< Psalmorum 6 >

1 In finem in carminibus, Psalmus David, pro octava. Domine, ne in furore tuo arguas me, neque in ira tua corripias me,
Al maestro del coro. Per strumenti a corda. Sull'ottava. Salmo. Di Davide. Signore, non punirmi nel tuo sdegno, non castigarmi nel tuo furore.
2 Miserere mei Domine quoniam infirmus sum: sana me Domine quoniam conturbata sunt ossa mea.
Pietà di me, Signore: vengo meno; risanami, Signore: tremano le mie ossa.
3 Et anima mea turbata est valde: sed tu Domine usquequo?
L'anima mia è tutta sconvolta, ma tu, Signore, fino a quando...?
4 Convertere Domine, et eripe animam meam: salvum me fac propter misericordiam tuam,
Volgiti, Signore, a liberarmi, salvami per la tua misericordia.
5 Quoniam non est in morte qui memor sit tui: in inferno autem quis confitebitur tibi? (Sheol h7585)
Nessuno tra i morti ti ricorda. Chi negli inferi canta le tue lodi? (Sheol h7585)
6 Laboravi in gemitu meo, lavabo per singulas noctes lectum meum: lacrymis meis stratum meum rigabo.
Sono stremato dai lungi lamenti, ogni notte inondo di pianto il mio giaciglio, irroro di lacrime il mio letto.
7 Turbatus est a furore oculus meus: inveteravi inter omnes inimicos meos.
I miei occhi si consumano nel dolore, invecchio fra tanti miei oppressori.
8 Discedite a me omnes qui operamini iniquitatem: quoniam exaudivit Dominus vocem fletus mei.
Via da me voi tutti che fate il male, il Signore ascolta la voce del mio pianto.
9 Exaudivit Dominus deprecationem meam, Dominus orationem meam suscepit.
Il Signore ascolta la mia supplica, il Signore accoglie la mia preghiera.
10 Erubescant, et conturbentur vehementer omnes inimici mei: convertantur et erubescant valde velociter.
Arrossiscano e tremino i miei nemici, confusi, indietreggino all'istante.

< Psalmorum 6 >