Lucam 21
1 Respiciens autem, vidit eos qui mittebant munera sua in gazophylacium, divites.
A KOTIN aupwil jili ap majani, me kapwapwa kan kajedi on ar mairon nan deun mairon.
2 Vidit autem et quamdam viduam pauperculam mittentem æra minuta duo.
A pil kotin majani, me li odi jamama men kajedi on lepta riau.
3 Et dixit: Vere dico vobis, quia vidua hæc pauper plus quam omnes misit.
A kotin majani: Melel I indai on komail, li odi jamama men et kajedi on laude jan irail karoj
4 Nam omnes hi ex abundanti sibi miserunt in munera Dei: hæc autem ex eo quod deest illi, omnem victum suum quem habuit, misit.
Pwe mepukat karoj kajedi on mairon en Kot jan ni ar pai, a li men et kajedi jan ni a jamama, a dipijou karoj, me a naineki.
5 Et quibusdam dicentibus de templo quod bonis lapidibus et donis ornatum esset, dixit:
Akai lao kajokajoiadar duen im en kaudok, me kapwata kida takai kajampwal akan o kapwa en mairon kai, ap kotin majani:
6 Hæc quæ videtis, venient dies in quibus non relinquetur lapis super lapidem, qui non destruatur.
Ran oko kokodo, karoj, me komail ududial, pan karank pajan, jota eu takai pan mi pon eu.
7 Interrogaverunt autem illum, dicentes: Præceptor, quando hæc erunt, et quod signum cum fieri incipient?
Irail kalelapok re a potoan on: Jaunpadak iad mepukat pan pwaida? O da pan kilel en mepukat pan wiaui?
8 Qui dixit: Videte ne seducamini: multi enim venient in nomine meo, dicentes quia ego sum: et tempus appropinquavit: nolite ergo ire post eos.
A kotin majani: Komail kalaka, pwe meamen de kotaue komail! Pwe me toto pan kodo ni ad ai o pan inda: Nai I o anjau korendor! A komail der idauen ir ala.
9 Cum autem audieritis prælia et seditiones, nolite terreri: oportet primum hæc fieri, sed nondum statim finis.
A komail lao ron duen mauin o muei jued, ender majak, pwe mepukat pan wiaui maj, a jaikenta imwi.
10 Tunc dicebat illis: Surget gens contra gentem, et regnum adversus regnum.
A kotin majani on irail: Toun jap eu pan u on eu jap, o wei eu pan u on eu wei.
11 Et terræmotus magni erunt per loca, et pestilentiæ, et fames, terroresque de cælo, et signa magna erunt.
O rerer laud en jap akan pan wiaui, o lek, o jon en jomau pan pwaida, o pil janjal kama japwek kai, o kilel lapalap akan pan pwarada jan nanlan.
12 Sed ante hæc omnia injicient vobis manus suas, et persequentur tradentes in synagogas et custodias, trahentes ad reges et præsides propter nomen meum:
A mon mepukat re pan jaik komail edi, o kame komail, o pana komail la nan jinakoke kan o imaten pwen kalualan ren nanmarki o jaumaj akan pweki ad ai.
13 continget autem vobis in testimonium.
A mepukat pan wiaui on komail, pwen kadede kin ia.
14 Ponite ergo in cordibus vestris non præmeditari quemadmodum respondeatis:
Komail ari inauki on pein komail nan monion omail, me komail jota pan patauki, me komail pan japenki.
15 ego enim dabo vobis os et sapientiam, cui non poterunt resistere et contradicere omnes adversarii vestri.
Pwe nai me pan kalokaia komail, o kalolekonla, pwe me kailon kin komail, en jota kak kalikama, o jo palian.
16 Trademini autem a parentibus, et fratribus, et cognatis, et amicis, et morte afficient ex vobis:
A jam o in omail, o ri ol akan, o jau omail, o kompokepa kan pan pana komail la, o akai komail me re pan kamela.
17 et eritis odio omnibus propter nomen meum:
O aramaj karoj pan kailon kin komail pweki ad ai.
18 et capillus de capite vestro non peribit.
A jota pit en mon omail pit pan lokidokila.
19 In patientia vestra possidebitis animas vestras.
Dore kila kanonama maur omail:
20 Cum autem videritis circumdari ab exercitu Jerusalem, tunc scitote quia appropinquavit desolatio ejus:
A komail lao udial, me jaunpei kan kapili pena Ierujalem, komail ap ajaki, me a ola korendor.
21 tunc qui in Judæa sunt, fugiant ad montes, et qui in medio ejus, discedant: et qui in regionibus, non intrent in eam,
A me mimi Iudaa, ni anjau o, en tandala nan nana; o me mi nan waron a, en pitila jan; o me mimi nan jap, ender purelan i.
22 quia dies ultionis hi sunt, ut impleantur omnia quæ scripta sunt.
Pwe i anjaun depuk, pwe karoj, me intinidier, en pwaida.
23 Væ autem prægnantibus et nutrientibus in illis diebus! erit enim pressura magna super terram, et ira populo huic.
Juedi on me lijean o me kadidi jeri ni ran oko! Pwe kalokolok pan lapalapia nan jap et o onion on aramaj pukat.
24 Et cadent in ore gladii, et captivi ducentur in omnes gentes, et Jerusalem calcabitur a gentibus, donec impleantur tempora nationum.
O re pan kame kila kodlaj, o jalilan wei karoj, o lerujalem pan tiak pajan ren men liki kan, lao anjau en men liki kan, pan lel.
25 Et erunt signa in sole, et luna, et stellis, et in terris pressura gentium præ confusione sonitus maris, et fluctuum:
O kilel akan pan wiaui ni katipin, o jaunipon, o uju kan, o aramaj nan jappa pan majak onpan pinidar, o madau o iluk kan pan anian nil laudeda;
26 arescentibus hominibus præ timore, et exspectatione, quæ supervenient universo orbi: nam virtutes cælorum movebuntur:
O aramaj akan pan okila ar majak o auiaui me pan wiaui nan jappa; pwe kel en lan akan pan mokideda.
27 et tunc videbunt Filium hominis venientem in nube cum potestate magna et majestate.
Irail ap pan kilanada Nain aramaj a kodido ni dapok ki rojon o linan kaualap.
28 His autem fieri incipientibus, respicite, et levate capita vestra: quoniam appropinquat redemptio vestra.
Mepukat lao pikikidi wiaui, komail ap jarada o kajinenda, pwe a leler omail kamaioda.
29 Et dixit illis similitudinem: Videte ficulneam, et omnes arbores:
A kotin majani karajeraj eu on irail: Kilan tuka pik o tuka karoj!
30 cum producunt jam ex se fructum, scitis quoniam prope est æstas.
Ni omail kilan me irail wiliada, komail kin ajaki, me rak o me korendor.
31 Ita et vos cum videritis hæc fieri, scitote quoniam prope est regnum Dei.
Iduen komail, komail lao kilan mepukat lao wiaui, komail ajaki, me wein Kot korendor.
32 Amen dico vobis, quia non præteribit generatio hæc, donec omnia fiant.
Melel I indai on komail, di wet jota pan imwila mon mepukat karoj pan pwaida.
33 Cælum et terra transibunt: verba autem mea non transibunt.
Lan o jappa pan jorela, a ai majan akan jota pan poula.
34 Attendite autem vobis, ne forte graventur corda vestra in crapula, et ebrietate, et curis hujus vitæ, et superveniat in vos repentina dies illa:
Komail ari kalaka pein komail, pwe monion omail de toutouki kaped en mana, o kamom jakau, o nononki maur et, o ran o ap madan lel don komail.
35 tamquam laqueus enim superveniet in omnes qui sedent super faciem omnis terræ.
Pwe likamata injar eu, a pan ko don karoj, me kin kakaujon jappa.
36 Vigilate itaque, omni tempore orantes, ut digni habeamini fugere ista omnia quæ futura sunt, et stare ante Filium hominis.
Komail ari majamajan o poden kapakap, pwe komail en war on en piti jan mepukat karoj, me pan wiaui, o en pat on Nain aramaj.
37 Erat autem diebus docens in templo: noctibus vero exiens, morabatur in monte qui vocatur Oliveti.
Ni ran o a kotin kaukawewe nan im en kaudok o, a ni pon a kotieila kotikot pon dol o me adaneki Oliwe.
38 Et omnis populus manicabat ad eum in templo audire eum.
O aramaj karoj jankonai pokon don i nan im en kaudok o, pwen ron i.
