Apocalypsis 10

1 Et vidi alium Angelum fortem descendentem de cælo amictum nube, et iris in capite eius, et facies eius erat ut sol, et pedes eius tamquam columnæ ignis:

Kayi ndalabona naumbi mungelo wangofu kaseluka kwilu, kali wafungailwa mumakumbi ne nkongolo kaili yamushinguluka ku mutwi. cinso cakendi calikuboneketi kumunika kwa lisuba ne myendo yakendi yalikubeti ntabo shilabangilinga mulilo.

2 et habebat in manu sua libellum apertum: et posuit pedem suum dextrum super mare, sinistrum autem super terram:

Kayi walikukute kalibuku mu makasa kacaluka. Walikuba watalamana, mwendo wakululyo kali walyata pa lwenje, wa cipiko kali walyata pa mutunta,

3 et clamavit voce magna, quemadmodum cum leo rugit. Et cum clamasset, locuta sunt septem tonitrua voces suas.

maswi akendi akompolola alanyumfwiketi kubuluma kwa nkalamu. Mpwalapwisha, nako kutatala kusanu ne kubili kwalakumbula mwakubuluma.

4 Et cum locuta fuissent septem tonitrua voces suas, ego scripturus eram: et audivi vocem de cælo dicentem mihi: Signa quæ locuta sunt septem tonitrua: et noli ea scribere.

Kutatala mpokwalapwa kwamba, ndalayandeti nembe mbyondalabona ne kunyumfwa, nomba ndalanyumfwa maswi kwilu akwambeti, “Soleka bilamba kutatala kwa tusanu ne tubili, kotabilemba sobwe.”

5 Et angelus, quem vidi stantem super mare, et super terram, levavit manum suam ad cælum:

Usa mungelo ngondalabona kali walyata pa lwenje kayi ne pa mutunta, walemanika cikasa cakendi cakulyo kutondeka kwilu

6 et iuravit per viventem in sæcula sæculorum, qui creavit cælum, et ea quæ in eo sunt: et terram, et ea quæ in ea sunt: et mare, et ea quæ in eo sunt: Quia tempus non erit amplius: (aiōn g165)

ne kulumbila pa Lina lya Lesa wamuyayaya, uyo walalenga kwilu ne cishi ca panshi ne lwenje kayi ne byonse bilimo. Mungeloyo walambeti, “Nteti pakapite cindi citali sobwe! (aiōn g165)

7 sed in diebus vocis septimi angeli, cum cœperit tuba canere, consummabitur mysterium Dei, sicut evangelizavit per servos suos Prophetas.

Lino mungelo wa tusanu ne tubili alilisha tolompita yakendi, Lesa nakakwanilishe bubambo bwakendi bwasolekwa, mbwalambila basebenshi bakendi bashinshimi.”

8 Et audivi vocem de cælo iterum loquentem mecum, et dicentem: Vade, et accipe librum apertum de manu angeli stantis super mare, et super terram.

Lino maswi ngondalanyumfwa kwilu kayi alamba kuli njameti, “Koya umante kalibuku kasa kacaluka kali mu makasa a mungelo walyata pa lwenje ne pa mutunta.”

9 Et abii ad angelum, dicens ei, ut daret mihi librum. Et dixit mihi: Accipe librum, et devora illum: et faciet amaricari ventrem tuum, sed in ore tuo erit dulce tamquam mel.

Ndalaya ku mungelo kuya kumusenga kalibuku. Neye walang'ambileti, “Kamante ukalye, mulibunda nukanyumfwe kulula, nomba mukanwa nukanyumfwe kwineti bwiki.”

10 Et accepi librum de manu angeli, et devoravi illum: et erat in ore meo tamquam mel dulce: et cum devorassem eum, amaricatus est venter meus:

Ndalakamanta kalibuku kufuma mumakasa akendi ne kukalya, mukanwa kalanyumfwika kwineti bwiki. Nomba mpondalakamina ndalanyumfwa kulula mulibunda.

11 et dixit mihi: Oportet te iterum prophetare Gentibus, et populis, et linguis, et regibus multis.

Popelapo ndalambilweti, “Koya ukambauke kayi mulumbe wa Lesa ku mishobo ne kubishi ne kubantu ba nkanda shapusana, ne milaka kayi ne ku bami bangi.”