Psalmorum 50

1 Psalmus Asaph. Deus deorum Dominus locutus est: et vocavit terram, A solis ortu usque ad occasum:

Een psalm van Asaf. De God der goden, de HEERE spreekt, en roept de aarde, van den opgang der zon tot aan haar ondergang.

2 ex Sion species decoris eius.

Uit Sion, de volkomenheid der schoonheid, verschijnt God blinkende.

3 Deus manifeste veniet: Deus noster et non silebit. Ignis in conspectu eius exardescet: et in circuitu eius tempestas valida.

Onze God zal komen en zal niet zwijgen; een vuur voor Zijn aangezicht zal verteren, en rondom Hem zal het zeer stormen.

4 Advocabit cælum desursum: et terram discernere populum suum.

Hij zal roepen tot den hemel van boven, en tot de aarde, om Zijn volk te richten.

5 Congregate illi sanctos eius: qui ordinant testamentum eius super sacrificia.

Verzamelt Mij Mijn gunstgenoten, die Mijn verbond maken met offerande!

6 Et annunciabunt cæli iustitiam eius: quoniam Deus iudex est.

En de hemelen verkondigen Zijn gerechtigheid; want God Zelf is Rechter. (Sela)

7 Audi populus meus, et loquar: Israel, et testificabor tibi: Deus Deus tuus ego sum.

Hoort, Mijn volk! en Ik zal spreken; Israel! en Ik zal onder u betuigen; Ik, God, ben uw God.

8 Non in sacrificiis tuis arguam te: holocausta autem tua in conspectu meo sunt semper.

Om uw offeranden zal Ik u niet straffen, want uw brandofferen zijn steeds voor Mij.

9 Non accipiam de domo tua vitulos: neque de gregibus tuis hircos.

Ik zal uit uw huis geen var nemen, noch bokken uit uw kooien;

10 Quoniam meæ sunt omnes feræ silvarum, iumenta in montibus et boves.

Want al het gedierte des wouds is Mijn, de beesten op duizend bergen.

11 Cognovi omnia volatilia cæli: et pulchritudo agri mecum est.

Ik ken al het gevogelte der bergen, en het wild des velds is bij Mij.

12 Si esuriero, non dicam tibi: meus est enim orbis terræ, et plenitudo eius.

Zo Mij hongerde, Ik zou het u niet zeggen; want Mijn is de wereld en haar volheid.

13 Numquid manducabo carnes taurorum? aut sanguinem hircorum potabo?

Zou Ik stierenvlees eten, of bokkenbloed drinken?

14 Immola Deo sacrificium laudis: et redde Altissimo vota tua.

Offert Gode dank, en betaalt den Allerhoogste uw geloften.

15 Et invoca me in die tribulationis: eruam te, et honorificabis me.

En roept Mij aan in den dag der benauwdheid; Ik zal er u uithelpen, en gij zult Mij eren.

16 Peccatori autem dixit Deus: Quare tu enarras iustitias meas, et assumis testamentum meum per os tuum?

Maar tot den goddeloze zegt God: Wat hebt gij Mijn inzettingen te vertellen, en neemt Mijn verbond in uw mond?

17 Tu vero odisti disciplinam: et proiecisti sermones meos retrorsum:

Dewijl gij de kastijding haat, en Mijn woorden achter u henenwerpt.

18 Si videbas furem, currebas cum eo: et cum adulteris portionem tuam ponebas.

Indien gij een dief ziet, zo loopt gij met hem; en uw deel is met de overspelers.

19 Os tuum abundavit malitia: et lingua tua concinnabat dolos.

Uw mond slaat gij in het kwade, en uw tong koppelt bedrog.

20 Sedens adversus fratrem tuum loquebaris, et adversus filium matris tuæ ponebas scandalum:

Gij zit, gij spreekt tegen uw broeder; tegen den zoon uwer moeder geeft gij lastering uit.

21 hæc fecisti, et tacui. Existimasti inique quod ero tui similis: arguam te, et statuam contra faciem tuam.

Deze dingen doet gij, en Ik zwijg; gij meent, dat Ik te enenmale ben, gelijk gij; Ik zal u straffen, en zal het ordentelijk voor uw ogen stellen.

22 Intelligite hæc qui obliviscimini Deum: nequando rapiat, et non sit qui eripiat.

Verstaat dit toch, gij godvergetenden! opdat Ik niet verscheure en niemand redde.

23 Sacrificium laudis honorificabit me: et illic iter, quo ostendam illi salutare Dei.

Wie dankoffert, die zal Mij eren; en wie zijn weg wel aanstelt, dien zal Ik Gods heil doen zien.