< Psalmorum 22 >

1 In finem pro susceptione matutina, Psalmus David. Deus Deus meus respice in me: quare me dereliquisti? longe a salute mea verba delictorum meorum.
A I Kot, ai Kot da me komui likidmalie kin ia la? I likelikwir, a jauaj pa i me doo.
2 Deus meus clamabo per diem, et non exaudies: et nocte, et non ad insipientiam mihi.
Ai Kot, nin ran i kin likwir, a kom jota kin japen, o ni pon I pil jota kin nenenla.
3 Tu autem in sancto habitas, Laus Israel.
Ari jo, komui ta me jaraui, komui me kotikot pan kaul en kapin en Ijrael.
4 In te speraverunt patres nostri: speraverunt, et liberasti eos.
Jam at akan liki komui, o ni ar liki, kom kotin jauaja irail er.
5 Ad te clamaverunt, et salvi facti sunt: in te speraverunt, et non sunt confusi.
Irail likwir on komui, rap dorelar, re liki komui, rap jota namenokala.
6 Ego autem sum vermis, et non homo: opprobrium hominum, et abiectio plebis.
A nai dueta kamatol amen, a kaidin ol amen, me aramaj akan kin lalaue o mamaleki.
7 Omnes videntes me, deriserunt me: locuti sunt labiis, et moverunt caput.
Karoj me kilan ia, kin lalaue, ia, jara pajan au arail o tuetual mon arail:
8 Speravit in Domino, eripiat eum: salvum faciat eum, quoniam vult eum.
A kin liki Ieowa, i en dorela i, o kamaioda i, pwe a kin kupura i.
9 Quoniam tu es, qui extraxisti me de ventre: spes mea ab uberibus matris meæ.
Pwe komui kotin kaipwi ia jan nan kaped en in ai; komui ta, me i liki jan ni anjaun ai mi ni maramaran in ai.
10 In te proiectus sum ex utero: de ventre matris meæ Deus meus es tu,
Jan nan’ kaped en in ai i lokidokilan komui; komui ta ai Kot jan ni anjaun ai mi pon kopan in ai.
11 ne discesseris a me: Quoniam tribulatio proxima est: quoniam non est qui adiuvet.
Kom der kotin doo jan ia, pwe anjaun kalokolok korendor, ap jolar jauaj pa i.
12 Circumdederunt me vituli multi: tauri pingues obsederunt me.
Kau ol kalaimun kan kapil ia penaer, o kau ol en Pajan kele ia pena.
13 Aperuerunt super me os suum, sicut leo rapiens et rugiens.
Irail jara don ia dueta laien weriwer o laualo amen.
14 Sicut aqua effusus sum: et dispersa sunt omnia ossa mea. Factum est cor meum tamquam cera liquescens in medio ventris mei.
Nai wudokilar dueta pil, ai kokon akan karoj muei pajaner, o monion i pei pajaner nan kaped i dueta wi.
15 Aruit tamquam testa virtus mea, et lingua mea adhæsit faucibus meis: et in pulverem mortis deduxisti me.
Ai kelail nalanal lar dueta diper en dal eu, o lo i pajadan pan natanat ai, o komui kin wia kin ia me melar amen.
16 Quoniam circumdederunt me canes multi: concilium malignantium obsedit me. Foderunt manus meas et pedes meos:
Pwe kidi kan kapil ia pena, o pwin aramaj jued eu kele ia pena, irail kapore pajan pa i o na i kat.
17 dinumeraverunt omnia ossa mea. Ipsi vero consideraverunt et inspexerunt me:
I kak wadok kokon ai kan karoj; a irail kin kilekilan ap peren kida.
18 diviserunt sibi vestimenta mea, et super vestem meam miserunt sortem.
Re kin nek pajan ai likau kan nan pun arail, o re doropweki ai likau pup.
19 Tu autem Domine ne elongaveris auxilium tuum a me: ad defensionem meam conspice.
A komui Main ender doo jan ia! Ai kel madando o jauaja ia!
20 Erue a framea Deus animam meam: et de manu canis unicam meam:
Dorela maur i jan kodlaj, pwe me ta ieu, o jan nan kel en kidi!
21 Salva me ex ore leonis: et a cornibus unicornium humilitatem meam.
Jauaja ia jan nan au en laien, o dore ia la jan oje en man laualo!
22 Narrabo nomen tuum fratribus meis: in medio ecclesiæ laudabo te.
I pan padaki on ri ai kan duen mar omui, o i pan kapina komui nan momodijou.
23 Qui timetis Dominum laudate eum: universum semen Iacob glorificate eum:
Kapina leowa komail me majak i, o kadaudok en Iakop en kalinanada i, o wan Ijrael karoj majak i.
24 Timeat eum omne semen Israel: quoniam non sprevit, neque despexit deprecationem pauperis: Nec avertit faciem suam a me: et cum clamarem ad eum exaudivit me.
Pwe a jota kotin mamaleki de juedeki me luet akan; o a jota kotin karirila jilan i jan irail; o ni a likwir on i, a kotin erekier.
25 Apud te laus mea in ecclesia magna: vota mea reddam in conspectu timentium eum.
I pan kapina komui nan momodijou kalaimun; i pan kapwaiada ai inau mon ir me lan i.
26 Edent pauperes, et saturabuntur: et laudabunt Dominum qui requirunt eum: vivent corda eorum in sæculum sæculi.
Me luet akan en mana o medila, o me idok leowa, pan kapina i; nen omail pan me maureta kokolata.
27 Reminiscentur et convertentur ad Dominum universi fines terræ: Et adorabunt in conspectu eius universæ familiæ Gentium.
Ni imwin jap karoj re pan tamanda leowa, ap wuki on i, o di en men liki karoj pan kaudoki on i.
28 Quoniam Domini est regnum: et ipse dominabitur Gentium.
Pwe wein leowa, o a kotin kaunda men liki kan.
29 Manducaverunt et adoraverunt omnes pingues terræ: in conspectu eius cadent omnes qui descendunt in terram.
Me wi kan karoj nin jappa pan manamana o kelepuki; karoj, me pan wiala pwel o jota kak kolekol maur ar, pan poni i.
30 Et anima mea illi vivet: et semen meum serviet ipsi.
Kadaudok eu mia, me pan papa i, re pan padaki on jeri o jeri en jeri kan duen leowa.
31 Annunciabitur Domino generatio ventura: et annunciabunt cæli iustitiam eius populo qui nascetur, quem fecit Dominus.
Re pan pwarado o padaki on aramaj akan, me pan ipwidi mur duen a pun, o duen me a kotin wiadar.

< Psalmorum 22 >