< Psalmorum 105 >

1 Alleluja. Confitemini Domino, et invocate nomen ejus; annuntiate inter gentes opera ejus.
Wysławiajcie PANA, wzywajcie jego imienia, opowiadajcie jego dzieła wśród narodów.
2 Cantate ei, et psallite ei; narrate omnia mirabilia ejus.
Śpiewajcie mu, śpiewajcie mu psalmy, rozmawiajcie o wszystkich jego cudach.
3 Laudamini in nomine sancto ejus; lætetur cor quærentium Dominum.
Chlubcie się jego świętym imieniem, niech się weseli serce szukających PANA.
4 Quærite Dominum, et confirmamini; quærite faciem ejus semper.
Szukajcie PANA i jego mocy, szukajcie zawsze jego oblicza.
5 Mementote mirabilium ejus quæ fecit; prodigia ejus, et judicia oris ejus:
Przypominajcie sobie dzieła, które czynił; jego cuda i wyroki jego ust.
6 semen Abraham servi ejus; filii Jacob electi ejus.
[Wy], potomkowie Abrahama, jego słudzy; [wy], synowie Jakuba, jego wybrańcy!
7 Ipse Dominus Deus noster; in universa terra judicia ejus.
On jest PANEM, naszym Bogiem, jego sądy po całej ziemi.
8 Memor fuit in sæculum testamenti sui; verbi quod mandavit in mille generationes:
Pamięta wiecznie o swoim przymierzu; o słowie, które nakazał po tysiąc pokoleń;
9 quod disposuit ad Abraham, et juramenti sui ad Isaac:
[O przymierzu], które zawarł z Abrahamem, i o przysiędze złożonej Izaakowi.
10 et statuit illud Jacob in præceptum, et Israël in testamentum æternum,
Ustanowił je jako prawo dla Jakuba, dla Izraela jako wieczne przymierze;
11 dicens: Tibi dabo terram Chanaan, funiculum hæreditatis vestræ:
Mówiąc: Tobie dam ziemię Kanaan jako dział waszego dziedzictwa;
12 cum essent numero brevi, paucissimi, et incolæ ejus.
Kiedy ich było niewielu, nieliczni i obcy w niej.
13 Et pertransierunt de gente in gentem, et de regno ad populum alterum.
I wędrowali od narodu do narodu, z [jednego] królestwa do innego ludu;
14 Non reliquit hominem nocere eis: et corripuit pro eis reges.
Nikomu nie pozwolił ich krzywdzić, nawet karcił królów z ich powodu, [mówiąc]:
15 Nolite tangere christos meos, et in prophetis meis nolite malignari.
Nie dotykajcie moich pomazańców, a moim prorokom nie czyńcie [nic] złego.
16 Et vocavit famem super terram, et omne firmamentum panis contrivit.
Potem przywołał głód na ziemię i zniszczył cały zapas chleba.
17 Misit ante eos virum: in servum venumdatus est, Joseph.
Posłał przed nimi męża, Józefa, który został sprzedany jako niewolnik;
18 Humiliaverunt in compedibus pedes ejus; ferrum pertransiit animam ejus:
Którego nogi ranili pętami, a w żelazo zakuto jego ciało;
19 donec veniret verbum ejus. Eloquium Domini inflammavit eum.
Aż do [tego] czasu, gdy jego słowo się spełniło, słowo PANA doświadczało go.
20 Misit rex, et solvit eum; princeps populorum, et dimisit eum.
Posłał król i kazał go uwolnić, władca narodu wypuścił go na wolność.
21 Constituit eum dominum domus suæ, et principem omnis possessionis suæ:
Ustanowił go panem swego domu i władcą wszystkich swoich posiadłości;
22 ut erudiret principes ejus sicut semetipsum, et senes ejus prudentiam doceret.
Aby rządził jego dostojnikami według swego uznania i jego starszych nauczał mądrości.
23 Et intravit Israël in Ægyptum, et Jacob accola fuit in terra Cham.
Potem Izrael wszedł do Egiptu, a Jakub był gościem w ziemi Chama;
24 Et auxit populum suum vehementer, et firmavit eum super inimicos ejus.
Gdzie [Bóg] bardzo rozmnożył swój lud i uczynił go potężniejszym od jego wrogów.
25 Convertit cor eorum, ut odirent populum ejus, et dolum facerent in servos ejus.
Odmienił ich serca, żeby znienawidzili jego lud i postępowali przebiegle wobec jego sług.
26 Misit Moysen servum suum; Aaron quem elegit ipsum.
Posłał Mojżesza, swego sługę, i Aarona, którego wybrał;
27 Posuit in eis verba signorum suorum, et prodigiorum in terra Cham.
Pokazali im jego znaki i cuda w ziemi Chama.
28 Misit tenebras, et obscuravit; et non exacerbavit sermones suos.
Zesłał ciemności i nastał mrok, i nie buntowali się przeciw jego słowu.
29 Convertit aquas eorum in sanguinem, et occidit pisces eorum.
Zamienił ich wody w krew i pozabijał ich ryby.
30 Edidit terra eorum ranas in penetralibus regum ipsorum.
Ich ziemia wydała mnóstwo żab, [były] nawet w komnatach królewskich.
31 Dixit, et venit cœnomyia et ciniphes in omnibus finibus eorum.
Rozkazał i zjawiły się rozmaite muchy i wszy w całym ich kraju.
32 Posuit pluvias eorum grandinem: ignem comburentem in terra ipsorum.
Zesłał grad zamiast deszczu, ogień płonący na ich ziemię.
33 Et percussit vineas eorum, et ficulneas eorum, et contrivit lignum finium eorum.
Zniszczył ich winnice i figowce i połamał drzewa w ich kraju.
34 Dixit, et venit locusta, et bruchus cujus non erat numerus:
Rozkazał i zjawiła się szarańcza, niezliczone mnóstwo larw;
35 et comedit omne fœnum in terra eorum, et comedit omnem fructum terræ eorum.
I pożarły całą zieleń w ich kraju, i zjadły płody ich ziemi.
36 Et percussit omne primogenitum in terra eorum, primitias omnis laboris eorum.
Zabił też wszystko, co pierworodne w ich ziemi, pierwociny wszelkiej ich siły.
37 Et eduxit eos cum argento et auro, et non erat in tribubus eorum infirmus.
Wyprowadził ich ze srebrem i złotem i nie było słabego wśród ich plemion.
38 Lætata est Ægyptus in profectione eorum, quia incubuit timor eorum super eos.
Egipt się radował, gdy wychodzili, bo ogarnął go strach przed nimi.
39 Expandit nubem in protectionem eorum, et ignem ut luceret eis per noctem.
Rozpostarł obłok jak osłonę, a ogień, by świecił w nocy.
40 Petierunt, et venit coturnix, et pane cæli saturavit eos.
Na [ich] żądanie zesłał przepiórki i nasycił ich chlebem z nieba.
41 Dirupit petram, et fluxerunt aquæ: abierunt in sicco flumina.
Otworzył skałę i trysnęły wody, popłynęły po suchych miejscach [jak] rzeka;
42 Quoniam memor fuit verbi sancti sui, quod habuit ad Abraham puerum suum.
Pamiętał bowiem o swoim świętym słowie i o Abrahamie, swym słudze.
43 Et eduxit populum suum in exsultatione, et electos suos in lætitia.
Wyprowadził swój lud wśród wesela, swoich wybranych wśród radości.
44 Et dedit illis regiones gentium, et labores populorum possederunt:
I dał im ziemię pogan, i zawładnęli dorobkiem narodów;
45 ut custodiant justificationes ejus, et legem ejus requirant.
Aby zachowywali jego nakazy i przestrzegali jego praw. Alleluja.

< Psalmorum 105 >