< Psalmorum 6 >

1 In finem in carminibus, Psalmus David, pro octava. Domine, ne in furore tuo arguas me, neque in ira tua corripias me,
O YHWH, rebuke me not in thine anger, neither chasten me in thy hot displeasure.
2 Miserere mei Domine quoniam infirmus sum: sana me Domine quoniam conturbata sunt ossa mea.
Have mercy upon me, O YHWH; for I am weak: O YHWH, heal me; for my bones are vexed.
3 Et anima mea turbata est valde: sed tu Domine usquequo?
My soul is also sore vexed: but thou, O YHWH, how long?
4 Convertere Domine, et eripe animam meam: salvum me fac propter misericordiam tuam,
Return, O YHWH, deliver my soul: oh save me for thy mercies' sake.
5 Quoniam non est in morte qui memor sit tui: in inferno autem quis confitebitur tibi? (Sheol h7585)
For in death there is no remembrance of thee: in the grave who shall give thee thanks? (Sheol h7585)
6 Laboravi in gemitu meo, lavabo per singulas noctes lectum meum: lacrymis meis stratum meum rigabo.
I am weary with my groaning; all the night make I my bed to swim; I water my couch with my tears.
7 Turbatus est a furore oculus meus: inveteravi inter omnes inimicos meos.
Mine eye is consumed because of grief; it waxeth old because of all mine enemies.
8 Discedite a me omnes qui operamini iniquitatem: quoniam exaudivit Dominus vocem fletus mei.
Depart from me, all ye workers of iniquity; for YHWH hath heard the voice of my weeping.
9 Exaudivit Dominus deprecationem meam, Dominus orationem meam suscepit.
YHWH hath heard my supplication; YHWH will receive my prayer.
10 Erubescant, et conturbentur vehementer omnes inimici mei: convertantur et erubescant valde velociter.
Let all mine enemies be ashamed and sore vexed: let them return and be ashamed suddenly.

< Psalmorum 6 >