Corinthios I 7
1 De quibus autem scripsistis mihi: Bonum est homini mulierem non tangere:
aparaJca yuSmAbhi rmAM prati yat patramalekhi tasyottarametat, yoSito'sparzanaM manujasya varaM;
2 propter fornicationem autem unusquisque suam uxorem habeat, et unaquaeque suum virum habeat.
kintu vyabhicArabhayAd ekaikasya puMsaH svakIyabhAryyA bhavatu tadvad ekaikasyA yoSito 'pi svakIyabharttA bhavatu|
3 Uxori vir debitum reddat: similiter autem et uxor viro.
bhAryyAyai bhartrA yadyad vitaraNIyaM tad vitIryyatAM tadvad bhartre'pi bhAryyayA vitaraNIyaM vitIryyatAM|
4 Mulier sui corporis potestatem non habet, sed vir. Similiter autem et vir sui corporis potestatem non habet, sed mulier.
bhAryyAyAH svadehe svatvaM nAsti bharttureva, tadvad bhartturapi svadehe svatvaM nAsti bhAryyAyA eva|
5 Nolite fraudare invicem, nisi forte ex consensu ad tempus, ut vacetis orationi: et iterum revertimini in idipsum, ne tentet vos Satanas propter incontinentiam vestram.
upoSaNaprArthanayoH sevanArtham ekamantraNAnAM yuSmAkaM kiyatkAlaM yAvad yA pRthaksthiti rbhavati tadanyo vicchedo yuSmanmadhye na bhavatu, tataH param indriyANAm adhairyyAt zayatAn yad yuSmAn parIkSAM na nayet tadarthaM punarekatra milata|
6 Hoc autem dico secundum indulgentiam, non secundum imperium.
etad Adezato nahi kintvanujJAta eva mayA kathyate,
7 Volo autem omnes vos esse sicut meipsum: sed unusquisque proprium donum habet ex Deo: alius quidem sic, alius vero sic.
yato mamAvastheva sarvvamAnavAnAmavasthA bhavatviti mama vAJchA kintvIzvarAd ekenaiko varo'nyena cAnyo vara itthamekaikena svakIyavaro labdhaH|
8 Dico autem non nuptis, et viduis: bonum est illis si sic permaneant, sicut et ego.
aparam akRtavivAhAn vidhavAzca prati mamaitannivedanaM mameva teSAmavasthiti rbhadrA;
9 Quod si non se continent, nubant. Melius est enim nubere, quam uri.
kiJca yadi tairindriyANi niyantuM na zakyante tarhi vivAhaH kriyatAM yataH kAmadahanAd vyUDhatvaM bhadraM|
10 Iis autem, qui matrimonio iuncti sunt, praecipio non ego, sed Dominus, uxorem a viro non discedere:
ye ca kRtavivAhAste mayA nahi prabhunaivaitad AjJApyante|
11 quod si discesserit, manere innuptam, aut viro suo reconciliari. Et vir uxorem non dimittat.
bhAryyA bharttRtaH pRthak na bhavatu| yadi vA pRthagbhUtA syAt tarhi nirvivAhA tiSThatu svIyapatinA vA sandadhAtu bharttApi bhAryyAM na tyajatu|
12 Nam ceteris ego dico, non Dominus. Si quis frater uxorem habet infidelem, et haec consentit habitare cum illo, non dimittat illam.
itarAn janAn prati prabhu rna bravIti kintvahaM bravImi; kasyacid bhrAturyoSid avizvAsinI satyapi yadi tena sahavAse tuSyati tarhi sA tena na tyajyatAM|
13 Et si qua mulier fidelis habet virum infidelem, et hic consentit habitare cum illa, non dimittat virum:
tadvat kasyAzcid yoSitaH patiravizvAsI sannapi yadi tayA sahavAse tuSyati tarhi sa tayA na tyajyatAM|
14 sanctificatus est enim vir infidelis per mulierem fidelem, et sanctificata est mulier infidelis per virum fidelem: alioquin filii vestri immundi essent, nunc autem sancti sunt.
yato'vizvAsI bharttA bhAryyayA pavitrIbhUtaH, tadvadavizvAsinI bhAryyA bhartrA pavitrIbhUtA; noced yuSmAkamapatyAnyazucInyabhaviSyan kintvadhunA tAni pavitrANi santi|
15 Quod si infidelis discedit, discedat: non enim servituti subiectus est frater, aut soror in huiusmodi: in pace autem vocavit nos Deus.
avizvAsI jano yadi vA pRthag bhavati tarhi pRthag bhavatu; etena bhrAtA bhaginI vA na nibadhyate tathApi vayamIzvareNa zAntaye samAhUtAH|
16 Unde enim scis mulier, si virum salvum facies? aut unde scis vir, si mulierem salvam facies?
he nAri tava bharttuH paritrANaM tvatto bhaviSyati na veti tvayA kiM jJAyate? he nara tava jAyAyAH paritrANaM tvatte bhaviSyati na veti tvayA kiM jJAyate?
17 nisi unicuique sicut divisit Dominus, unumquemque sicut vocavit Deus, ita ambulet, et sicut in omnibus Ecclesiis doceo.
ekaiko janaH paramezvarAllabdhaM yad bhajate yasyAJcAvasthAyAm IzvareNAhvAyi tadanusAreNaivAcaratu tadahaM sarvvasamAjasthAn AdizAmi|
18 Circumcisus aliquis vocatus est? non adducat praeputium. In praeputio aliquis vocatus est? non circumcidatur.
chinnatvag bhRtvA ya AhUtaH sa prakRSTatvak na bhavatu, tadvad achinnatvag bhUtvA ya AhUtaH sa chinnatvak na bhavatu|
19 Circumcisio nihil est, et praeputium nihil est: sed observatio mandatorum Dei.
tvakchedaH sAro nahi tadvadatvakchedo'pi sAro nahi kintvIzvarasyAjJAnAM pAlanameva|
20 Unusquisque in qua vocatione vocatus est, in ea permaneat.
yo jano yasyAmavasthAyAmAhvAyi sa tasyAmevAvatiSThatAM|
21 Servus vocatus es? non sit tibi curae: sed et si potes fieri liber, magis utere.
dAsaH san tvaM kimAhUto'si? tanmA cintaya, tathAca yadi svatantro bhavituM zaknuyAstarhi tadeva vRNu|
22 Qui enim in Domino vocatus est servus, libertus est Domini: similiter qui liber vocatus est, servus est Christi.
yataH prabhunAhUto yo dAsaH sa prabho rmocitajanaH| tadvad tenAhUtaH svatantro jano'pi khrISTasya dAsa eva|
23 Pretio empti estis, nolite fieri servi hominum.
yUyaM mUlyena krItA ato heto rmAnavAnAM dAsA mA bhavata|
24 Unusquisque ergo in quo vocatus est frater, in hoc permaneat apud Deum.
he bhrAtaro yasyAmavasthAyAM yasyAhvAnamabhavat tayA sa Izvarasya sAkSAt tiSThatu|
25 De virginibus autem praeceptum Domini non habeo: consilium autem do, tamquam misericordiam consecutus a Domino, ut sim fidelis.
aparam akRtavivAhAn janAn prati prabhoH ko'pyAdezo mayA na labdhaH kintu prabhoranukampayA vizvAsyo bhUto'haM yad bhadraM manye tad vadAmi|
26 Existimo enim hoc bonum esse propter instantem necessitatem, quoniam bonum est homini sic esse.
varttamAnAt klezasamayAt manuSyasyAnUDhatvaM bhadramiti mayA budhyate|
27 Alligatus es uxori? noli quaerere solutionem. Solutus es ab uxore? noli quaerere uxorem.
tvaM kiM yoSiti nibaddho'si tarhi mocanaM prAptuM mA yatasva| kiM vA yoSito mukto'si? tarhi jAyAM mA gaveSaya|
28 Si autem acceperis uxorem: non peccasti. Et si nupserit virgo, non peccavit. tribulationem tamen carnis habebunt huiusmodi. Ego autem vobis parco.
vivAhaM kurvvatA tvayA kimapi nApArAdhyate tadvad vyUhyamAnayA yuvatyApi kimapi nAparAdhyate tathAca tAdRzau dvau janau zArIrikaM klezaM lapsyete kintu yuSmAn prati mama karuNA vidyate|
29 Hoc itaque dico, fratres: Tempus breve est: reliquum est, ut et qui habent uxores, tamquam non habentes sint:
he bhrAtaro'hamidaM bravImi, itaH paraM samayo'tIva saMkSiptaH,
30 et qui flent, tamquam non flentes: et qui gaudent, tamquam non gaudentes: et qui emunt, tamquam non possidentes:
ataH kRtadArairakRtadArairiva rudadbhizcArudadbhiriva sAnandaizca nirAnandairiva kretRbhizcAbhAgibhirivAcaritavyaM
31 et qui utuntur hoc mundo, tamquam non utantur: praeterit enim figura huius mundi.
ye ca saMsAre caranti tai rnAticaritavyaM yata ihalekasya kautuko vicalati|
32 Volo autem vos sine solicitudine esse. Qui sine uxore est, solicitus est quae Domini sunt, quomodo placeat Deo.
kintu yUyaM yannizcintA bhaveteti mama vAJchA| akRtavivAho jano yathA prabhuM paritoSayet tathA prabhuM cintayati,
33 Qui autem cum uxore est, solicitus est quae sunt mundi, quomodo placeat uxori, et divisus est.
kintu kRtavivAho jano yathA bhAryyAM paritoSayet tathA saMsAraM cintayati|
34 Et mulier innupta, et virgo cogitat quae Domini sunt, ut sit sancta corpore, et spiritu. Quae autem nupta est, cogitat quae sunt mundi, quomodo placeat viro.
tadvad UDhayoSito 'nUDhA viziSyate| yAnUDhA sA yathA kAyamanasoH pavitrA bhavet tathA prabhuM cintayati yA coDhA sA yathA bharttAraM paritoSayet tathA saMsAraM cintayati|
35 Porro hoc ad utilitatem vestram dico: non ut laqueum vobis iniiciam, sed ad id, quod honestum est, et quod facultatem praebeat sine impedimento Dominum obsecrandi.
ahaM yad yuSmAn mRgabandhinyA parikSipeyaM tadarthaM nahi kintu yUyaM yadaninditA bhUtvA prabhoH sevane'bAdham AsaktA bhaveta tadarthametAni sarvvANi yuSmAkaM hitAya mayA kathyante|
36 Si quis autem turpem se videri existimat super virgine sua, quod sit superadulta, et ita oportet fieri: quod vult faciat: non peccat, si nubat.
kasyacit kanyAyAM yauvanaprAptAyAM yadi sa tasyA anUDhatvaM nindanIyaM vivAhazca sAdhayitavya iti manyate tarhi yathAbhilASaM karotu, etena kimapi nAparAtsyati vivAhaH kriyatAM|
37 Nam qui statuit in corde suo firmus, non habens necessitatem, potestatem autem habens suae voluntatis, et hoc iudicavit in corde suo, servare virginem suam, bene facit.
kintu duHkhenAkliSTaH kazcit pitA yadi sthiramanogataH svamano'bhilASasAdhane samarthazca syAt mama kanyA mayA rakSitavyeti manasi nizcinoti ca tarhi sa bhadraM karmma karoti|
38 Igitur et qui matrimonio iungit virginem suam, bene facit: et qui non iungit, melius facit.
ato yo vivAhaM karoti sa bhadraM karmma karoti yazca vivAhaM na karoti sa bhadrataraM karmma karoti|
39 Mulier alligata est legi quanto tempore vir eius vivit. quod si dormierit vir eius, liberata est: cui vult nubat: tantum in Domino.
yAvatkAlaM pati rjIvati tAvad bhAryyA vyavasthayA nibaddhA tiSThati kintu patyau mahAnidrAM gate sA muktIbhUya yamabhilaSati tena saha tasyA vivAho bhavituM zaknoti, kintvetat kevalaM prabhubhaktAnAM madhye|
40 Beatior autem erit si sic permanserit secundum meum consilium: puto autem quod et ego Spiritum Dei habeam.
tathAca sA yadi niSpatikA tiSThati tarhi tasyAH kSemaM bhaviSyatIti mama bhAvaH| aparam IzvarasyAtmA mamApyanta rvidyata iti mayA budhyate|
