Psalmorum 81

1 In finem, Pro torcularibus, Psalmus ipsi Asaph. Exultate Deo adiutori nostro: iubilate Deo Iacob.

Przewodnikowi chóru, na Gittyt. Asafa. Radośnie śpiewajcie Bogu, naszej mocy; [radośnie] wykrzykujcie Bogu Jakuba.

2 Sumite psalmum, et date tympanum: psalterium iucundum cum cithara.

Weźcie psalm, przynieście bęben, wdzięczną harfę i cytrę.

3 Buccinate in Neomenia tuba, in insigni die solemnitatis vestræ:

Zadmijcie w trąbę w czas nowiu, w czasie wyznaczonym, w dniu naszego uroczystego święta.

4 Quia præceptum in Israel est: et iudicium Deo Iacob.

Jest bowiem taki nakaz w Izraelu, prawo Boga Jakuba.

5 Testimonium in Ioseph posuit illud, cum exiret de Terra Ægypti: linguam, quam non noverat, audivit.

Ustanowił to świadectwem dla Józefa, kiedy wyszedł przeciw ziemi Egiptu, gdzie słyszałem język, którego nie zrozumiałem.

6 Divertit ab oneribus dorsum eius: manus eius in cophino servierunt.

Uwolniłem od brzemienia jego barki, a jego ręce od [dźwigania] kotłów.

7 In tribulatione invocasti me, et liberavi te: exaudivi te in abscondito tempestatis: probavi te apud aquam contradictionis.

Wzywałeś mnie w ucisku i wybawiłem cię; odpowiedziałem ci w skrytości gromu, doświadczyłem cię u wód Meriba. (Sela)

8 Audi populus meus, et contestabor te: Israel si audieris me,

Słuchaj, mój ludu, a oświadczę ci; Izraelu, jeśli będziesz mnie słuchał;

9 non erit in te deus recens, neque adorabis deum alienum.

Nie będziesz miał cudzego boga ani nie oddasz pokłonu obcemu bogu;

10 Ego enim sum Dominus Deus tuus, qui eduxi te de terra Ægypti: dilata os tuum, et implebo illud.

Ja, PAN, [jestem] twoim Bogiem, który cię wyprowadził z ziemi Egiptu; otwórz usta, a ja je napełnię.

11 Et non audivit populus meus vocem meam: et Israel non intendit mihi.

Lecz mój lud nie usłuchał mego głosu, a Izrael nie chciał mnie.

12 Et dimisi eos secundum desideria cordis eorum, ibunt in adinventionibus suis.

Zostawiłem ich więc żądzom ich serca i postępowali według swoich zamysłów.

13 Si populus meus audisset me: Israel si in viis meis ambulasset:

O, gdyby mój lud mnie posłuchał, a Izrael chodził moimi drogami!

14 Pro nihilo forsitan inimicos eorum humiliassem: et super tribulantes eos misissem manum meam.

W krótkim czasie poniżyłbym ich nieprzyjaciół i zwróciłbym rękę przeciw ich wrogom.

15 Inimici Domini mentiti sunt ei: et erit tempus eorum in sæcula.

Nienawidzący PANA, choć obłudnie, musieliby mu się poddać, a ich czas trwałby wiecznie.

16 Et cibavit eos ex adipe frumenti: et de petra, melle saturavit eos.

I karmiłbym ich wyborną pszenicą, a nasyciłbym cię miodem ze skały.