< Psalmorum 6 >

1 In finem in carminibus, Psalmus David, pro octava. Domine, ne in furore tuo arguas me, neque in ira tua corripias me,
Ein Psalm Davids, vorzusingen auf acht Saiten. Ach, HERR, strafe mich nicht in deinem Zorn und züchtige mich nicht in deinem Grimm!
2 Miserere mei Domine quoniam infirmus sum: sana me Domine quoniam conturbata sunt ossa mea.
HERR, sei mir gnädig, denn ich bin schwach; heile mich, HERR, denn meine Gebeine sind erschrocken,
3 Et anima mea turbata est valde: sed tu Domine usquequo?
und meine Seele ist sehr erschrocken. Ach, du HERR, wie lange!
4 Convertere Domine, et eripe animam meam: salvum me fac propter misericordiam tuam,
Wende dich, HERR, und errette meine Seele; hilf mir um deiner Güte willen!
5 Quoniam non est in morte qui memor sit tui: in inferno autem quis confitebitur tibi? (Sheol h7585)
Denn im Tode gedenkt man dein nicht; wer will dir in der Hölle danken? (Sheol h7585)
6 Laboravi in gemitu meo, lavabo per singulas noctes lectum meum: lacrymis meis stratum meum rigabo.
Ich bin so müde vom Seufzen, ich schwemme mein Bette die ganze Nacht und netze mit meinen Tränen mein Lager.
7 Turbatus est a furore oculus meus: inveteravi inter omnes inimicos meos.
Meine Gestalt ist verfallen vor Trauern und ist alt worden; denn ich allenthalben geängstet werde.
8 Discedite a me omnes qui operamini iniquitatem: quoniam exaudivit Dominus vocem fletus mei.
Weichet von mir, alle Übeltäter; denn der HERR höret mein Weinen,
9 Exaudivit Dominus deprecationem meam, Dominus orationem meam suscepit.
der HERR höret mein Flehen, mein Gebet nimmt der HERR an.
10 Erubescant, et conturbentur vehementer omnes inimici mei: convertantur et erubescant valde velociter.

< Psalmorum 6 >