Psalmorum 58

1 In finem, ne disperdas. David in tituli inscriptionem. Si vere utique justitiam loquimini, recta judicate, filii hominum.

Psalmus, in finem, ne corrumpas, David in tituli inscriptionem. Si vere utique iustitiam loquimini: recte iudicate filii hominum.

2 Etenim in corde iniquitates operamini; in terra injustitias manus vestræ concinnant.

Etenim in corde iniquitates operamini: in terra iniustitias manus vestrae concinnant.

3 Alienati sunt peccatores a vulva; erraverunt ab utero: locuti sunt falsa.

Alienati sunt peccatores a vulva, erraverunt ab utero: locuti sunt falsa.

4 Furor illis secundum similitudinem serpentis, sicut aspidis surdæ et obturantis aures suas,

Furor illis secundum similitudinem serpentis: sicut aspidis surdae, et obturantis aures suas,

5 quæ non exaudiet vocem incantantium, et venefici incantantis sapienter.

Quae non exaudiet vocem incantantium: et venefici incantantis sapienter.

6 Deus conteret dentes eorum in ore ipsorum; molas leonum confringet Dominus.

Deus conteret dentes eorum in ore ipsorum: molas leonum confringet Dominus.

7 Ad nihilum devenient tamquam aqua decurrens; intendit arcum suum donec infirmentur.

Ad nihilum devenient tamquam aqua decurrens: intendit arcum suum donec infirmentur.

8 Sicut cera quæ fluit auferentur; supercecidit ignis, et non viderunt solem.

Sicut cera, quae fluit, auferentur: supercecidit ignis, et non viderunt solem.

9 Priusquam intelligerent spinæ vestræ rhamnum, sicut viventes sic in ira absorbet eos.

Priusquam intelligerent spinae vestrae rhamnum: sicut viventes, sic in ira absorbet eos.

10 Lætabitur justus cum viderit vindictam; manus suas lavabit in sanguine peccatoris.

Laetabitur iustus cum viderit vindictam: manus suas lavabit in sanguine peccatoris.

11 Et dicet homo: Si utique est fructus justo, utique est Deus judicans eos in terra.

Et dicet homo: Si utique est fructus iusto: utique est Deus iudicans eos in terra.