< Psalmorum 50 >

1 Psalmus Asaph. Deus deorum Dominus locutus est: et vocavit terram, A solis ortu usque ad occasum:
El poderoso ʼEL, ʼElohim, Yavé habló Y convocó a la tierra desde el oriente hasta el occidente.
2 ex Sion species decoris eius.
Desde Sion, perfección de hermosura, ʼElohim resplandeció.
3 Deus manifeste veniet: Deus noster et non silebit. Ignis in conspectu eius exardescet: et in circuitu eius tempestas valida.
Que venga nuestro ʼElohim, y no en silencio. Un fuego devorador lo precede, Y alrededor de Él ruge una gran tempestad.
4 Advocabit cælum desursum: et terram discernere populum suum.
Desde lo alto convoca a los cielos Y a la tierra para juzgar a su pueblo:
5 Congregate illi sanctos eius: qui ordinant testamentum eius super sacrificia.
Júntenme a mis santos, Los que hicieron un Pacto conmigo con sacrificio.
6 Et annunciabunt cæli iustitiam eius: quoniam Deus iudex est.
Los cielos proclamarán su justicia, Porque ʼElohim es el Juez. (Selah)
7 Audi populus meus, et loquar: Israel, et testificabor tibi: Deus Deus tuus ego sum.
Escucha, pueblo mío, y hablaré. Testificaré contra ti, Israel. Yo soy ʼElohim, el ʼElohim tuyo.
8 Non in sacrificiis tuis arguam te: holocausta autem tua in conspectu meo sunt semper.
No te reprendo por tus sacrificios. Tus ofrendas encendidas están siempre delante de Mí.
9 Non accipiam de domo tua vitulos: neque de gregibus tuis hircos.
No aceptaré becerros de tu casa, Ni machos cabríos de tus corrales.
10 Quoniam meæ sunt omnes feræ silvarum, iumenta in montibus et boves.
Porque mía es toda bestia del bosque Y los ganados sobre 1.000 colinas.
11 Cognovi omnia volatilia cæli: et pulchritudo agri mecum est.
Conozco todas las aves de las montañas, Y todo lo que se mueve en el campo es mío.
12 Si esuriero, non dicam tibi: meus est enim orbis terræ, et plenitudo eius.
Si tuviera hambre, No te lo diría a ti, Porque mío es el mundo y todo lo que contiene.
13 Numquid manducabo carnes taurorum? aut sanguinem hircorum potabo?
¿Yo como carne de becerros? ¿Bebo sangre de machos cabríos?
14 Immola Deo sacrificium laudis: et redde Altissimo vota tua.
Ofrece a ʼElohim sacrificio de acción de gracias. Paga a ʼElyón tus votos.
15 Et invoca me in die tribulationis: eruam te, et honorificabis me.
Invócame en el día de la angustia. Te libraré, Y tú me honrarás.
16 Peccatori autem dixit Deus: Quare tu enarras iustitias meas, et assumis testamentum meum per os tuum?
al perverso ʼElohim dice: ¿Qué derecho tienes tú para recitar mis Estatutos, Y tomar mi Pacto en tu boca?
17 Tu vero odisti disciplinam: et proiecisti sermones meos retrorsum:
Porque tú aborreces la corrección, Y das tu espalda a mis Palabras.
18 Si videbas furem, currebas cum eo: et cum adulteris portionem tuam ponebas.
Si ves a un ladrón, te complaces con él, Y te asocias con los adúlteros.
19 Os tuum abundavit malitia: et lingua tua concinnabat dolos.
Permites que tu boca se pierda en lo malo, Y tu lengua trama el engaño.
20 Sedens adversus fratrem tuum loquebaris, et adversus filium matris tuæ ponebas scandalum:
Te sientas, hablas contra tu hermano, Y difamas al hijo de tu propia madre.
21 hæc fecisti, et tacui. Existimasti inique quod ero tui similis: arguam te, et statuam contra faciem tuam.
Estas cosas hiciste, Y Yo callé. Pensaste que Yo soy como tú. Pero te reprenderé y las expondré delante de tus ojos.
22 Intelligite hæc qui obliviscimini Deum: nequando rapiat, et non sit qui eripiat.
Entiendan esto, los que se olvidan de ʼEloah, No sea que los quebrante sin que haya quien los libre.
23 Sacrificium laudis honorificabit me: et illic iter, quo ostendam illi salutare Dei.
El que ofrece sacrificio de acción de gracias me honra, Y al que ordena rectamente su camino Le mostraré la salvación de ʼElohim.

< Psalmorum 50 >