Titum 3
1 Admone illos principibus, et potestatibus subditos esse, dicto obedire, ad omne opus bonum paratos esse:
Whakamaharatia ratou kia ngohengohe ki nga rangatiratanga, ki nga mana, kia rongo ki nga rangatira, kia takatu ki nga mahi pai katoa;
2 neminem blasphemare, non litigiosos esse, sed modestos, omnem ostendentes mansuetudinem ad omnes homines.
Kia kaua e korero kino ki tetahi tangata, kia kaua e whawhai, kia ngakau ngawari, kia nui te mahaki o te ngakau e whakaputaina ki nga tangata katoa.
3 Eramus enim aliquando et nos insipientes, increduli, errantes, servientes desideriis, et voluptatibus variis, in malitia et invidia agentes, odibiles, odientes invicem.
He whakaarokore hoki tatou i mua, he tutu, e tinihangatia ana, he pononga na nga hiahia, na nga whakaahuareka maha, e noho ana i runga i te nanakia, i te hae, he hunga whakarihariha, e mauahara ana tetahi ki tetahi.
4 Cum autem benignitas, et humanitas apparuit Salvatoris nostri Dei:
Otira i te mea ka puta mai nei te tikanga ngawari me te aroha o te Atua, o to tatou Kaiwhakaora ki nga tangata,
5 non ex operibus iustitiæ, quæ fecimus nos, sed secundum suam misericordiam salvos nos fecit per lavacrum regenerationis, et renovationis Spiritus sancti,
Ehara i te mea na nga mahi tika i mahia e tatou, engari na tana mahi tohu i whakaorangia ai tatou e ia, he meatanga na te horoinga o te whanautanga houtanga, na te whakahoutanga a te Wairua Tapu,
6 quem effudit in nos abunde per Iesum Christum Salvatorem nostrum:
I ringihia nuitia mai nei e ia ki runga ki a tatou, he mea na Ihu Karaiti, na to tatou Kaiwhakaora;
Kia whakatikaia ai tatou e tona aroha noa, kia whiwhi ai ki te taonga, ara ki te ora tonu e tumanakohia atu nei. (aiōnios g166)
8 Fidelis sermo est: et de his volo te confirmare: ut curent bonis operibus præesse qui credunt Deo. Hæc sunt bona, et utilia hominibus.
He korero pono tenei; e mea ana hoki ahau kia kaha tau kauwhau i enei mea, kia mahara ai te hunga kua whakapono ki te Atua ki te mahi i nga mahi pai. Ko nga mea enei e ataahua ana, e whai pai ana mo nga tangata.
9 Stultas autem quæstiones, et genealogias, et contentiones, et pugnas legis devita. sunt enim inutiles, et vanæ.
Ko nga uiuinga kuware ia, me nga whakapapa tupuna, whakarerea atu, me nga totohe, me nga whawhai ki nga mea o te ture, kahore hoki he pai o aua mea, he mea hanga noa.
10 Hæreticum hominem post unam, et secundam correptionem devita:
Ko te tangata whakapono he, ka kotahi, ka rua nga whakatupatotanga, whakarerea atu;
11 sciens quia subversus est, qui eiusmodi est, et delinquit, cum sit proprio iudicio condemnatus.
E matau ana hoki koe kua whakaputaia ketia taua tangata pera, kei te hara ano hoki, kua mau tona he i a ia ano.
12 Cum misero ad te Artemam, aut Tychicum, festina ad me venire Nicopolim: ibi enim statui hiemare.
Ka tonoa atu e ahau ki a koe a Aretema, a Tikiku ranei, kia puta tou uaua ki te haere mai ki ahau ki Nikopori: kua takoto hoki taku tikanga kia noho ki reira i te hotoke.
13 Zenam legisperitum, et Apollo solicite præmitte, ut nihil illis desit.
Kia puta tou whakaaro kia kawea mai a Hina kaiako ture, raua ko Aporo: kei hapa tetahi mea mo raua.
14 Discant autem et nostri bonis operibus præesse ad usus necessarios: ut non sint infructuosi.
Me ako hoki o tatou ki te mahi i nga mahi pai mo nga wa o te rawakore kei huakore ratou.
15 Salutant te qui mecum sunt omnes: saluta eos, qui nos amant in fide. Gratia Dei cum omnibus vobis. Amen.
Tenei te oha atu nei ki a koe oku hoa katoa. Oha atu ki te hunga e aroha ana ki a matou i runga i te whakapono. Kia tau te aroha noa ki a koutou katoa. Amine.
