Psalmorum 78
1 Intellectus Asaph. Attendite popule meus legem meam: inclinate aurem vestram in verba oris mei.
Pieśń pouczająca. Asafa. Słuchaj, mój ludu, mego prawa, nakłońcie uszu ku słowom moich ust.
2 Aperiam in parabolis os meum: loquar propositiones ab initio.
Otworzę moje usta do przypowieści, opowiem starodawne tajemnice;
3 Quanta audivimus et cognovimus ea: et patres nostri narraverunt nobis.
Cośmy słyszeli i poznali i [co] nam opowiadali nasi ojcowie.
4 Non sunt occultata a filiis eorum, in generatione altera. Narrantes laudes Domini, et virtutes eius, et mirabilia eius quæ fecit.
Nie zataimy [tego] przed ich synami, opowiemy przyszłemu pokoleniu o chwale PANA, o jego mocy i cudach, które czynił.
5 Et suscitavit testimonium in Iacob: et legem posuit in Israel. Quanta mandavit patribus nostris nota facere ea filiis suis:
Ustanowił bowiem świadectwo w Jakubie, nadał prawo w Izraelu i nakazał naszym ojcom, aby je oznajmiali swoim synom;
6 ut cognoscat generatio altera. Filii qui nascentur, et exurgent, et narrabunt filiis suis,
Aby poznało przyszłe pokolenie, synowie, którzy się urodzą; aby powstawszy, przekazywali [je] swoim synom;
7 Ut ponant in Deo spem suam, et non obliviscantur operum Dei: et mandata eius exquirant.
Żeby pokładali w Bogu nadzieję i nie zapominali o dziełach Boga, lecz strzegli jego przykazań;
8 Ne fiant sicut patres eorum: generatio prava et exasperans. Generatio, quæ non direxit cor suum: et non est creditus cum Deo spiritus eius.
Żeby nie byli, jak ich ojcowie, pokoleniem opornym i nieposłusznym; pokoleniem, które nie przygotowało swego serca i którego duch nie był wierny Bogu.
9 Filii Ephrem intendentes et mittentes arcum: conversi sunt in die belli.
Synowie Efraima, uzbrojeni i wyposażeni w łuki, w dniu bitwy wycofali się.
10 Non custodierunt testamentum Dei, et in lege eius noluerunt ambulare.
[Bo] nie strzegli przymierza Boga i nie chcieli postępować według jego prawa.
11 Et obliti sunt benefactorum eius, et mirabilium eius quæ ostendit eis.
Zapomnieli o jego dziełach i cudach, które im ukazał.
12 Coram patribus eorum fecit mirabilia in terra Ægypti, in campo Taneos.
Przed ich ojcami czynił cuda w ziemi Egiptu, na polu Soanu.
13 Interrupit mare, et perduxit eos: et statuit aquas quasi in utre.
Rozdzielił morze i przeprowadził ich, i sprawił, że wody stanęły jak wał.
14 Et deduxit eos in nube diei: et tota nocte in illuminatione ignis.
Prowadził ich w obłoku za dnia, a całą noc w blasku ognia.
15 Interrupit petram in eremo: et adaquavit eos velut in abysso multa.
Rozszczepił skały na pustyni i napoił ich jakby z wielkich głębin.
16 Et eduxit aquam de petra: et deduxit tamquam flumina aquas.
Wydobył strumienie ze skały i sprawił, że wody płynęły jak rzeki.
17 Et apposuerunt adhuc peccare ei: in iram excitaverunt Excelsum in inaquoso.
Lecz [oni] jeszcze więcej grzeszyli przeciwko niemu i pobudzili do gniewu Najwyższego na pustyni;
18 Et tentaverunt Deum in cordibus suis: ut peterent escas animabus suis.
I wystawiali Boga na próbę w swych sercach, żądając pokarmu według swego pragnienia.
19 Et male locuti sunt de Deo: dixerunt: Numquid poterit Deus parare mensam in deserto?
I mówili przeciwko Bogu tymi słowy: Czy Bóg może zastawić stół na tej pustyni?
20 Quoniam percussit petram, et fluxerunt aquæ, et torrentes inundaverunt. Numquid et panem poterit dare, aut parare mensam populo suo?
Oto uderzył w skałę i wypłynęły wody, i wezbrały strumienie; czy będzie mógł też dać chleb? Czy przygotuje mięso swemu ludowi?
21 Ideo audivit Dominus, et distulit: et ignis accensus est in Iacob, et ira ascendit in Israel:
Gdy PAN [to] usłyszał, rozgniewał się i ogień zapłonął przeciw Jakubowi, i gniew wybuchnął przeciw Izraelowi;
22 Quia non crediderunt in Deo, nec speraverunt in salutari eius:
Bo nie uwierzyli Bogu i nie zaufali jego zbawieniu;
23 Et mandavit nubibus desuper, et ianuas cæli aperuit.
Choć rozkazał chmurom w górze i bramy nieba otworzył.
24 Et pluit illis manna ad manducandum, et panem cæli dedit eis.
I zesłał im [jak] deszcz mannę do jedzenia, i zboże z nieba im dał.
25 Panem angelorum manducavit homo: cibaria misit eis in abundantia.
Człowiek jadł chleb anielski; zesłał im pokarm do syta.
26 Transtulit Austrum de cælo: et induxit in virtute sua Africum.
Wzbudził na niebie wiatr ze wschodu i sprowadził swą mocą wiatr południowy.
27 Et pluit super eos sicut pulverem carnes, et sicut arenam maris volatilia pennata.
Zesłał im mięso jak pył i ptactwo skrzydlate jak piasek morski.
28 Et ceciderunt in medio castrorum eorum: circa tabernacula eorum.
Spadło ono pośrodku ich obozu, wokół ich namiotów.
29 Et manducaverunt et saturati sunt nimis, et desiderium eorum attulit eis:
Jedli i w pełni się nasycili; dał im, czego pragnęli.
30 non sunt fraudati a desiderio suo. Adhuc escæ eorum erant in ore ipsorum,
[A gdy] jeszcze nie zaspokoili swego pragnienia, [gdy] jeszcze pokarm był w ich ustach;
31 et ira Dei ascendit super eos. Et occidit pingues eorum, et electos Israel impedivit.
Spadł na nich gniew Boży i zabił ich tłustych, a znakomitszych z Izraela powalił.
32 In omnibus his peccaverunt adhuc: et non crediderunt in mirabilibus eius.
Mimo to nadal grzeszyli i nie wierzyli jego cudom;
33 Et defecerunt in vanitate dies eorum: et anni eorum cum festinatione.
Dlatego sprawił, że ich dni przemijały w marności, a ich lata – w trwodze.
34 Cum occideret eos, quærebant eum: et revertebantur, et diluculo veniebant ad eum.
Gdy ich zabijał, szukali go; nawracali się i o świcie szukali Boga;
35 Et rememorati sunt quia Deus adiutor est eorum: et Deus excelsus redemptor eorum est.
Przypominali sobie, że Bóg [jest] ich skałą, że Bóg Najwyższy – ich Odkupicielem;
36 Et dilexerunt eum in ore suo, et lingua sua mentiti sunt ei:
Pochlebiali mu jednak swoimi ustami i okłamywali go swym językiem;
37 Cor autem eorum non erat rectum cum eo: nec fideles habiti sunt in testamento eius.
A ich serce nie było przed nim szczere i nie byli wierni jego przymierzu.
38 Ipse autem est misericors, et propitius fiet peccatis eorum: et non disperdet eos. Et abundavit ut averteret iram suam: et non accendit omnem iram suam:
On jednak, będąc miłosiernym, przebaczał ich nieprawości i nie wytracał [ich]; często odwracał swój gniew i nie pobudzał całej swej zapalczywości;
39 Et recordatus est quia caro sunt: spiritus vadens, et non rediens.
Bo pamiętał, że są ciałem; wiatrem, który ulatuje i nie wraca.
40 Quoties exacerbaverunt eum in deserto, in iram concitaverunt eum in inaquoso?
Jak często pobudzali go do gniewu na pustyni [i] zasmucali go na pustkowiu!
41 Et conversi sunt, et tentaverunt Deum: et sanctum Israel exacerbaverunt.
Odwracali się i wystawiali Boga na próbę, i stawiali granice Świętemu Izraela.
42 Non sunt recordati manus eius, die qua redemit eos de manu tribulantis,
Nie pamiętali jego ręki [ani] dnia, w którym ich wybawił z utrapienia;
43 Sicut posuit in Ægypto signa sua, et prodigia sua in campo Taneos.
Gdy czynił swe znaki w Egipcie i swe cuda na polu Soanu;
44 Et convertit in sanguinem flumina eorum, et imbres eorum, ne biberent.
Gdy zamienił w krew ich rzeki i ich strumienie, tak że nie mogli [z nich] pić.
45 Misit in eos cœnomyiam, et comedit eos: et ranam, et disperdidit eos.
Zesłał na nich rozmaite muchy, aby ich kąsały, i żaby, aby ich niszczyły;
46 Et dedit ærugini fructus eorum: et labores eorum locustæ.
I dał robactwu ich plony, a ich pracę szarańczy.
47 Et occidit in grandine vineas eorum: et moros eorum in pruina.
Zniszczył gradem ich winorośle, a sykomory szronem.
48 Et tradidit grandini iumenta eorum: et possessionem eorum igni.
Ich bydło wydał na pastwę gradu, a ich stada [na pastwę] błyskawic.
49 Misit in eos iram indignationis suæ: indignationem, et iram, et tribulationem: immissiones per angelos malos.
Wylał na nich żar swojego gniewu, zapalczywość, oburzenie i udrękę, zesławszy na nich złych aniołów.
50 Viam fecit semitæ iræ suæ, non pepercit a morte animabus eorum: et iumenta eorum in morte conclusit.
Otworzył drogę dla swego gniewu, nie zachował ich duszy od śmierci, a ich życie wydał zarazie;
51 Et percussit omne primogenitum in terra Ægypti: primitias omnis laboris eorum in tabernaculis Cham.
Wytracił wszystko pierworodne w Egipcie, pierwociny [ich] mocy w namiotach Chama;
52 Et abstulit sicut oves populum suum: et perduxit eos tamquam gregem in deserto.
Ale swój lud wyprowadził jak owce i wiódł ich po pustyni jak stado.
53 Et deduxit eos in spe, et non timuerunt: et inimicos eorum operuit mare.
Prowadził ich bezpiecznie, tak że się nie lękali, a ich wrogów przykryło morze;
54 Et induxit eos in montem sanctificationis suæ, montem, quem acquisivit dextera eius. Et eiecit a facie eorum Gentes: et sorte divisit eis terram in funiculo distributionis.
I przyprowadził ich do swej świętej granicy; do góry, którą nabyła jego prawica.
55 Et habitare fecit in tabernaculis eorum tribus Israel.
Wypędził przed nimi narody, sznurem wyznaczył im dziedzictwo, żeby pokolenia Izraela mieszkały w swoich namiotach.
56 Et tentaverunt, et exacerbaverunt Deum excelsum: et testimonia eius non custodierunt.
Oni jednak wystawiali na próbę i pobudzali do gniewu Boga Najwyższego, i nie strzegli jego świadectw.
57 Et averterunt se, et non servaverunt pactum: quemadmodum patres eorum, conversi sunt in arcum pravum.
Lecz odwrócili się i postępowali przewrotnie jak ich ojcowie, schodzili z drogi jak łuk zawodny.
58 In iram concitaverunt eum in collibus suis: et in sculptilibus suis ad æmulationem eum provocaverunt.
Pobudzali go bowiem do gniewu przez swe wyżyny i rzeźbionymi posągami wzbudzali jego zazdrość.
59 Audivit Deus, et sprevit: et ad nihilum redegit valde Israel.
Gdy Bóg [to] usłyszał, rozgniewał się i wielce wzgardził Izraelem.
60 Et repulit tabernaculum Silo, tabernaculum suum, ubi habitavit in hominibus.
I opuścił przybytek w Szilo; namiot, [który] rozbił wśród ludzi;
61 Et tradidit in captivitatem virtutem eorum: et pulchritudinem eorum in manus inimici.
I oddał w niewolę swoją moc i swoją chwałę w ręce wroga.
62 Et conclusit in gladio populum suum: et hereditatem suam sprevit.
Wydał swój lud pod miecz i rozgniewał się na swoje dziedzictwo.
63 Iuvenes eorum comedit ignis: et virgines eorum non sunt lamentatæ.
Ich młodzieńców pochłonął ogień, a ich dziewic nie wydano za mąż.
64 Sacerdotes eorum in gladio ceciderunt: et viduæ eorum non plorabantur.
Ich kapłani padli od miecza, a ich wdowy nie lamentowały.
65 Et excitatus est tamquam dormiens Dominus, tamquam potens crapulatus a vino.
Lecz potem Pan ocknął się jak ze snu, jak mocarz wykrzykujący od wina.
66 Et percussit inimicos suos in posteriora: opprobrium sempiternum dedit illis.
I uderzył na tyły swoich wrogów, okrył ich wieczną hańbą.
67 Et repulit tabernaculum Ioseph: et tribum Ephraim non elegit:
Ale choć wzgardził namiotem Józefa i pokolenia Efraima nie wybrał;
68 Sed elegit tribum Iuda, montem Sion quem dilexit.
Jednak wybrał pokolenie Judy, górę Syjon, którą umiłował.
69 Et ædificavit sicut unicornium sanctificium suum in terra, quam fundavit in sæcula.
I zbudował swoją świątynię jak wysoki [pałac]; jak ziemię, którą ugruntował na wieki.
70 Et elegit David servum suum, et sustulit eum de gregibus ovium: de post fœtantes accepit eum.
Wybrał też Dawida, swego sługę; wziął go z owczych zagród;
71 Pascere Iacob servum suum, et Israel hereditatem suam:
Przywołał go, gdy chodził za karmiącymi [owcami], aby pasł Jakuba, jego lud, i Izraela, jego dziedzictwo.
72 Et pavit eos in innocentia cordis sui: et in intellectibus manuum suarum deduxit eos.
A on ich pasł w prawości swego serca i prowadził ich roztropną ręką.
