< Psalmorum 119 >

1 Alleluja. Beati immaculati in via, qui ambulant in lege Domini.
ALEF Bienaventurado los perfectos de camino; los que andan en la ley del SEÑOR.
2 Beati qui scrutantur testimonia ejus; in toto corde exquirunt eum.
Bienaventurados los que guardan sus testimonios, y con todo el corazón le buscan.
3 Non enim qui operantur iniquitatem in viis ejus ambulaverunt.
Pues los que no hacen iniquidad, andan en sus caminos.
4 Tu mandasti mandata tua custodiri nimis.
Tú encargaste tus mandamientos, que sean muy guardados.
5 Utinam dirigantur viæ meæ ad custodiendas justificationes tuas.
¡Deseo que fuesen ordenados mis caminos a guardar tus estatutos!
6 Tunc non confundar, cum perspexero in omnibus mandatis tuis.
Entonces no sería yo avergonzado, cuando mirase en todos tus mandamientos.
7 Confitebor tibi in directione cordis, in eo quod didici judicia justitiæ tuæ.
Te alabaré con rectitud de corazón, cuando aprendiere los juicios de tu justicia.
8 Justificationes tuas custodiam; non me derelinquas usquequaque.
Tus estatutos guardaré, no me dejes enteramente.
9 In quo corrigit adolescentior viam suam? in custodiendo sermones tuos.
BET ¿Con qué limpiará el joven su camino? Cuando guardare tu palabra.
10 In toto corde meo exquisivi te; ne repellas me a mandatis tuis.
Con todo mi corazón te he buscado, no me dejes errar de tus mandamientos.
11 In corde meo abscondi eloquia tua, ut non peccem tibi.
En mi corazón he guardado tus dichos, para no pecar contra ti.
12 Benedictus es, Domine; doce me justificationes tuas.
Bendito tú, oh SEÑOR, enséñame tus estatutos.
13 In labiis meis pronuntiavi omnia judicia oris tui.
Con mis labios he contado todos los juicios de tu boca.
14 In via testimoniorum tuorum delectatus sum, sicut in omnibus divitiis.
En el camino de tus testimonios me he gozado, como sobre toda riqueza.
15 In mandatis tuis exercebor, et considerabo vias tuas.
En tus mandamientos meditaré, y consideraré tus caminos.
16 In justificationibus tuis meditabor: non obliviscar sermones tuos.
En tus estatutos me recrearé, no me olvidaré de tus palabras.
17 Retribue servo tuo, vivifica me, et custodiam sermones tuos.
GUIMEL Haz este bien a tu siervo que viva, y guarde tu palabra.
18 Revela oculos meos, et considerabo mirabilia de lege tua.
Destapa mis ojos, y miraré las maravillas de tu ley.
19 Incola ego sum in terra: non abscondas a me mandata tua.
Advenedizo soy yo en la tierra, no encubras de mí tus mandamientos.
20 Concupivit anima mea desiderare justificationes tuas in omni tempore.
Quebrantada está mi alma de desear tus juicios todo el tiempo.
21 Increpasti superbos; maledicti qui declinant a mandatis tuis.
Reprendiste a los soberbios, malditos los que yerran de tus mandamientos.
22 Aufer a me opprobrium et contemptum, quia testimonia tua exquisivi.
Aparta de mí, oprobio y menosprecio; porque tus testimonios he guardado.
23 Etenim sederunt principes, et adversum me loquebantur; servus autem tuus exercebatur in justificationibus tuis.
Príncipes también se sentaron y hablaron contra mí, hablando tu siervo según tus estatutos.
24 Nam et testimonia tua meditatio mea est, et consilium meum justificationes tuæ.
Pues tus testimonios son mis deleites, y mis consejeros.
25 Adhæsit pavimento anima mea: vivifica me secundum verbum tuum.
DALET Se apegó con el polvo mi alma, vivifícame según tu palabra.
26 Vias meas enuntiavi, et exaudisti me; doce me justificationes tuas.
Mis caminos te conté, y me has respondido; enséñame tus estatutos.
27 Viam justificationum tuarum instrue me, et exercebor in mirabilibus tuis.
Hazme entender el camino de tus mandamientos, y meditaré de tus maravillas.
28 Dormitavit anima mea præ tædio: confirma me in verbis tuis.
Se deshace mi alma de ansiedad, confírmame según tu palabra.
29 Viam iniquitatis amove a me, et de lege tua miserere mei.
Aparta de mí, camino de mentira; y de tu ley hazme misericordia.
30 Viam veritatis elegi; judicia tua non sum oblitus.
Escogí el camino de la verdad; he puesto tus juicios delante de mí.
31 Adhæsi testimoniis tuis, Domine; noli me confundere.
Me he allegado a tus testimonios; oh SEÑOR, no me avergüences.
32 Viam mandatorum tuorum cucurri, cum dilatasti cor meum.
Por el camino de tus mandamientos correré, cuando ensanchares mi corazón.
33 Legem pone mihi, Domine, viam justificationum tuarum, et exquiram eam semper.
HE Enséñame, oh SEÑOR, el camino de tus estatutos, y lo guardaré hasta el fin.
34 Da mihi intellectum, et scrutabor legem tuam, et custodiam illam in toto corde meo.
Dame entendimiento, y guardaré tu ley; y la cumpliré de todo corazón.
35 Deduc me in semitam mandatorum tuorum, quia ipsam volui.
Guíame por la senda de tus mandamientos, porque en ella tengo mi voluntad.
36 Inclina cor meum in testimonia tua, et non in avaritiam.
Inclina mi corazón a tus testimonios, y no a la avaricia.
37 Averte oculos meos, ne videant vanitatem; in via tua vivifica me.
Aparta mis ojos, que no vean la vanidad; avívame en tu camino.
38 Statue servo tuo eloquium tuum in timore tuo.
Confirma tu palabra a tu siervo, que te teme.
39 Amputa opprobrium meum quod suspicatus sum, quia judicia tua jucunda.
Quita de mí el oprobio que he temido, porque buenos son tus juicios.
40 Ecce concupivi mandata tua: in æquitate tua vivifica me.
He aquí yo he codiciado tus mandamientos, vivifícame en tu justicia.
41 Et veniat super me misericordia tua, Domine; salutare tuum secundum eloquium tuum.
VAU Y venga a mí tu misericordia, oh SEÑOR; tu salud, conforme a tu dicho.
42 Et respondebo exprobrantibus mihi verbum, quia speravi in sermonibus tuis.
Y daré por respuesta a mi avergonzador, que en tu palabra he confiado.
43 Et ne auferas de ore meo verbum veritatis usquequaque, quia in judiciis tuis supersperavi.
Y no quites de mi boca en ningún tiempo la palabra de verdad; porque a tu juicio espero.
44 Et custodiam legem tuam semper, in sæculum et in sæculum sæculi.
Y guardaré tu ley siempre, de siglo a siglo.
45 Et ambulabam in latitudine, quia mandata tua exquisivi.
Y andaré en libertad, porque busqué tus mandamientos.
46 Et loquebar in testimoniis tuis in conspectu regum, et non confundebar.
Y hablaré de tus testimonios delante de los reyes, y no me avergonzaré.
47 Et meditabar in mandatis tuis, quæ dilexi.
Y me deleitaré en tus mandamientos, que he amado.
48 Et levavi manus meas ad mandata tua, quæ dilexi, et exercebar in justificationibus tuis.
Alzaré asimismo mis manos a tus mandamientos que amé; y meditaré en tus estatutos.
49 Memor esto verbi tui servo tuo, in quo mihi spem dedisti.
ZAIN Acuérdate de la palabra dada a tu siervo, en la cual me has hecho esperar.
50 Hæc me consolata est in humilitate mea, quia eloquium tuum vivificavit me.
Esta es mi consolación en mi aflicción, porque tu dicho me vivificó.
51 Superbi inique agebant usquequaque; a lege autem tua non declinavi.
Los soberbios se burlaron mucho de mí, mas no me he apartado de tu ley.
52 Memor fui judiciorum tuorum a sæculo, Domine, et consolatus sum.
Me acordé, oh SEÑOR, de tus juicios antiguos, y me consolé.
53 Defectio tenuit me, pro peccatoribus derelinquentibus legem tuam.
Horror se apoderó de mí, a causa de los impíos que dejan tu ley.
54 Cantabiles mihi erant justificationes tuæ in loco peregrinationis meæ.
Canciones me son tus estatutos en la casa de mis peregrinaciones.
55 Memor fui nocte nominis tui, Domine, et custodivi legem tuam.
Me acordé en la noche de tu Nombre, oh SEÑOR, y guardé tu ley.
56 Hæc facta est mihi, quia justificationes tuas exquisivi.
Esto tuve, porque guardaba tus mandamientos.
57 Portio mea, Domine, dixi custodire legem tuam.
CHET Mi porción, oh SEÑOR, dije, será guardar tus palabras.
58 Deprecatus sum faciem tuam in toto corde meo; miserere mei secundum eloquium tuum.
Tu presencia supliqué de todo corazón, ten misericordia de mí según tu palabra.
59 Cogitavi vias meas, et converti pedes meos in testimonia tua.
Consideré mis caminos, y torné mis pies a tus testimonios.
60 Paratus sum, et non sum turbatus, ut custodiam mandata tua.
Me apresuré, y no me retardé en guardar tus mandamientos.
61 Funes peccatorum circumplexi sunt me, et legem tuam non sum oblitus.
Compañía de impíos me han robado, mas no me he olvidado de tu ley.
62 Media nocte surgebam ad confitendum tibi, super judicia justificationis tuæ.
A medianoche me levantaré a alabarte sobre los juicios de tu justicia.
63 Particeps ego sum omnium timentium te, et custodientium mandata tua.
Compañero soy yo a todos los que te temieren, y guardaren tus mandamientos.
64 Misericordia tua, Domine, plena est terra; justificationes tuas doce me.
De tu misericordia, oh SEÑOR, está llena la tierra; tus estatutos me enseñan.
65 Bonitatem fecisti cum servo tuo, Domine, secundum verbum tuum.
TET Bien has hecho con tu siervo, oh SEÑOR, conforme a tu palabra.
66 Bonitatem, et disciplinam, et scientiam doce me, quia mandatis tuis credidi.
Bondad de sentido y sabiduría me enseña; porque tus mandamientos he creído.
67 Priusquam humiliarer ego deliqui: propterea eloquium tuum custodivi.
Antes que fuera humillado, yo erraba; mas ahora tu dicho guardo.
68 Bonus es tu, et in bonitate tua doce me justificationes tuas.
Bueno eres tú, y bienhechor; enséñame tus estatutos.
69 Multiplicata est super me iniquitas superborum; ego autem in toto corde meo scrutabor mandata tua.
Sobre mí fabricaron mentira los soberbios, mas yo guardaré de todo corazón tus mandamientos.
70 Coagulatum est sicut lac cor eorum; ego vero legem tuam meditatus sum.
Se engrosó el corazón de ellos como sebo; mas yo en tu ley me he deleitado.
71 Bonum mihi quia humiliasti me, ut discam justificationes tuas.
Bueno me es haber sido humillado, para que aprenda tus estatutos.
72 Bonum mihi lex oris tui, super millia auri et argenti.
Mejor me es la ley de tu boca, que millares de oro y plata.
73 Manus tuæ fecerunt me, et plasmaverunt me: da mihi intellectum, et discam mandata tua.
YOD Tus manos me hicieron y me formaron; hazme entender, y aprenderé tus mandamientos.
74 Qui timent te videbunt me et lætabuntur, quia in verba tua supersperavi.
Los que te temen, me verán, y se alegrarán; porque en tu palabra he esperado.
75 Cognovi, Domine, quia æquitas judicia tua, et in veritate tua humiliasti me.
Conozco, oh SEÑOR, que tus juicios son la misma justicia, y que en fidelidad me afligiste.
76 Fiat misericordia tua ut consoletur me, secundum eloquium tuum servo tuo.
Sea ahora tu misericordia para consolarme, conforme a lo que has dicho a tu siervo.
77 Veniant mihi miserationes tuæ, et vivam, quia lex tua meditatio mea est.
Vengan a mí tus misericordias, y viva; porque tu ley es mi deleite.
78 Confundantur superbi, quia injuste iniquitatem fecerunt in me; ego autem exercebor in mandatis tuis.
Sean avergonzados los soberbios, porque sin causa me han calumniado; pero yo, meditaré en tus mandamientos.
79 Convertantur mihi timentes te, et qui noverunt testimonia tua.
Tórnense a mí los que te temen y conocen tus testimonios.
80 Fiat cor meum immaculatum in justificationibus tuis, ut non confundar.
Sea mi corazón perfecto en tus estatutos; para que no sea yo avergonzado.
81 Defecit in salutare tuum anima mea, et in verbum tuum supersperavi.
CAF Desfalleció de deseo mi alma por tu salud, esperando a tu palabra.
82 Defecerunt oculi mei in eloquium tuum, dicentes: Quando consolaberis me?
Desfallecieron mis ojos por tu dicho, diciendo: ¿Cuándo me consolarás?
83 Quia factus sum sicut uter in pruina; justificationes tuas non sum oblitus.
Porque estoy como el odre al humo; mas no he olvidado tus estatutos.
84 Quot sunt dies servi tui? quando facies de persequentibus me judicium?
¿Cuántos son los días de tu siervo? ¿Cuándo harás juicio contra los que me persiguen?
85 Narraverunt mihi iniqui fabulationes, sed non ut lex tua.
Los soberbios me han cavado hoyos; mas no obran según tu ley.
86 Omnia mandata tua veritas: inique persecuti sunt me, adjuva me.
Todos tus mandamientos son la misma verdad; sin causa me persiguen; ayúdame.
87 Paulominus consummaverunt me in terra; ego autem non dereliqui mandata tua.
Casi me han consumido por tierra; mas yo no he dejado tus mandamientos.
88 Secundum misericordiam tuam vivifica me, et custodiam testimonia oris tui.
Conforme a tu misericordia vivifícame, y guardaré los testimonios de tu boca.
89 In æternum, Domine, verbum tuum permanet in cælo.
LAMED Para siempre, oh SEÑOR, permanece tu palabra en los cielos.
90 In generationem et generationem veritas tua; fundasti terram, et permanet.
Por generación y generación es tu verdad; tú afirmaste la tierra, y persevera.
91 Ordinatione tua perseverat dies, quoniam omnia serviunt tibi.
Por tu ordenación perseveran hasta hoy; porque todas ellas son tus siervos.
92 Nisi quod lex tua meditatio mea est, tunc forte periissem in humilitate mea.
Si tu ley no hubiese sido mi delicia, ya hubiera perecido en mi aflicción.
93 In æternum non obliviscar justificationes tuas, quia in ipsis vivificasti me.
Nunca jamás me olvidaré de tus mandamientos; porque con ellos me has vivificado.
94 Tuus sum ego; salvum me fac: quoniam justificationes tuas exquisivi.
Tuyo soy yo, guárdame; porque he buscado tus mandamientos.
95 Me exspectaverunt peccatores ut perderent me; testimonia tua intellexi.
Los impíos me han aguardado para destruirme; mas yo entenderé en tus testimonios.
96 Omnis consummationis vidi finem, latum mandatum tuum nimis.
A toda perfección he visto fin; amplio sobremanera es tu mandamiento.
97 Quomodo dilexi legem tuam, Domine! tota die meditatio mea est.
MEM ¡Cuánto he amado tu ley! Todo el día es ella mi meditación.
98 Super inimicos meos prudentem me fecisti mandato tuo, quia in æternum mihi est.
Me has hecho más sabio que mis enemigos con tus mandamientos; porque me son eternos.
99 Super omnes docentes me intellexi, quia testimonia tua meditatio mea est.
Más que todos mis enseñadores he entendido; porque tus testimonios han sido mi meditación.
100 Super senes intellexi, quia mandata tua quæsivi.
He entendido más que los ancianos, porque he guardado tus mandamientos.
101 Ab omni via mala prohibui pedes meos, ut custodiam verba tua.
De todo mal camino detuve mis pies, para guardar tu palabra.
102 A judiciis tuis non declinavi, quia tu legem posuisti mihi.
De tus juicios no me aparté; porque tú me enseñaste.
103 Quam dulcia faucibus meis eloquia tua! super mel ori meo.
¡Cuán dulces han sido a mi paladar tus dichos! Más que la miel a mi boca.
104 A mandatis tuis intellexi; propterea odivi omnem viam iniquitatis.
De tus mandamientos he adquirido entendimiento; por tanto he aborrecido todo camino de mentira.
105 Lucerna pedibus meis verbum tuum, et lumen semitis meis.
NUN Lámpara es a mis pies tu palabra, y lumbre a mi camino.
106 Juravi et statui custodire judicia justitiæ tuæ.
Juré y ratifiqué el guardar los juicios de tu justicia.
107 Humiliatus sum usquequaque, Domine; vivifica me secundum verbum tuum.
Afligido estoy en gran manera; oh SEÑOR, vivifícame conforme a tu palabra.
108 Voluntaria oris mei beneplacita fac, Domine, et judicia tua doce me.
Te ruego, oh SEÑOR, que te sean agradables los sacrificios voluntarios de mi boca; y enséñame tus juicios.
109 Anima mea in manibus meis semper, et legem tuam non sum oblitus.
De continuo está mi alma en mi mano; mas no me he olvidado de tu ley.
110 Posuerunt peccatores laqueum mihi, et de mandatis tuis non erravi.
Me pusieron lazo los impíos; pero yo no me desvié de tus mandamientos.
111 Hæreditate acquisivi testimonia tua in æternum, quia exsultatio cordis mei sunt.
Por heredad he tomado tus testimonios para siempre; porque son el gozo de mi corazón.
112 Inclinavi cor meum ad faciendas justificationes tuas in æternum, propter retributionem.
Mi corazón incliné a poner por obra tus estatutos de continuo, hasta el fin.
113 Iniquos odio habui, et legem tuam dilexi.
SAMEC Los pensamientos vanos aborrezco; y tu ley he amado.
114 Adjutor et susceptor meus es tu, et in verbum tuum supersperavi.
Mi escondedero y mi escudo eres tú; a tu palabra he esperado.
115 Declinate a me, maligni, et scrutabor mandata Dei mei.
Apartaos de mí los malignos, porque guardaré los mandamientos de mi Dios.
116 Suscipe me secundum eloquium tuum, et vivam, et non confundas me ab exspectatione mea.
Susténtame conforme a tu palabra, y viviré; y no me frustres de mi esperanza.
117 Adjuva me, et salvus ero, et meditabor in justificationibus tuis semper.
Sosténme, y seré salvo; y me deleitaré siempre en tus estatutos.
118 Sprevisti omnes discedentes a judiciis tuis, quia injusta cogitatio eorum.
Atropellaste a todos los que yerran de tus estatutos; porque su engaño es mentira.
119 Prævaricantes reputavi omnes peccatores terræ; ideo dilexi testimonia tua.
Como escorias hiciste deshacer a todos los impíos de la tierra; por tanto yo he amado tus testimonios.
120 Confige timore tuo carnes meas; a judiciis enim tuis timui.
Mi carne se ha estremecido por temor de ti; y de tus juicios tengo miedo.
121 Feci judicium et justitiam: non tradas me calumniantibus me.
AYIN Juicio y justicia he hecho; no me dejes a mis opresores.
122 Suscipe servum tuum in bonum: non calumnientur me superbi.
Responde por tu siervo para bien; no me hagan violencia los soberbios.
123 Oculi mei defecerunt in salutare tuum, et in eloquium justitiæ tuæ.
Mis ojos desfallecieron por tu salud, y por el dicho de tu justicia.
124 Fac cum servo tuo secundum misericordiam tuam, et justificationes tuas doce me.
Haz con tu siervo según tu misericordia, y enséñame tus estatutos.
125 Servus tuus sum ego: da mihi intellectum, ut sciam testimonia tua.
Tu siervo soy yo, dame entendimiento; para que sepa tus testimonios.
126 Tempus faciendi, Domine: dissipaverunt legem tuam.
Tiempo es de actuar, oh SEÑOR; han disipado tu ley.
127 Ideo dilexi mandata tua super aurum et topazion.
Por eso he amado tus mandamientos más que el oro, y más que oro muy puro.
128 Propterea ad omnia mandata tua dirigebar; omnem viam iniquam odio habui.
Por eso todos los mandamientos de todas las cosas estimé rectos; aborrecí todo camino de mentira.
129 Mirabilia testimonia tua: ideo scrutata est ea anima mea.
PE Maravillosos son tus testimonios; por tanto los ha guardado mi alma.
130 Declaratio sermonum tuorum illuminat, et intellectum dat parvulis.
La exposición de tus palabras alumbra; hace entender a los simples.
131 Os meum aperui, et attraxi spiritum: quia mandata tua desiderabam.
Mi boca abrí y suspiré; porque deseaba tus mandamientos.
132 Aspice in me, et miserere mei, secundum judicium diligentium nomen tuum.
Mírame, y ten misericordia de mí, como acostumbras con los que aman tu Nombre.
133 Gressus meos dirige secundum eloquium tuum, et non dominetur mei omnis injustitia.
Ordena mis pasos con tu palabra; y ninguna iniquidad se enseñoree de mí.
134 Redime me a calumniis hominum ut custodiam mandata tua.
Redímeme de la violencia de los hombres; y guardaré tus mandamientos.
135 Faciem tuam illumina super servum tuum, et doce me justificationes tuas.
Haz que tu rostro resplandezca sobre tu siervo; y enséñame tus estatutos.
136 Exitus aquarum deduxerunt oculi mei, quia non custodierunt legem tuam.
Ríos de agua descendieron de mis ojos, porque no guardaban tu ley.
137 Justus es, Domine, et rectum judicium tuum.
TSADE Justo eres tú, oh SEÑOR, y rectos tus juicios.
138 Mandasti justitiam testimonia tua, et veritatem tuam nimis.
Encargaste la justicia es a saber tus testimonios, y tu verdad.
139 Tabescere me fecit zelus meus, quia obliti sunt verba tua inimici mei.
Mi celo me ha consumido; porque mis enemigos se olvidaron de tus palabras.
140 Ignitum eloquium tuum vehementer, et servus tuus dilexit illud.
Sumamente pura es tu palabra; y tu siervo la ama.
141 Adolescentulus sum ego et contemptus; justificationes tuas non sum oblitus.
Pequeño soy yo y desechado; mas no me he olvidado de tus mandamientos.
142 Justitia tua, justitia in æternum, et lex tua veritas.
Tu justicia es justicia eterna, y tu ley la misma verdad.
143 Tribulatio et angustia invenerunt me; mandata tua meditatio mea est.
Aflicción y angustia me hallaron; mas tus mandamientos fueron mis deleites.
144 Æquitas testimonia tua in æternum: intellectum da mihi, et vivam.
Justicia eterna son tus testimonios; dame entendimiento, y viviré.
145 Clamavi in toto corde meo: exaudi me, Domine; justificationes tuas requiram.
COF Clamé con todo mi corazón; respóndeme, SEÑOR, y guardaré tus estatutos.
146 Clamavi ad te; salvum me fac: ut custodiam mandata tua.
Clamé a ti; sálvame, y guardaré tus testimonios.
147 Præveni in maturitate, et clamavi: quia in verba tua supersperavi.
Me anticipé al alba, y clamé; esperé en tu palabra.
148 Prævenerunt oculi mei ad te diluculo, ut meditarer eloquia tua.
Se anticiparon mis ojos a las vigilias de la noche, para meditar en tus dichos.
149 Vocem meam audi secundum misericordiam tuam, Domine, et secundum judicium tuum vivifica me.
Oye mi voz conforme a tu misericordia, oh SEÑOR; vivifícame conforme a tu juicio.
150 Appropinquaverunt persequentes me iniquitati: a lege autem tua longe facti sunt.
Se acercaron a la maldad los que me persiguen; se alejaron de tu ley.
151 Prope es tu, Domine, et omnes viæ tuæ veritas.
Cercano estás tú, oh SEÑOR; y todos tus mandamientos son la misma verdad.
152 Initio cognovi de testimoniis tuis, quia in æternum fundasti ea.
Hace ya mucho que he entendido de tus testimonios, que para siempre los fundaste.
153 Vide humilitatem meam, et eripe me, quia legem tuam non sum oblitus.
RESH Mira mi aflicción, y líbrame; porque de tu ley no me he olvidado.
154 Judica judicium meum, et redime me: propter eloquium tuum vivifica me.
Aboga mi causa, y redímeme; vivifícame con tu dicho.
155 Longe a peccatoribus salus, quia justificationes tuas non exquisierunt.
Lejos está de los impíos la salud; porque no buscan tus estatutos.
156 Misericordiæ tuæ multæ, Domine; secundum judicium tuum vivifica me.
Muchas son tus misericordias, oh SEÑOR; vivifícame conforme a tus juicios.
157 Multi qui persequuntur me, et tribulant me; a testimoniis tuis non declinavi.
Muchos son mis perseguidores y mis enemigos; mas de tus testimonios no me he apartado.
158 Vidi prævaricantes et tabescebam, quia eloquia tua non custodierunt.
Veía a los prevaricadores, y me carcomía; porque no guardaban tus palabras.
159 Vide quoniam mandata tua dilexi, Domine: in misericordia tua vivifica me.
Mira, oh SEÑOR, que amo tus mandamientos; vivifícame conforme a tu misericordia.
160 Principium verborum tuorum veritas; in æternum omnia judicia justitiæ tuæ.
El principio de tu palabra es la misma verdad; y eterno es todo juicio de tu justicia.
161 Principes persecuti sunt me gratis, et a verbis tuis formidavit cor meum.
SIN Príncipes me han perseguido sin causa; mas mi corazón tuvo miedo de tus palabras.
162 Lætabor ego super eloquia tua, sicut qui invenit spolia multa.
Me gozo sobre tu dicho, como el que halla muchos despojos.
163 Iniquitatem odio habui, et abominatus sum, legem autem tuam dilexi.
La mentira aborrezco y abomino; tu ley amo.
164 Septies in die laudem dixi tibi, super judicia justitiæ tuæ.
Siete veces al día te alabo sobre los juicios de tu justicia.
165 Pax multa diligentibus legem tuam, et non est illis scandalum.
Mucha paz tienen los que aman tu ley; y no hay para ellos tropiezo.
166 Exspectabam salutare tuum, Domine, et mandata tua dilexi.
Tu salud he esperado, oh SEÑOR; y tus mandamientos he puesto por obra.
167 Custodivit anima mea testimonia tua, et dilexit ea vehementer.
Mi alma ha guardado tus testimonios, y los he amado en gran manera.
168 Servavi mandata tua et testimonia tua, quia omnes viæ meæ in conspectu tuo.
He guardado tus mandamientos, y tus testimonios; porque todos mis caminos están delante de ti.
169 Appropinquet deprecatio mea in conspectu tuo, Domine; juxta eloquium tuum da mihi intellectum.
TAU Acérquese mi clamor delante de ti, oh SEÑOR; dame entendimiento conforme a tu palabra.
170 Intret postulatio mea in conspectu tuo; secundum eloquium tuum eripe me.
Venga mi oración delante de ti; líbrame conforme a tu dicho.
171 Eructabunt labia mea hymnum, cum docueris me justificationes tuas.
Mis labios rebosarán alabanza, cuando me enseñares tus estatutos.
172 Pronuntiabit lingua mea eloquium tuum, quia omnia mandata tua æquitas.
Hablará mi lengua tus dichos; porque todos tus mandamientos son la misma justicia.
173 Fiat manus tua ut salvet me, quoniam mandata tua elegi.
Sea tu mano en mi socorro; porque tus mandamientos he escogido.
174 Concupivi salutare tuum, Domine, et lex tua meditatio mea est.
He deseado tu salud, oh SEÑOR; y tu ley es mi delicia.
175 Vivet anima mea, et laudabit te, et judicia tua adjuvabunt me.
Viva mi alma y alábale; y tus juicios me ayuden.
176 Erravi sicut ovis quæ periit: quære servum tuum, quia mandata tua non sum oblitus.
Yo me perdí como oveja extraviada; busca a tu siervo; porque no me he olvidado de tus mandamientos.

< Psalmorum 119 >