'ne.

10 In hoc est charitas: non quasi nos dilexerimus Deum, sed quoniam ipse prior dilexit nos, et misit Filium suum propitiationem pro peccatis nostris.

Ama ana avesi'zana, tamage tagra Anumzamofona avesi ontenonkeno, Agra'a tagrira avesi ranteno, magoke ante'nea Nemofona huntegeno, kumitimofona nona huno apaserante'ne.

11 Charissimi, si sic Deus dilexit nos: et nos debemus alterutrum diligere.

Ronenimote, Anumzamo'ma tagri'ma avesi rante'nenigeta, anazanke huta rumokizmia tagra ovesinte avesinte hugahune.

12 Deum nemo vidit umquam. Si diligamus invicem, Deus in nobis manet, et charitas eius in nobis perfecta est.

Mago vahe'mo'e huno Anumzamofona onke'ne, tagrama rumokizmigu ovesinte avesintema hanunkeno'a, Anumzamo'a tagrane manina, Agri avesizamo'a fatgo huno tagrane megahie.

13 In hoc cognoscimus quoniam in eo manemus, et ipse in nobis: quoniam de Spiritu sancto suo dedit nobis.

E'ina'ma hanuta tagra antahita keta huta Anumzamo'ene mani'none hanunkeno, Agra tagrane nemanie. Na'ankure Agra'a Avamura tamigeno tagrane mani'ne.

14 Et nos vidimus, et testificamur quoniam Pater misit Filium suum Salvatorem mundi.

Tagra negeta huama huta Nefa'a, Nemofo huntegeno ama mopafi vahe'mota tahoke heno taza hunaku e'ne.

15 Quisquis confessus fuerit quoniam Iesus est Filius Dei, Deus in eo manet, et ipse in Deo.

Hagi mago'a vahe'mo'ma Jisasinku Anumzamofo mofavre huno'ma huama'ma hanimofona, Anumzamo'a Agripi manigeno, anamo'a Anumzamofompi mani'ne.

16 Et nos cognovimus, et credidimus charitati, quam habet Deus in nobis. Deus charitas est: et qui manet in charitate, in Deo manet, et Deus in eo.

Tagra keta antahita nehuta, tamentintia Anumzamo'ma avesima rante'nea'zankura nehune. Anumzamo'a avesi'zamofo agafa'e. Hanki iza'o avesizama'afima manisimo'a, Anumzamofompi maninigeno, Anumzamo'a agripi manigahie.

17 In hoc perfecta est charitas Dei nobiscum, ut fiduciam habeamus in die iudicii: quia sicut ille est, et nos sumus in hoc mundo.

Ana avesizamo'ma fatgo huno tagranema mesigeta, refko'ma hania knarera, hanavetita otigahune. Na'ankure ama mopafi mani'nonanagi, Jisasikna huta fatgo huta mani'nonkeno'e.

18 Timor non est in charitate: sed perfecta charitas foras mittit timorem, quoniam timor poenam habet. qui autem timet, non est perfectus in charitate.

Avesinte zampina koro'ma hu'zana omane'ne, hianagi tamage avesi'zamo'a, koroma hu'zana erinetre. Na'ankure koro'ma haniana refko'ma hurante'zankure. Knama eri'zanku'ma koro'ma hanimofona, avesinte'zana fatgo huno agripina omane'ne.

19 Nos ergo diligamus Deum, quoniam Deus prior dilexit nos.

Tagripima ovesinte avesinte avu'ava'ma me'neana, na'ankure Agra esera avesirante'ne.

20 Si quis dixerit quoniam diligo Deum, et fratrem suum oderit, mendax est. Qui enim non diligit fratrem suum quem vidit, Deum, quem non vidit, quomodo potest diligere?

Hagi mago'mo huno, Anumzamofo navesinentoe nehuno, amentintima nehia nefuma avesi ontesuno'a, havige vahe mani'ne. Na'ankure mago'mo amentinti nehia nefuma negemofama avesi ontesuno'a, Anumzana nonkemofona avesi ontegahie.

21 Et hoc mandatum habemus a Deo: ut qui diligit Deum, diligat et fratrem suum.

Jisasi'a amanage huno kasegea tami'ne, Anumzamofoma avesintesimo'a, amentinti nehia nefuna ana huno avesintegahie.