Job 26
1 Respondens autem Job dixit:
A Hiob tak odpowiedział:
2 Cujus adjutor es? numquid imbecillis? et sustentas brachium ejus qui non est fortis?
Jakże uratowałeś tego, który nie ma mocy? Jakże wybawiłeś ramię, które nie ma siły?
3 Cui dedisti consilium? forsitan illi qui non habet sapientiam: et prudentiam tuam ostendisti plurimam.
Jakże doradziłeś temu, który nie ma mądrości? Jakże dokładnie nauczyłeś tej sprawy?
4 Quem docere voluisti? nonne eum qui fecit spiramentum?
Komu powiedziałeś te słowa? Czyj to duch wyszedł od ciebie?
5 Ecce gigantes gemunt sub aquis, et qui habitant cum eis.
Rzeczy martwe rodzą się pod wodami oraz ich mieszkańcy.
Piekło jest odkryte przed nim i zatracenie nie ma przykrycia. (Sheol h7585)
7 Qui extendit aquilonem super vacuum, et appendit terram super nihilum.
Rozciągnął północ nad pustym miejscem [i] ziemię zawiesił na niczym.
8 Qui ligat aquas in nubibus suis, ut non erumpant pariter deorsum.
Zawiązuje wody w swoich obłokach, a obłok nie pęka pod nimi.
9 Qui tenet vultum solii sui, et expandit super illud nebulam suam.
Zatrzymuje widok swego tronu, rozciąga nad nim swój obłok.
10 Terminum circumdedit aquis, usque dum finiantur lux et tenebræ.
Wodom nakreślił granice, aż nastąpi koniec światłości i ciemności.
11 Columnæ cæli contremiscunt, et pavent ad nutum ejus.
Filary niebios trzęsą się i zdumiewają się jego gromem.
12 In fortitudine illius repente maria congregata sunt, et prudentia ejus percussit superbum.
Swoją mocą dzieli morze, a swoją roztropnością uśmierza jego nawałnicę.
13 Spiritus ejus ornavit cælos, et obstetricante manu ejus, eductus est coluber tortuosus.
Swoim duchem przyozdobił niebiosa, a jego ręka stworzyła pokrzywionego węża.
14 Ecce hæc ex parte dicta sunt viarum ejus: et cum vix parvam stillam sermonis ejus audierimus, quis poterit tonitruum magnitudinis illius intueri?
Oto tylko cząstka jego dróg, ale jakże mało o nim słyszymy! A kto pojmie grzmot jego wielkiej potęgi?
