Psalmorum 78
1 Intellectus Asaph. Attendite, popule meus, legem meam; inclinate aurem vestram in verba oris mei.
Pieśń pouczająca. Asafa. Słuchaj, mój ludu, mego prawa, nakłońcie uszu ku słowom moich ust.
2 Aperiam in parabolis os meum; loquar propositiones ab initio.
Otworzę moje usta do przypowieści, opowiem starodawne tajemnice;
3 Quanta audivimus, et cognovimus ea, et patres nostri narraverunt nobis.
Cośmy słyszeli i poznali i [co] nam opowiadali nasi ojcowie.
4 Non sunt occultata a filiis eorum in generatione altera, narrantes laudes Domini et virtutes ejus, et mirabilia ejus quæ fecit.
Nie zataimy [tego] przed ich synami, opowiemy przyszłemu pokoleniu o chwale PANA, o jego mocy i cudach, które czynił.
5 Et suscitavit testimonium in Jacob, et legem posuit in Israël, quanta mandavit patribus nostris nota facere ea filiis suis:
Ustanowił bowiem świadectwo w Jakubie, nadał prawo w Izraelu i nakazał naszym ojcom, aby je oznajmiali swoim synom;
6 ut cognoscat generatio altera: filii qui nascentur et exsurgent, et narrabunt filiis suis,
Aby poznało przyszłe pokolenie, synowie, którzy się urodzą; aby powstawszy, przekazywali [je] swoim synom;
7 ut ponant in Deo spem suam, et non obliviscantur operum Dei, et mandata ejus exquirant:
Żeby pokładali w Bogu nadzieję i nie zapominali o dziełach Boga, lecz strzegli jego przykazań;
8 ne fiant, sicut patres eorum, generatio prava et exasperans; generatio quæ non direxit cor suum, et non est creditus cum Deo spiritus ejus.
Żeby nie byli, jak ich ojcowie, pokoleniem opornym i nieposłusznym; pokoleniem, które nie przygotowało swego serca i którego duch nie był wierny Bogu.
9 Filii Ephrem, intendentes et mittentes arcum, conversi sunt in die belli.
Synowie Efraima, uzbrojeni i wyposażeni w łuki, w dniu bitwy wycofali się.
10 Non custodierunt testamentum Dei, et in lege ejus noluerunt ambulare.
[Bo] nie strzegli przymierza Boga i nie chcieli postępować według jego prawa.
11 Et obliti sunt benefactorum ejus, et mirabilium ejus quæ ostendit eis.
Zapomnieli o jego dziełach i cudach, które im ukazał.
12 Coram patribus eorum fecit mirabilia in terra Ægypti, in campo Taneos.
Przed ich ojcami czynił cuda w ziemi Egiptu, na polu Soanu.
13 Interrupit mare, et perduxit eos, et statuit aquas quasi in utre:
Rozdzielił morze i przeprowadził ich, i sprawił, że wody stanęły jak wał.
14 et deduxit eos in nube diei, et tota nocte in illuminatione ignis.
Prowadził ich w obłoku za dnia, a całą noc w blasku ognia.
15 Interrupit petram in eremo, et adaquavit eos velut in abysso multa.
Rozszczepił skały na pustyni i napoił ich jakby z wielkich głębin.
16 Et eduxit aquam de petra, et deduxit tamquam flumina aquas.
Wydobył strumienie ze skały i sprawił, że wody płynęły jak rzeki.
17 Et apposuerunt adhuc peccare ei; in iram excitaverunt Excelsum in inaquoso.
Lecz [oni] jeszcze więcej grzeszyli przeciwko niemu i pobudzili do gniewu Najwyższego na pustyni;
18 Et tentaverunt Deum in cordibus suis, ut peterent escas animabus suis.
I wystawiali Boga na próbę w swych sercach, żądając pokarmu według swego pragnienia.
19 Et male locuti sunt de Deo; dixerunt: Numquid poterit Deus parare mensam in deserto?
I mówili przeciwko Bogu tymi słowy: Czy Bóg może zastawić stół na tej pustyni?
20 quoniam percussit petram, et fluxerunt aquæ, et torrentes inundaverunt. Numquid et panem poterit dare, aut parare mensam populo suo?
Oto uderzył w skałę i wypłynęły wody, i wezbrały strumienie; czy będzie mógł też dać chleb? Czy przygotuje mięso swemu ludowi?
21 Ideo audivit Dominus et distulit; et ignis accensus est in Jacob, et ira ascendit in Israël:
Gdy PAN [to] usłyszał, rozgniewał się i ogień zapłonął przeciw Jakubowi, i gniew wybuchnął przeciw Izraelowi;
22 quia non crediderunt in Deo, nec speraverunt in salutari ejus.
Bo nie uwierzyli Bogu i nie zaufali jego zbawieniu;
23 Et mandavit nubibus desuper, et januas cæli aperuit.
Choć rozkazał chmurom w górze i bramy nieba otworzył.
24 Et pluit illis manna ad manducandum, et panem cæli dedit eis.
I zesłał im [jak] deszcz mannę do jedzenia, i zboże z nieba im dał.
25 Panem angelorum manducavit homo; cibaria misit eis in abundantia.
Człowiek jadł chleb anielski; zesłał im pokarm do syta.
26 Transtulit austrum de cælo, et induxit in virtute sua africum.
Wzbudził na niebie wiatr ze wschodu i sprowadził swą mocą wiatr południowy.
27 Et pluit super eos sicut pulverem carnes, et sicut arenam maris volatilia pennata.
Zesłał im mięso jak pył i ptactwo skrzydlate jak piasek morski.
28 Et ceciderunt in medio castrorum eorum, circa tabernacula eorum.
Spadło ono pośrodku ich obozu, wokół ich namiotów.
29 Et manducaverunt, et saturati sunt nimis, et desiderium eorum attulit eis:
Jedli i w pełni się nasycili; dał im, czego pragnęli.
30 non sunt fraudati a desiderio suo. Adhuc escæ eorum erant in ore ipsorum,
[A gdy] jeszcze nie zaspokoili swego pragnienia, [gdy] jeszcze pokarm był w ich ustach;
31 et ira Dei ascendit super eos: et occidit pingues eorum, et electos Israël impedivit.
Spadł na nich gniew Boży i zabił ich tłustych, a znakomitszych z Izraela powalił.
32 In omnibus his peccaverunt adhuc, et non crediderunt in mirabilibus ejus.
Mimo to nadal grzeszyli i nie wierzyli jego cudom;
33 Et defecerunt in vanitate dies eorum, et anni eorum cum festinatione.
Dlatego sprawił, że ich dni przemijały w marności, a ich lata – w trwodze.
34 Cum occideret eos, quærebant eum et revertebantur, et diluculo veniebant ad eum.
Gdy ich zabijał, szukali go; nawracali się i o świcie szukali Boga;
35 Et rememorati sunt quia Deus adjutor est eorum, et Deus excelsus redemptor eorum est.
Przypominali sobie, że Bóg [jest] ich skałą, że Bóg Najwyższy – ich Odkupicielem;
36 Et dilexerunt eum in ore suo, et lingua sua mentiti sunt ei;
Pochlebiali mu jednak swoimi ustami i okłamywali go swym językiem;
37 cor autem eorum non erat rectum cum eo, nec fideles habiti sunt in testamento ejus.
A ich serce nie było przed nim szczere i nie byli wierni jego przymierzu.
38 Ipse autem est misericors, et propitius fiet peccatis eorum, et non disperdet eos. Et abundavit ut averteret iram suam, et non accendit omnem iram suam.
On jednak, będąc miłosiernym, przebaczał ich nieprawości i nie wytracał [ich]; często odwracał swój gniew i nie pobudzał całej swej zapalczywości;
39 Et recordatus est quia caro sunt, spiritus vadens et non rediens.
Bo pamiętał, że są ciałem; wiatrem, który ulatuje i nie wraca.
40 Quoties exacerbaverunt eum in deserto; in iram concitaverunt eum in inaquoso?
Jak często pobudzali go do gniewu na pustyni [i] zasmucali go na pustkowiu!
41 Et conversi sunt, et tentaverunt Deum, et sanctum Israël exacerbaverunt.
Odwracali się i wystawiali Boga na próbę, i stawiali granice Świętemu Izraela.
42 Non sunt recordati manus ejus, die qua redemit eos de manu tribulantis:
Nie pamiętali jego ręki [ani] dnia, w którym ich wybawił z utrapienia;
43 sicut posuit in Ægypto signa sua, et prodigia sua in campo Taneos;
Gdy czynił swe znaki w Egipcie i swe cuda na polu Soanu;
44 et convertit in sanguinem flumina eorum, et imbres eorum, ne biberent.
Gdy zamienił w krew ich rzeki i ich strumienie, tak że nie mogli [z nich] pić.
45 Misit in eos cœnomyiam, et comedit eos, et ranam, et disperdidit eos;
Zesłał na nich rozmaite muchy, aby ich kąsały, i żaby, aby ich niszczyły;
46 et dedit ærugini fructus eorum, et labores eorum locustæ;
I dał robactwu ich plony, a ich pracę szarańczy.
47 et occidit in grandine vineas eorum, et moros eorum in pruina;
Zniszczył gradem ich winorośle, a sykomory szronem.
48 et tradidit grandini jumenta eorum, et possessionem eorum igni;
Ich bydło wydał na pastwę gradu, a ich stada [na pastwę] błyskawic.
49 misit in eos iram indignationis suæ, indignationem, et iram, et tribulationem, immissiones per angelos malos.
Wylał na nich żar swojego gniewu, zapalczywość, oburzenie i udrękę, zesławszy na nich złych aniołów.
50 Viam fecit semitæ iræ suæ: non pepercit a morte animabus eorum, et jumenta eorum in morte conclusit:
Otworzył drogę dla swego gniewu, nie zachował ich duszy od śmierci, a ich życie wydał zarazie;
51 et percussit omne primogenitum in terra Ægypti; primitias omnis laboris eorum in tabernaculis Cham:
Wytracił wszystko pierworodne w Egipcie, pierwociny [ich] mocy w namiotach Chama;
52 et abstulit sicut oves populum suum, et perduxit eos tamquam gregem in deserto:
Ale swój lud wyprowadził jak owce i wiódł ich po pustyni jak stado.
53 et deduxit eos in spe, et non timuerunt, et inimicos eorum operuit mare.
Prowadził ich bezpiecznie, tak że się nie lękali, a ich wrogów przykryło morze;
54 Et induxit eos in montem sanctificationis suæ, montem quem acquisivit dextera ejus; et ejecit a facie eorum gentes, et sorte divisit eis terram in funiculo distributionis;
I przyprowadził ich do swej świętej granicy; do góry, którą nabyła jego prawica.
55 et habitare fecit in tabernaculis eorum tribus Israël.
Wypędził przed nimi narody, sznurem wyznaczył im dziedzictwo, żeby pokolenia Izraela mieszkały w swoich namiotach.
56 Et tentaverunt, et exacerbaverunt Deum excelsum, et testimonia ejus non custodierunt.
Oni jednak wystawiali na próbę i pobudzali do gniewu Boga Najwyższego, i nie strzegli jego świadectw.
57 Et averterunt se, et non servaverunt pactum: quemadmodum patres eorum, conversi sunt in arcum pravum.
Lecz odwrócili się i postępowali przewrotnie jak ich ojcowie, schodzili z drogi jak łuk zawodny.
58 In iram concitaverunt eum in collibus suis, et in sculptilibus suis ad æmulationem eum provocaverunt.
Pobudzali go bowiem do gniewu przez swe wyżyny i rzeźbionymi posągami wzbudzali jego zazdrość.
59 Audivit Deus, et sprevit, et ad nihilum redegit valde Israël.
Gdy Bóg [to] usłyszał, rozgniewał się i wielce wzgardził Izraelem.
60 Et repulit tabernaculum Silo, tabernaculum suum, ubi habitavit in hominibus.
I opuścił przybytek w Szilo; namiot, [który] rozbił wśród ludzi;
61 Et tradidit in captivitatem virtutem eorum, et pulchritudinem eorum in manus inimici.
I oddał w niewolę swoją moc i swoją chwałę w ręce wroga.
62 Et conclusit in gladio populum suum, et hæreditatem suam sprevit.
Wydał swój lud pod miecz i rozgniewał się na swoje dziedzictwo.
63 Juvenes eorum comedit ignis, et virgines eorum non sunt lamentatæ.
Ich młodzieńców pochłonął ogień, a ich dziewic nie wydano za mąż.
64 Sacerdotes eorum in gladio ceciderunt, et viduæ eorum non plorabantur.
Ich kapłani padli od miecza, a ich wdowy nie lamentowały.
65 Et excitatus est tamquam dormiens Dominus, tamquam potens crapulatus a vino.
Lecz potem Pan ocknął się jak ze snu, jak mocarz wykrzykujący od wina.
66 Et percussit inimicos suos in posteriora; opprobrium sempiternum dedit illis.
I uderzył na tyły swoich wrogów, okrył ich wieczną hańbą.
67 Et repulit tabernaculum Joseph, et tribum Ephraim non elegit:
Ale choć wzgardził namiotem Józefa i pokolenia Efraima nie wybrał;
68 sed elegit tribum Juda, montem Sion, quem dilexit.
Jednak wybrał pokolenie Judy, górę Syjon, którą umiłował.
69 Et ædificavit sicut unicornium sanctificium suum, in terra quam fundavit in sæcula.
I zbudował swoją świątynię jak wysoki [pałac]; jak ziemię, którą ugruntował na wieki.
70 Et elegit David, servum suum, et sustulit eum de gregibus ovium; de post fœtantes accepit eum:
Wybrał też Dawida, swego sługę; wziął go z owczych zagród;
71 pascere Jacob servum suum, et Israël hæreditatem suam.
Przywołał go, gdy chodził za karmiącymi [owcami], aby pasł Jakuba, jego lud, i Izraela, jego dziedzictwo.
72 Et pavit eos in innocentia cordis sui, et in intellectibus manuum suarum deduxit eos.
A on ich pasł w prawości swego serca i prowadził ich roztropną ręką.
