Job 17
1 Spiritus meus attenuabitur; dies mei breviabuntur: et solum mihi superest sepulchrum.
Mój oddech jest skażony, moje dni gasną, groby na mnie [czekają].
2 Non peccavi, et in amaritudinibus moratur oculus meus.
Czy nie szydercy są przy mnie? Czy moje oko nie czuwa przez ich zniewagi?
3 Libera me, Domine, et pone me juxta te, et cujusvis manus pugnet contra me.
Złóż więc zastaw za mnie u siebie. Któż jest ten, który za mnie poręczy?
4 Cor eorum longe fecisti a disciplina: propterea non exaltabuntur.
Ich serce bowiem ukryłeś przed zrozumieniem, dlatego [ich] nie wywyższysz.
5 Prædam pollicetur sociis, et oculi filiorum ejus deficient.
Kto pochlebia przyjaciołom, tego dzieciom zgasną oczy.
6 Posuit me quasi in proverbium vulgi, et exemplum sum coram eis.
Uczynił mnie tematem przysłowia wśród ludzi i pośmiewiskiem przed nimi.
7 Caligavit ab indignatione oculus meus, et membra mea quasi in nihilum redacta sunt.
Moje oko zaćmiło się od smutku, a wszystkie moje członki są jak cień.
8 Stupebunt justi super hoc, et innocens contra hypocritam suscitabitur.
Prawi zdumieją się nad tym, a niewinny powstanie przeciwko obłudnikowi.
9 Et tenebit justus viam suam, et mundis manibus addet fortitudinem.
Sprawiedliwy będzie trwał przy swojej drodze, a kto ma czyste ręce, nabierze siły.
10 Igitur omnes vos convertimini, et venite, et non inveniam in vobis ullum sapientem.
Lecz wy wszyscy zawróćcie i przyjdźcie; bo mądrego wśród was nie znajduję.
11 Dies mei transierunt; cogitationes meæ dissipatæ sunt, torquentes cor meum.
Moje dni przeminęły, rozwiały się moje zamiary, myśli mego serca.
12 Noctem verterunt in diem, et rursum post tenebras spero lucem.
Noc zamieniają w dzień, światłość skraca się z powodu ciemności.
Gdybym czegoś oczekiwał, grób [będzie] moim domem, w ciemności rozłożyłem swoje posłanie. (Sheol h7585)
14 Putredini dixi: Pater meus es; Mater mea, et soror mea, vermibus.
Powiedziałem do zniszczenia: Jesteś moim ojcem, a robactwu: Moja matko i moja siostro.
15 Ubi est ergo nunc præstolatio mea? et patientiam meam quis considerat?
Gdzie jest więc teraz moja nadzieja? Kto zobaczy moją nadzieję?
